Uw zoekacties: -

Zoeken in bestanden van inv.nr. 1533 van toegang 244 ( NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies )

beacon
228  bestanden
sorteren op:
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Scan bij een inventarisnummer
1533 Voort, Hendrik Willem van der
Auteur:
Voort, Hendrik Willem van der
Titel:
De Hongerwinter
Openbaarheid:
Volledig openbaar
Vorm:
Dagboek met bijlagen (getypte tekst (doorslag))
Omvang:
226 pagina's
Periodisering:
21 november 1944 - 15 juni 1945
Periode van ontstaan:
21 november 1944 - 15 juni 1945, in 1954 overgetypyt en van toelichtingen voorzien door auteur
Localisering:
Wassenaar, Den Haag
Taal:
Nederlands
Inhoud:
De in Wassenaar wonende auteur heeft in Indië gewerkt. Hij heeft connecties met verschillende liberale figuren. Er is geen nieuwsvoorziening, geen krant meer bij het uitvallen van de elektriciteitsvoorziening. Bij het eten halen ontmoet hij bij de gaarkeuken oude studievrienden en organiseert daarna bijeenkomsten, waar het laatste nieuws uitgewisseld wordt. Thuis eten ze raapolie op brood en drinken surrogaatkoffie en thee. Melk is niet meer te krijgen. Als WC papier gebruiken ze oude telefoonboeken. Er komen steeds meer Engelse vliegtuigen over. De tram rijdt niet meer en ze kopen hun voedsel zwart. Bij zijn brandstof- en voedseltochten per fiets door Noord en Zuid Holland ontmoet hij andere voedselzoekers. Hij klaagt over het gebrek aan medewering van de boeren. Met Sinterklaas 1944 maken ze van allerlei restjes borstplaat. De internationale oorlogvoering en de langzame vorderingen houdt hij voortdurend bij. De Betuwe loopt onder door kapotte dijken. In Delft is een razzia, in Den Haag worden fietsen gevorderd en het Staatsspoor wordt gebombardeerd. De toestand werkt ieder thuis op de zenuwen. Hijzelf is vaak uit zijn humeur en prikkelbaar, hij mist zijn tabak, zijn warme badwater en het licht. Hij heeft een knijpkat. De wasserij komt geen was meer halen, waardoor hun huis (ze zijn door de Duitsers naar een kleiner huis geëvacueerd) soms vol was hangt. Gelukkig komen er minder V2's over dan begin december 1944 en wordt de voedselvoorziening beter. Razzia's en spoorwegstakingen vertragen de postvoorziening. Met Oudjaar bakken ze appelpannenkoeken. Bloembollenstampot smaakt best en ze eten suikerbieten. Hij ruilt linnengoed tegen hout. Doordat hij sprokkelt, hout hakt en eenzijdig eet, weegt hij steeds minder. Hij krijgt dikke enkels door hongeroedeem.
Inhoud vervolg:
Er zijn razzia's en fietsenvorderingen. Maar verjaardagen worden ondanks alles gevierd met thee, koffie, een borrel, wijn of eten. Hij merkt dat zijn gedachten door drie dingen worden beheerst: koude, honger en oorlog. Doordat hij bevriend is met een bosopziener heeft hij hout. Er worden weer meer V2's afgevuurd. Bij een razzia in de buurt verstopt men zich bij hen op het dak. Eind februari 1945 is er Zweeds wittebrood en margarine. Het offensief in het Oosten staat stil. Hij blijft hongertochten maken en moet goed op zijn fiets letten vanwege de vorderingen. Er gaan geruchten over de bevrijding van Roermond. Hij "philosofeert" vaak over het verloop van de bevrijding, de politieke toestand erna of mogelijke verandering van de distributie en de brandstofvoorziening. De geallieerden rukken op. In het Haagse Bos worden bomen gekapt. Eind maart 1945 is het vanaf 8 uur spertijd. Er is dan weer Zweeds wittebrood. Hij voelt zich lichamelijk steeds zwakker, net zoals veel kennissen. Door Duitsers geplaatste palen om luchtlandingen te voorkomen worden zelfs weggehaald als brandhout. Als krant is er de Kroniek of soms Vrij Nederland. Met Pasen organiseren ze ondanks alles een diner. Er gaan geruchten over de bevrijding. In april 1945, na de bevrijding van het oosten van Nederland, steken de geallieerden de IJssel over en naderen. Zijzelf blijven op hun hoede voor fietsenvordering. Hij is bang dat er niet genoeg voedsel zal zijn. Maar men kan nog steeds tegen enorme prijzen voedsel en brandstof kopen. Als hij hoort dat de kampen bevrijd zijn, verheugt hij zich op de vrijlating van vrienden. Er worden voedselpakketten afgeworpen. Na enkele spannende dagen wordt in mei 1945 de capitulatie getekend. Tot 15 juni 1945 schrijft hij door over de verbeterde etenstoestand, de verdere strijd in Indië en het weerzien met vrienden, familie en bekenden.
NB:
Bij het later overtypen in 1954 heeft de auteur enige al te intieme dingen weggelaten en de stijl verbeterd. Hij geeft vaak een toelichting bij personen, situaties of eigen politieke standpunten. Deze laatste nemen toe bij de vordering van het dagboek. De bijlagen worden gevormd door een uitdraai van een deel van de homepage van Han van der Voort. Afgesproken met de schenker (Mw. S. van der Voort, een kleindochter van de auteur) is dat bij publicatie eerst contact met haar wordt opgenomen.
Datum beschrijving:
augustus 2007
Illustratie:
bron: http://home.planet.nl/~voort359/hwvdvsr3.html
Ga naar dit stuk:
Volgnummer:
1 van 228
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Scan bij een inventarisnummer
1533 Voort, Hendrik Willem van der
Auteur:
Voort, Hendrik Willem van der
Titel:
De Hongerwinter
Openbaarheid:
Volledig openbaar
Vorm:
Dagboek met bijlagen (getypte tekst (doorslag))
Omvang:
226 pagina's
Periodisering:
21 november 1944 - 15 juni 1945
Periode van ontstaan:
21 november 1944 - 15 juni 1945, in 1954 overgetypyt en van toelichtingen voorzien door auteur
Localisering:
Wassenaar, Den Haag
Taal:
Nederlands
Inhoud:
De in Wassenaar wonende auteur heeft in Indië gewerkt. Hij heeft connecties met verschillende liberale figuren. Er is geen nieuwsvoorziening, geen krant meer bij het uitvallen van de elektriciteitsvoorziening. Bij het eten halen ontmoet hij bij de gaarkeuken oude studievrienden en organiseert daarna bijeenkomsten, waar het laatste nieuws uitgewisseld wordt. Thuis eten ze raapolie op brood en drinken surrogaatkoffie en thee. Melk is niet meer te krijgen. Als WC papier gebruiken ze oude telefoonboeken. Er komen steeds meer Engelse vliegtuigen over. De tram rijdt niet meer en ze kopen hun voedsel zwart. Bij zijn brandstof- en voedseltochten per fiets door Noord en Zuid Holland ontmoet hij andere voedselzoekers. Hij klaagt over het gebrek aan medewering van de boeren. Met Sinterklaas 1944 maken ze van allerlei restjes borstplaat. De internationale oorlogvoering en de langzame vorderingen houdt hij voortdurend bij. De Betuwe loopt onder door kapotte dijken. In Delft is een razzia, in Den Haag worden fietsen gevorderd en het Staatsspoor wordt gebombardeerd. De toestand werkt ieder thuis op de zenuwen. Hijzelf is vaak uit zijn humeur en prikkelbaar, hij mist zijn tabak, zijn warme badwater en het licht. Hij heeft een knijpkat. De wasserij komt geen was meer halen, waardoor hun huis (ze zijn door de Duitsers naar een kleiner huis geëvacueerd) soms vol was hangt. Gelukkig komen er minder V2's over dan begin december 1944 en wordt de voedselvoorziening beter. Razzia's en spoorwegstakingen vertragen de postvoorziening. Met Oudjaar bakken ze appelpannenkoeken. Bloembollenstampot smaakt best en ze eten suikerbieten. Hij ruilt linnengoed tegen hout. Doordat hij sprokkelt, hout hakt en eenzijdig eet, weegt hij steeds minder. Hij krijgt dikke enkels door hongeroedeem.
Inhoud vervolg:
Er zijn razzia's en fietsenvorderingen. Maar verjaardagen worden ondanks alles gevierd met thee, koffie, een borrel, wijn of eten. Hij merkt dat zijn gedachten door drie dingen worden beheerst: koude, honger en oorlog. Doordat hij bevriend is met een bosopziener heeft hij hout. Er worden weer meer V2's afgevuurd. Bij een razzia in de buurt verstopt men zich bij hen op het dak. Eind februari 1945 is er Zweeds wittebrood en margarine. Het offensief in het Oosten staat stil. Hij blijft hongertochten maken en moet goed op zijn fiets letten vanwege de vorderingen. Er gaan geruchten over de bevrijding van Roermond. Hij "philosofeert" vaak over het verloop van de bevrijding, de politieke toestand erna of mogelijke verandering van de distributie en de brandstofvoorziening. De geallieerden rukken op. In het Haagse Bos worden bomen gekapt. Eind maart 1945 is het vanaf 8 uur spertijd. Er is dan weer Zweeds wittebrood. Hij voelt zich lichamelijk steeds zwakker, net zoals veel kennissen. Door Duitsers geplaatste palen om luchtlandingen te voorkomen worden zelfs weggehaald als brandhout. Als krant is er de Kroniek of soms Vrij Nederland. Met Pasen organiseren ze ondanks alles een diner. Er gaan geruchten over de bevrijding. In april 1945, na de bevrijding van het oosten van Nederland, steken de geallieerden de IJssel over en naderen. Zijzelf blijven op hun hoede voor fietsenvordering. Hij is bang dat er niet genoeg voedsel zal zijn. Maar men kan nog steeds tegen enorme prijzen voedsel en brandstof kopen. Als hij hoort dat de kampen bevrijd zijn, verheugt hij zich op de vrijlating van vrienden. Er worden voedselpakketten afgeworpen. Na enkele spannende dagen wordt in mei 1945 de capitulatie getekend. Tot 15 juni 1945 schrijft hij door over de verbeterde etenstoestand, de verdere strijd in Indië en het weerzien met vrienden, familie en bekenden.
NB:
Bij het later overtypen in 1954 heeft de auteur enige al te intieme dingen weggelaten en de stijl verbeterd. Hij geeft vaak een toelichting bij personen, situaties of eigen politieke standpunten. Deze laatste nemen toe bij de vordering van het dagboek. De bijlagen worden gevormd door een uitdraai van een deel van de homepage van Han van der Voort. Afgesproken met de schenker (Mw. S. van der Voort, een kleindochter van de auteur) is dat bij publicatie eerst contact met haar wordt opgenomen.
Datum beschrijving:
augustus 2007
Illustratie:
bron: http://home.planet.nl/~voort359/hwvdvsr3.html
Ga naar dit stuk:
Volgnummer:
2 van 228
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Scan bij een inventarisnummer
1533 Voort, Hendrik Willem van der
Auteur:
Voort, Hendrik Willem van der
Titel:
De Hongerwinter
Openbaarheid:
Volledig openbaar
Vorm:
Dagboek met bijlagen (getypte tekst (doorslag))
Omvang:
226 pagina's
Periodisering:
21 november 1944 - 15 juni 1945
Periode van ontstaan:
21 november 1944 - 15 juni 1945, in 1954 overgetypyt en van toelichtingen voorzien door auteur
Localisering:
Wassenaar, Den Haag
Taal:
Nederlands
Inhoud:
De in Wassenaar wonende auteur heeft in Indië gewerkt. Hij heeft connecties met verschillende liberale figuren. Er is geen nieuwsvoorziening, geen krant meer bij het uitvallen van de elektriciteitsvoorziening. Bij het eten halen ontmoet hij bij de gaarkeuken oude studievrienden en organiseert daarna bijeenkomsten, waar het laatste nieuws uitgewisseld wordt. Thuis eten ze raapolie op brood en drinken surrogaatkoffie en thee. Melk is niet meer te krijgen. Als WC papier gebruiken ze oude telefoonboeken. Er komen steeds meer Engelse vliegtuigen over. De tram rijdt niet meer en ze kopen hun voedsel zwart. Bij zijn brandstof- en voedseltochten per fiets door Noord en Zuid Holland ontmoet hij andere voedselzoekers. Hij klaagt over het gebrek aan medewering van de boeren. Met Sinterklaas 1944 maken ze van allerlei restjes borstplaat. De internationale oorlogvoering en de langzame vorderingen houdt hij voortdurend bij. De Betuwe loopt onder door kapotte dijken. In Delft is een razzia, in Den Haag worden fietsen gevorderd en het Staatsspoor wordt gebombardeerd. De toestand werkt ieder thuis op de zenuwen. Hijzelf is vaak uit zijn humeur en prikkelbaar, hij mist zijn tabak, zijn warme badwater en het licht. Hij heeft een knijpkat. De wasserij komt geen was meer halen, waardoor hun huis (ze zijn door de Duitsers naar een kleiner huis geëvacueerd) soms vol was hangt. Gelukkig komen er minder V2's over dan begin december 1944 en wordt de voedselvoorziening beter. Razzia's en spoorwegstakingen vertragen de postvoorziening. Met Oudjaar bakken ze appelpannenkoeken. Bloembollenstampot smaakt best en ze eten suikerbieten. Hij ruilt linnengoed tegen hout. Doordat hij sprokkelt, hout hakt en eenzijdig eet, weegt hij steeds minder. Hij krijgt dikke enkels door hongeroedeem.
Inhoud vervolg:
Er zijn razzia's en fietsenvorderingen. Maar verjaardagen worden ondanks alles gevierd met thee, koffie, een borrel, wijn of eten. Hij merkt dat zijn gedachten door drie dingen worden beheerst: koude, honger en oorlog. Doordat hij bevriend is met een bosopziener heeft hij hout. Er worden weer meer V2's afgevuurd. Bij een razzia in de buurt verstopt men zich bij hen op het dak. Eind februari 1945 is er Zweeds wittebrood en margarine. Het offensief in het Oosten staat stil. Hij blijft hongertochten maken en moet goed op zijn fiets letten vanwege de vorderingen. Er gaan geruchten over de bevrijding van Roermond. Hij "philosofeert" vaak over het verloop van de bevrijding, de politieke toestand erna of mogelijke verandering van de distributie en de brandstofvoorziening. De geallieerden rukken op. In het Haagse Bos worden bomen gekapt. Eind maart 1945 is het vanaf 8 uur spertijd. Er is dan weer Zweeds wittebrood. Hij voelt zich lichamelijk steeds zwakker, net zoals veel kennissen. Door Duitsers geplaatste palen om luchtlandingen te voorkomen worden zelfs weggehaald als brandhout. Als krant is er de Kroniek of soms Vrij Nederland. Met Pasen organiseren ze ondanks alles een diner. Er gaan geruchten over de bevrijding. In april 1945, na de bevrijding van het oosten van Nederland, steken de geallieerden de IJssel over en naderen. Zijzelf blijven op hun hoede voor fietsenvordering. Hij is bang dat er niet genoeg voedsel zal zijn. Maar men kan nog steeds tegen enorme prijzen voedsel en brandstof kopen. Als hij hoort dat de kampen bevrijd zijn, verheugt hij zich op de vrijlating van vrienden. Er worden voedselpakketten afgeworpen. Na enkele spannende dagen wordt in mei 1945 de capitulatie getekend. Tot 15 juni 1945 schrijft hij door over de verbeterde etenstoestand, de verdere strijd in Indië en het weerzien met vrienden, familie en bekenden.
NB:
Bij het later overtypen in 1954 heeft de auteur enige al te intieme dingen weggelaten en de stijl verbeterd. Hij geeft vaak een toelichting bij personen, situaties of eigen politieke standpunten. Deze laatste nemen toe bij de vordering van het dagboek. De bijlagen worden gevormd door een uitdraai van een deel van de homepage van Han van der Voort. Afgesproken met de schenker (Mw. S. van der Voort, een kleindochter van de auteur) is dat bij publicatie eerst contact met haar wordt opgenomen.
Datum beschrijving:
augustus 2007
Illustratie:
bron: http://home.planet.nl/~voort359/hwvdvsr3.html
Ga naar dit stuk:
Pagina:
1
Volgnummer:
3 van 228
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Scan bij een inventarisnummer
1533 Voort, Hendrik Willem van der
Auteur:
Voort, Hendrik Willem van der
Titel:
De Hongerwinter
Openbaarheid:
Volledig openbaar
Vorm:
Dagboek met bijlagen (getypte tekst (doorslag))
Omvang:
226 pagina's
Periodisering:
21 november 1944 - 15 juni 1945
Periode van ontstaan:
21 november 1944 - 15 juni 1945, in 1954 overgetypyt en van toelichtingen voorzien door auteur
Localisering:
Wassenaar, Den Haag
Taal:
Nederlands
Inhoud:
De in Wassenaar wonende auteur heeft in Indië gewerkt. Hij heeft connecties met verschillende liberale figuren. Er is geen nieuwsvoorziening, geen krant meer bij het uitvallen van de elektriciteitsvoorziening. Bij het eten halen ontmoet hij bij de gaarkeuken oude studievrienden en organiseert daarna bijeenkomsten, waar het laatste nieuws uitgewisseld wordt. Thuis eten ze raapolie op brood en drinken surrogaatkoffie en thee. Melk is niet meer te krijgen. Als WC papier gebruiken ze oude telefoonboeken. Er komen steeds meer Engelse vliegtuigen over. De tram rijdt niet meer en ze kopen hun voedsel zwart. Bij zijn brandstof- en voedseltochten per fiets door Noord en Zuid Holland ontmoet hij andere voedselzoekers. Hij klaagt over het gebrek aan medewering van de boeren. Met Sinterklaas 1944 maken ze van allerlei restjes borstplaat. De internationale oorlogvoering en de langzame vorderingen houdt hij voortdurend bij. De Betuwe loopt onder door kapotte dijken. In Delft is een razzia, in Den Haag worden fietsen gevorderd en het Staatsspoor wordt gebombardeerd. De toestand werkt ieder thuis op de zenuwen. Hijzelf is vaak uit zijn humeur en prikkelbaar, hij mist zijn tabak, zijn warme badwater en het licht. Hij heeft een knijpkat. De wasserij komt geen was meer halen, waardoor hun huis (ze zijn door de Duitsers naar een kleiner huis geëvacueerd) soms vol was hangt. Gelukkig komen er minder V2's over dan begin december 1944 en wordt de voedselvoorziening beter. Razzia's en spoorwegstakingen vertragen de postvoorziening. Met Oudjaar bakken ze appelpannenkoeken. Bloembollenstampot smaakt best en ze eten suikerbieten. Hij ruilt linnengoed tegen hout. Doordat hij sprokkelt, hout hakt en eenzijdig eet, weegt hij steeds minder. Hij krijgt dikke enkels door hongeroedeem.
Inhoud vervolg:
Er zijn razzia's en fietsenvorderingen. Maar verjaardagen worden ondanks alles gevierd met thee, koffie, een borrel, wijn of eten. Hij merkt dat zijn gedachten door drie dingen worden beheerst: koude, honger en oorlog. Doordat hij bevriend is met een bosopziener heeft hij hout. Er worden weer meer V2's afgevuurd. Bij een razzia in de buurt verstopt men zich bij hen op het dak. Eind februari 1945 is er Zweeds wittebrood en margarine. Het offensief in het Oosten staat stil. Hij blijft hongertochten maken en moet goed op zijn fiets letten vanwege de vorderingen. Er gaan geruchten over de bevrijding van Roermond. Hij "philosofeert" vaak over het verloop van de bevrijding, de politieke toestand erna of mogelijke verandering van de distributie en de brandstofvoorziening. De geallieerden rukken op. In het Haagse Bos worden bomen gekapt. Eind maart 1945 is het vanaf 8 uur spertijd. Er is dan weer Zweeds wittebrood. Hij voelt zich lichamelijk steeds zwakker, net zoals veel kennissen. Door Duitsers geplaatste palen om luchtlandingen te voorkomen worden zelfs weggehaald als brandhout. Als krant is er de Kroniek of soms Vrij Nederland. Met Pasen organiseren ze ondanks alles een diner. Er gaan geruchten over de bevrijding. In april 1945, na de bevrijding van het oosten van Nederland, steken de geallieerden de IJssel over en naderen. Zijzelf blijven op hun hoede voor fietsenvordering. Hij is bang dat er niet genoeg voedsel zal zijn. Maar men kan nog steeds tegen enorme prijzen voedsel en brandstof kopen. Als hij hoort dat de kampen bevrijd zijn, verheugt hij zich op de vrijlating van vrienden. Er worden voedselpakketten afgeworpen. Na enkele spannende dagen wordt in mei 1945 de capitulatie getekend. Tot 15 juni 1945 schrijft hij door over de verbeterde etenstoestand, de verdere strijd in Indië en het weerzien met vrienden, familie en bekenden.
NB:
Bij het later overtypen in 1954 heeft de auteur enige al te intieme dingen weggelaten en de stijl verbeterd. Hij geeft vaak een toelichting bij personen, situaties of eigen politieke standpunten. Deze laatste nemen toe bij de vordering van het dagboek. De bijlagen worden gevormd door een uitdraai van een deel van de homepage van Han van der Voort. Afgesproken met de schenker (Mw. S. van der Voort, een kleindochter van de auteur) is dat bij publicatie eerst contact met haar wordt opgenomen.
Datum beschrijving:
augustus 2007
Illustratie:
bron: http://home.planet.nl/~voort359/hwvdvsr3.html
Ga naar dit stuk:
Pagina:
2
Volgnummer:
4 van 228