De auteur woont in Leiden op het Rapenburg als dochter in een gezin met kinderen. Ze zit in Den Haag op het Christelijk Lyceum. Thuis luistert men dagelijks naar Radio Oranje, waarvan ze veel citeert. Zondags gaan ze meestal naar de kerk. In Leiden zijn stakingen bij de PTT en de belastingdienst. Sommige Duitsers trekken weg en nemen gevorderde fietsen en geroofd voedsel mee. Informatie bereikt hen via geruchten of door brieven. Het afvuren van V1's en V2's maakt de auteur van dichtbij mee. De tram naar Den Haag wordt beschoten en rijdt niet meer. Ze blijft thuis en krijgt huiswerk toegestuurd. Na de bevrijding van Maastricht volgt ze met spanning het oprukken van de geallieerden. De spoorwegstaking vindt plaats. Er zijn uren zonder gas en elektra en de mensen staan voor de gaarkeuken in de rij. Extra voedsel krijgen ze door ruilhandel (kleren), zwarte handel en door vrienden. Lopend en per fiets maken ze hongertochten. Er is gebrek aan voedsel. In Vught worden mensen gefusillleerd of in beestenwagens naar Duitsland vervoerd. Haar moeder schrijft over de voedsel- en branstofsituatie.Thuis zijn bijeenkomsten, waar de ouders met vrienden praten over de na-oorlogse religieuze en politieke problemen. Er worden strooibiljetten uitgegooid. Samen met haar moeder verstopt ze waardevolle kledingstukken, linnengoed, voedsel en zilver. In Rotterdam en andere grote steden zijn razzia's. Leiden wordt gebombardeerd. Ze gaat naar een boerenfamilie in Oud-Alblas om aan te sterken en helpt in de huishouding. Daar verbaast ze zich over de overdaad aan voedsel en het boerenleven. Terug in Leiden ziet ze dat bomen zijn gekapt als brandstof. De bevrijding komt steeds dichterbij en de honger wordt steeds groter. Er komt Zweeds wittebrood, voedselhulp van het IKO (Inter Kerkelijk overleg) en er zijn voedseldroppings. Vliegtuigen richting Duitsland vliegen 's nachts over.

De auteur woont in Leiden op het Rapenburg als dochter in een gezin met kinderen. Ze zit in Den Haag op het Christelijk Lyceum. Thuis luistert men dagelijks naar Radio Oranje, waarvan ze veel citeert. Zondags gaan ze meestal naar de kerk. In Leiden zijn stakingen bij de PTT en de belastingdienst. Sommige Duitsers trekken weg en nemen gevorderde fietsen en geroofd voedsel mee. Informatie bereikt hen via geruchten of door brieven. Het afvuren van V1's en V2's maakt de auteur van dichtbij mee. De tram naar Den Haag wordt beschoten en rijdt niet meer. Ze blijft thuis en krijgt huiswerk toegestuurd. Na de bevrijding van Maastricht volgt ze met spanning het oprukken van de geallieerden. De spoorwegstaking vindt plaats. Er zijn uren zonder gas en elektra en de mensen staan voor de gaarkeuken in de rij. Extra voedsel krijgen ze door ruilhandel (kleren), zwarte handel en door vrienden. Lopend en per fiets maken ze hongertochten. Er is gebrek aan voedsel. In Vught worden mensen gefusillleerd of in beestenwagens naar Duitsland vervoerd. Haar moeder schrijft over de voedsel- en branstofsituatie.Thuis zijn bijeenkomsten, waar de ouders met vrienden praten over de na-oorlogse religieuze en politieke problemen. Er worden strooibiljetten uitgegooid. Samen met haar moeder verstopt ze waardevolle kledingstukken, linnengoed, voedsel en zilver. In Rotterdam en andere grote steden zijn razzia's. Leiden wordt gebombardeerd. Ze gaat naar een boerenfamilie in Oud-Alblas om aan te sterken en helpt in de huishouding. Daar verbaast ze zich over de overdaad aan voedsel en het boerenleven. Terug in Leiden ziet ze dat bomen zijn gekapt als brandstof. De bevrijding komt steeds dichterbij en de honger wordt steeds groter. Er komt Zweeds wittebrood, voedselhulp van het IKO (Inter Kerkelijk overleg) en er zijn voedseldroppings. Vliegtuigen richting Duitsland vliegen 's nachts over.

De auteur woont in Leiden op het Rapenburg als dochter in een gezin met kinderen. Ze zit in Den Haag op het Christelijk Lyceum. Thuis luistert men dagelijks naar Radio Oranje, waarvan ze veel citeert. Zondags gaan ze meestal naar de kerk. In Leiden zijn stakingen bij de PTT en de belastingdienst. Sommige Duitsers trekken weg en nemen gevorderde fietsen en geroofd voedsel mee. Informatie bereikt hen via geruchten of door brieven. Het afvuren van V1's en V2's maakt de auteur van dichtbij mee. De tram naar Den Haag wordt beschoten en rijdt niet meer. Ze blijft thuis en krijgt huiswerk toegestuurd. Na de bevrijding van Maastricht volgt ze met spanning het oprukken van de geallieerden. De spoorwegstaking vindt plaats. Er zijn uren zonder gas en elektra en de mensen staan voor de gaarkeuken in de rij. Extra voedsel krijgen ze door ruilhandel (kleren), zwarte handel en door vrienden. Lopend en per fiets maken ze hongertochten. Er is gebrek aan voedsel. In Vught worden mensen gefusillleerd of in beestenwagens naar Duitsland vervoerd. Haar moeder schrijft over de voedsel- en branstofsituatie.Thuis zijn bijeenkomsten, waar de ouders met vrienden praten over de na-oorlogse religieuze en politieke problemen. Er worden strooibiljetten uitgegooid. Samen met haar moeder verstopt ze waardevolle kledingstukken, linnengoed, voedsel en zilver. In Rotterdam en andere grote steden zijn razzia's. Leiden wordt gebombardeerd. Ze gaat naar een boerenfamilie in Oud-Alblas om aan te sterken en helpt in de huishouding. Daar verbaast ze zich over de overdaad aan voedsel en het boerenleven. Terug in Leiden ziet ze dat bomen zijn gekapt als brandstof. De bevrijding komt steeds dichterbij en de honger wordt steeds groter. Er komt Zweeds wittebrood, voedselhulp van het IKO (Inter Kerkelijk overleg) en er zijn voedseldroppings. Vliegtuigen richting Duitsland vliegen 's nachts over.

De auteur woont in Leiden op het Rapenburg als dochter in een gezin met kinderen. Ze zit in Den Haag op het Christelijk Lyceum. Thuis luistert men dagelijks naar Radio Oranje, waarvan ze veel citeert. Zondags gaan ze meestal naar de kerk. In Leiden zijn stakingen bij de PTT en de belastingdienst. Sommige Duitsers trekken weg en nemen gevorderde fietsen en geroofd voedsel mee. Informatie bereikt hen via geruchten of door brieven. Het afvuren van V1's en V2's maakt de auteur van dichtbij mee. De tram naar Den Haag wordt beschoten en rijdt niet meer. Ze blijft thuis en krijgt huiswerk toegestuurd. Na de bevrijding van Maastricht volgt ze met spanning het oprukken van de geallieerden. De spoorwegstaking vindt plaats. Er zijn uren zonder gas en elektra en de mensen staan voor de gaarkeuken in de rij. Extra voedsel krijgen ze door ruilhandel (kleren), zwarte handel en door vrienden. Lopend en per fiets maken ze hongertochten. Er is gebrek aan voedsel. In Vught worden mensen gefusillleerd of in beestenwagens naar Duitsland vervoerd. Haar moeder schrijft over de voedsel- en branstofsituatie.Thuis zijn bijeenkomsten, waar de ouders met vrienden praten over de na-oorlogse religieuze en politieke problemen. Er worden strooibiljetten uitgegooid. Samen met haar moeder verstopt ze waardevolle kledingstukken, linnengoed, voedsel en zilver. In Rotterdam en andere grote steden zijn razzia's. Leiden wordt gebombardeerd. Ze gaat naar een boerenfamilie in Oud-Alblas om aan te sterken en helpt in de huishouding. Daar verbaast ze zich over de overdaad aan voedsel en het boerenleven. Terug in Leiden ziet ze dat bomen zijn gekapt als brandstof. De bevrijding komt steeds dichterbij en de honger wordt steeds groter. Er komt Zweeds wittebrood, voedselhulp van het IKO (Inter Kerkelijk overleg) en er zijn voedseldroppings. Vliegtuigen richting Duitsland vliegen 's nachts over.