De auteur (25 april 1903) is sinds 6 februari 1927 de echtgenote van dominee Jan Douwes (12 augustus 1900). Hun gezin telt aan het eind van de oorlog 9 kinderen.
Haar man wordt herhaaldelijk vanwege hulpverlening opgepakt en gevangen gezet.
Ze is gelovig en praat met haar man veel over hun houding in de maatschappij tegenover de bezetter.
Over het verloop van de oorlog hoort ze via geruchten.
De dagelijkse strijd om het bestaan komt uitvoerig ter sprake, er is gebrek aan voedsel, gas en elekra.
Er komen onderduikers (kinderen en joden) in huis (de pastorie aan de Zuid-Willemsvaart 18), waarmee zij het moeilijk heeft en waarover ze soms van mening verschilt met haar echtgenoot. Het domineesechtpaar krijgt op 9 juni 1983 de eretitel "Rechtvaardige onder de Volkeren" van Yad Vashem (Jan posthuum) omdat zij tijdens de bezetting aan vijf Joden onderdak hadden verschaft.
De auteur richt zich in het dagboek tot "Reni": Irene Plug-Blass, (18 oktober 1904) was leersnijdster en costumière en werd op 3 september 1943 in Auschwitz om het leven gebracht. Ook schrijft zij veel over "Nita" die zij probeert vrij te krijgen uit gevangenschap. Dit is Agnita Thérèse van Breemen (18 mei 1902) die na de oorlog zou scheiden van haar echtgenoot en in 1948 in Noorwegen hertrouwde. Daarnaast schrijft de auteur veel over 'mevrouw Bergé' ofwel Lien Bergé-Farwick die in Den Bosch het gerenommeerde modehuis 'Maison Linette' bestierde waar Irene Plug werkte tot zij naar Kamp Vught moest. Lien Bergé had bijzondere klanten waaronder het Nederlandse koningshuis. Haar modehuis maakte de bruidsjurken van de prinsessen Beatrix en Margriet.

De auteur (25 april 1903) is sinds 6 februari 1927 de echtgenote van dominee Jan Douwes (12 augustus 1900). Hun gezin telt aan het eind van de oorlog 9 kinderen.
Haar man wordt herhaaldelijk vanwege hulpverlening opgepakt en gevangen gezet.
Ze is gelovig en praat met haar man veel over hun houding in de maatschappij tegenover de bezetter.
Over het verloop van de oorlog hoort ze via geruchten.
De dagelijkse strijd om het bestaan komt uitvoerig ter sprake, er is gebrek aan voedsel, gas en elekra.
Er komen onderduikers (kinderen en joden) in huis (de pastorie aan de Zuid-Willemsvaart 18), waarmee zij het moeilijk heeft en waarover ze soms van mening verschilt met haar echtgenoot. Het domineesechtpaar krijgt op 9 juni 1983 de eretitel "Rechtvaardige onder de Volkeren" van Yad Vashem (Jan posthuum) omdat zij tijdens de bezetting aan vijf Joden onderdak hadden verschaft.
De auteur richt zich in het dagboek tot "Reni": Irene Plug-Blass, (18 oktober 1904) was leersnijdster en costumière en werd op 3 september 1943 in Auschwitz om het leven gebracht. Ook schrijft zij veel over "Nita" die zij probeert vrij te krijgen uit gevangenschap. Dit is Agnita Thérèse van Breemen (18 mei 1902) die na de oorlog zou scheiden van haar echtgenoot en in 1948 in Noorwegen hertrouwde. Daarnaast schrijft de auteur veel over 'mevrouw Bergé' ofwel Lien Bergé-Farwick die in Den Bosch het gerenommeerde modehuis 'Maison Linette' bestierde waar Irene Plug werkte tot zij naar Kamp Vught moest. Lien Bergé had bijzondere klanten waaronder het Nederlandse koningshuis. Haar modehuis maakte de bruidsjurken van de prinsessen Beatrix en Margriet.

De auteur (25 april 1903) is sinds 6 februari 1927 de echtgenote van dominee Jan Douwes (12 augustus 1900). Hun gezin telt aan het eind van de oorlog 9 kinderen.
Haar man wordt herhaaldelijk vanwege hulpverlening opgepakt en gevangen gezet.
Ze is gelovig en praat met haar man veel over hun houding in de maatschappij tegenover de bezetter.
Over het verloop van de oorlog hoort ze via geruchten.
De dagelijkse strijd om het bestaan komt uitvoerig ter sprake, er is gebrek aan voedsel, gas en elekra.
Er komen onderduikers (kinderen en joden) in huis (de pastorie aan de Zuid-Willemsvaart 18), waarmee zij het moeilijk heeft en waarover ze soms van mening verschilt met haar echtgenoot. Het domineesechtpaar krijgt op 9 juni 1983 de eretitel "Rechtvaardige onder de Volkeren" van Yad Vashem (Jan posthuum) omdat zij tijdens de bezetting aan vijf Joden onderdak hadden verschaft.
De auteur richt zich in het dagboek tot "Reni": Irene Plug-Blass, (18 oktober 1904) was leersnijdster en costumière en werd op 3 september 1943 in Auschwitz om het leven gebracht. Ook schrijft zij veel over "Nita" die zij probeert vrij te krijgen uit gevangenschap. Dit is Agnita Thérèse van Breemen (18 mei 1902) die na de oorlog zou scheiden van haar echtgenoot en in 1948 in Noorwegen hertrouwde. Daarnaast schrijft de auteur veel over 'mevrouw Bergé' ofwel Lien Bergé-Farwick die in Den Bosch het gerenommeerde modehuis 'Maison Linette' bestierde waar Irene Plug werkte tot zij naar Kamp Vught moest. Lien Bergé had bijzondere klanten waaronder het Nederlandse koningshuis. Haar modehuis maakte de bruidsjurken van de prinsessen Beatrix en Margriet.

De auteur (25 april 1903) is sinds 6 februari 1927 de echtgenote van dominee Jan Douwes (12 augustus 1900). Hun gezin telt aan het eind van de oorlog 9 kinderen.
Haar man wordt herhaaldelijk vanwege hulpverlening opgepakt en gevangen gezet.
Ze is gelovig en praat met haar man veel over hun houding in de maatschappij tegenover de bezetter.
Over het verloop van de oorlog hoort ze via geruchten.
De dagelijkse strijd om het bestaan komt uitvoerig ter sprake, er is gebrek aan voedsel, gas en elekra.
Er komen onderduikers (kinderen en joden) in huis (de pastorie aan de Zuid-Willemsvaart 18), waarmee zij het moeilijk heeft en waarover ze soms van mening verschilt met haar echtgenoot. Het domineesechtpaar krijgt op 9 juni 1983 de eretitel "Rechtvaardige onder de Volkeren" van Yad Vashem (Jan posthuum) omdat zij tijdens de bezetting aan vijf Joden onderdak hadden verschaft.
De auteur richt zich in het dagboek tot "Reni": Irene Plug-Blass, (18 oktober 1904) was leersnijdster en costumière en werd op 3 september 1943 in Auschwitz om het leven gebracht. Ook schrijft zij veel over "Nita" die zij probeert vrij te krijgen uit gevangenschap. Dit is Agnita Thérèse van Breemen (18 mei 1902) die na de oorlog zou scheiden van haar echtgenoot en in 1948 in Noorwegen hertrouwde. Daarnaast schrijft de auteur veel over 'mevrouw Bergé' ofwel Lien Bergé-Farwick die in Den Bosch het gerenommeerde modehuis 'Maison Linette' bestierde waar Irene Plug werkte tot zij naar Kamp Vught moest. Lien Bergé had bijzondere klanten waaronder het Nederlandse koningshuis. Haar modehuis maakte de bruidsjurken van de prinsessen Beatrix en Margriet.