270c Proces Eichmann ( NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies )
270c
Proces Eichmann
Openbaarheid
Het archief is in zijn geheel openbaar.
laatste wijziging 25-03-2020
591 beschreven archiefstukken
Geschiedenis
Adolf Eichmann (1906-1962) kreeg in 1940 de leiding van Referat IVD4 van het Reichssicherheitshauptamt in Berlijn. De taak van het referaat was emigratie en gedwongen migratie (meestal naar ghetto’s) van joden. In maart 1941 kreeg zijn referaat een andere aanduiding, IVB4, en een andere taakomschrijving. Referat IVB4 werd toen het bureau dat de Endlösung moest organiseren.
Op 11 mei 1960 werd Eichmann in Argentinië gearresteerd door de veiligheidsdienst van Israël. Op 11 april 1961 begon het proces tegen hem in Jerusalem. 1 juni 1962 werd de hem opgelegde doodstraf voltrokken.
laatste wijziging 25-03-2020
591 beschreven archiefstukken
Inventaris
aanvraaginstructie
Stukken uit deze collectie kunnen in de studiezaal van het NIOD worden aangevraagd
onder vermelding van: collectie 270c, inv.no. ...
Het inventarisnummer is vermeld in oplopende volgorde,
links naast de beschrijving van de stukken
Stukken uit deze collectie kunnen in de studiezaal van het NIOD worden aangevraagd
onder vermelding van: collectie 270c, inv.no. ...
Het inventarisnummer is vermeld in oplopende volgorde,
links naast de beschrijving van de stukken
29 Getuigeverklaring van D. Wisliceny tijdens het proces tegen Goering c.s. in Neurenberg (I.M.T. IV, PP. 355-373, Duitse uitgave pp. 393-413) over de Endlösung en het aandeel van Eichmann hierin, 3 jan. 1946.
270c Proces Eichmann
Inventaris
29
Getuigeverklaring van D. Wisliceny tijdens het proces tegen Goering c.s. in Neurenberg (I.M.T. IV, PP. 355-373, Duitse uitgave pp. 393-413) over de Endlösung en het aandeel van Eichmann hierin, 3 jan. 1946.
laatste wijziging 15-04-2010
Volgens Wisliceny was Eichmann begin 1944 afdelingsleider van IV A 4; hieronder vielen twee referaten, a) kerken en b) "Joodse aangelegenheden". Het laatste referat heette toen IV A 4 b (het vroegere IV B 4). In de zgn. Judenfrage onderscheidt Wisliceny drie perioden, nl. 1) tot 1940: gedwongen emigratie, 2) 1940-1941: concentratie van Oost-Europese Joden in ghetto, 3) begin 1942 de fysieke vernietiging tot op bevel van Himmler in oktober 1944 daaraan een einde kwam. Wisliceny trad begin 1940 tot het referaat van Eichmann toe en werd door deze als "adviseur in Joodse zaken" bij de Slowaakse regering (Bratislava) gedetacheerd. Met goedvinden van de laatste werden in het voorjaar van 1942 17.000 Joden als arbeidskrachten naar Polen gedeporteerd; vervolgens werden 35.000 Joden in gezinsverband gedeporteerd nadat Eichmann persoonlijk de Slowaakse regering had toegezegd dat zij goed behandeld zouden worden. De Slowaakse premier Tuka verzocht meermalen een delegatie naar Polen te mogen zenden. Midden 1942 had Eichmann Wisliceny i.v.m. deze verzoeken meegedeeld dat dit onmogelijk was en dat de meeste Joden reeds dood waren. Hij liet Wisliceny op diens verzoek een bevel van Himmler aan de CdS en de "Inspekteur des Konzentrationslagerwesens", Gruf. Glücks, zien, waarin deze twee de Endlösung opgedragen werd, d.w.z. de "planmässige biologische Vernichtung des Judentums". Eichmann had hem verzekerd, dat hij persoonlijk met de uitvoering was belast en alle volmachten van de CdS gekregen had. Over het postverkeer bij IV B 4 verklaarde Wisliceny, dat elk ontwerp van Eichmann of een van zijn medewerkers naar Müller ging, die of zelf tekende of dit aan Eichmann overliet.
Als het rapporten aan de CdS of Himmler betrof tekenden Müller resp. Kaltenbrunner. Verder over Slowakije: Na de afwijzing van het verzoek tot inspectie in Polen poogde de Slowaakse regering er voor dat 25.000 Joden van de deportatie vrijgesteld bleven. Nadat in de herfst van 1944 een opstand was uitgebroken werd deze rest grotendeels gedeporteerd. Deze actie stond o.l.v. H'stuf. Brunner. Deze Brunner was eveneens samen met Wisliceny betrokken bij de deportatie van ruim 50.000 Joden uit Saloniki. Wisliceny verklaart verder, dat hij als lid van het Sonderkommando Eichmann in Hongarije in 1944 tot verbindingsofficier werd benoemd bij de Hongaarse politie, die de deportatie van ruim 400.000 Hongaarse Joden in de provincie bedreef. Later in oktober 1944 moest Wisliceny een transport van 30.000 Joden, meest vrouwen, bij de Hongaars-Duitse grens overnemen en hen in de omgeving van Wenen te werk stellen aan verdedigingswerken. Deze mensen moesten van Boedapest tot de grens, ± 200 km lopen. 12000 van hen zijn tenslotte bij Wenen aan het werk gezet, 3000 gingen via Bergen-Belsen naar Zwitserland na onderhandelingen met de Joint middels Kastner.
laatste wijziging 25-03-2020
591 beschreven archiefstukken
Kenmerken
Datering:
[1937-1945] 1961-1962
over het archief:
Adolf Eichmann (1906-1962) kreeg in 1940 de leiding van Referat IVB4 van het Reichssicherheitshauptamt in Berlijn. De taak van het referaat was emigratie en gedwongen migratie (meestal naar ghetto’s) van joden. In maart 1941 kreeg zijn referaat een andere aanduiding, IVB4, en een andere taakomschrijving. Referat IVB4 werd toen het bureau dat de Endlösung moest organiseren.
Op 11 mei 1960 werd Eichmann in Argentinië gearresteerd door de veiligheidsdienst van Israël. Op 11 april 1961 begon het proces tegen hem in Jerusalem. 1 juni 1962 werd de hem opgelegde doodstraf voltrokken.
Op 11 mei 1960 werd Eichmann in Argentinië gearresteerd door de veiligheidsdienst van Israël. Op 11 april 1961 begon het proces tegen hem in Jerusalem. 1 juni 1962 werd de hem opgelegde doodstraf voltrokken.
Soort:
Collectie
aard van de documenten:
De collectie bestaat vooral uit stukken die vanuit Nederland zijn ingebracht in het proces tegen Eichmann.
Openbaarheid:
Volledig openbaar
Omvang:
4,3 meter, 34 dozen
Status:
NIOD-KNAW collectie
Trefwoorden:
Categorie:
Archiefvormer(s):
laatste wijziging 25-03-2020
591 beschreven archiefstukken