De pastoor is de centrale figuur in een RK-parochie en zijn belangrijkste taken worden door het archief van de pastoor weerspiegeld:
- het onderhouden van contacten met kerkelijke en wereldlijke overheid. De kerkelijke overheid werd voor 1853 gevormd door de vice-superior van de Hollandse missie en de aartspriester van Utrecht. na het verbod van de R.K. godsdienst in 1573 in Holland en Zeeland werd de Noord-Nederlandse kerkprovincie een missiegebied, sinds 1727 resorterend onder negen aartspriesters. In 1853 werd de bisschoppelijke hiërarchie hersteld (de aartspriesters werden dekens). Zoals waarschijnlijk in de meeste parochies bestaat de weerslag van de contacten met de kerkelijke overheid grotendeels uit herderlijke brieven en circulaires van bovengenoemde functionarissen.
- het registreren van doop, huwelijk en overlijden.
- zielzorg en liturgie, waarbij de rol vn de pastoor de rol van bemiddelaar tussen gelovige en kerkelijke overheid bij bijvoorbeeld het aanvragen van dispensaties vermeld moet worden.

Het archief bevond zich in redelijke staat, maar vertoont enige opmerkelijke lacunes. Zo vormen de doop-, huwelijks- en overlijdensregisters geen van drieën een ononderbroken geheel, zelfs in de 20ste eeuw vallen twee gaten (doop: 1926-1936, overlijden 1910-1921). Het oudste stuk is tevens het oudste doop-, huwelijks- en overlijdensregister, dat de jaren 1692-1697 bestrijkt. Het jongste stuk dateert uit 1977.
Het archief als geheel lijkt een goed voorbeeld van het gemiddelde pastoorsarchief. Naar opmerkelijke zaken zal men tevergeefs zoeken. De enige markante pastoor is W. Steenhof (1851-1880) die de nieuwbouw van de kerk in 1852 entameerde en de enige van wie een min of meer omvangrijke correspondentie bewaard is gebleven.