Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Benedenhoofd met draineering en stempeling benedenvoorhoofd. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Algemeen overzicht. Het benedenhoofd tot 6.00+ gereed. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Afwerken van een remmingwerk. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Het werk tusschen de schutkolkmuren met den verrijdbaren stortmast. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Schutkolkmuren in aanbouw. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Overzicht gezien in de richting van de benedenhoofd in de kolk het pompgebouw van de bronbemaling. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Het maken van de schutkolkmuren in vakken. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Het storten van een gedeelte van de schutkolkmuur. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Wapening schutkolkmuren. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Overzicht gezien in de richting van het bovenhoofd. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Verrijdbare betonstortinstallatie tusschen de schutkolkmuren. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Schutkolkmuren in aanbouw. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Benedenhoofd in aanbouw. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. De bronbemalingsinstallatie. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Rupskraan in actie bij het benedenhoofd. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Polygrijper. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935. Heien der damwandplanken. Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935 - Bouwput bijna voltooid.
Fotoboek_F035.

Maas, sluisbouw Lith 1934-1935 - Bronbemaling. Fotoboek_F035.

Op de voorgrond tandwielen van de heftorens in een metalen stellage.
De stormvloedkering in de Hollandsche IJssel is het oudste kunstwerk van de Deltawerken. De kering sluit de IJssel af tussen Capelle aan den IJssel (stroomafwaarts rechteroever) en Krimpen aan den IJssel. Omdat de Hollandse IJssel een belangrijke scheepvaartroute is, kon deze niet worden afgesloten met een dam. Anderzijds zou door een afsluiting de drinkwatervoorziening in een groot deel van Zuid-Holland zekerder kunnen worden door minder instroom van zout water in de polders. Daarom werd gekozen voor een stormvloedkering met twee beweegbare schuiven die tussen betonnen torens hangen. Normaal gesproken varen de schepen onder de schuiven door. Alleen in noodgevallen worden de schuiven neergelaten, waarmee de rivier volledig wordt afgesloten. Schepen kunnen dan nog passeren in een naastgelegen sluis (Algerasluis). In januari 1954, nog geen jaar na de Watersnood, werd begonnen met de eerste baggerwerkzaamheden. Op 22 oktober 1958 werd de Stormvloedkering Hollandse IJssel in gebruik genomen. De kering kreeg bij deze gelegenheid de naam Algerakering, naar de twaalf dagen eerder afgetreden Minister van Verkeer en Waterstaat Algera. De twee schuiven van ruim tachtig meter breed en 11,5 meter hoog zijn ieder tussen twee torens met een hoogte van 45 meter aan staalkabels opgehangen. Over de kering loopt de N210 die de Krimpenerwaard in gaat. De totale bouwkosten bedroegen ongeveer veertig miljoen gulden.

Een dekschuit met een groot bouwdeel ligt in de sluiskolk. Op het bouwdeel 'Braat Rotterdam'.
De stormvloedkering in de Hollandsche IJssel is het oudste kunstwerk van de Deltawerken. De kering sluit de IJssel af tussen Capelle aan den IJssel (stroomafwaarts rechteroever) en Krimpen aan den IJssel. Omdat de Hollandse IJssel een belangrijke scheepvaartroute is, kon deze niet worden afgesloten met een dam. Anderzijds zou door een afsluiting de drinkwatervoorziening in een groot deel van Zuid-Holland zekerder kunnen worden door minder instroom van zout water in de polders. Daarom werd gekozen voor een stormvloedkering met twee beweegbare schuiven die tussen betonnen torens hangen. Normaal gesproken varen de schepen onder de schuiven door. Alleen in noodgevallen worden de schuiven neergelaten, waarmee de rivier volledig wordt afgesloten. Schepen kunnen dan nog passeren in een naastgelegen sluis (Algerasluis). In januari 1954, nog geen jaar na de Watersnood, werd begonnen met de eerste baggerwerkzaamheden. Op 22 oktober 1958 werd de Stormvloedkering Hollandse IJssel in gebruik genomen. De kering kreeg bij deze gelegenheid de naam Algerakering, naar de twaalf dagen eerder afgetreden Minister van Verkeer en Waterstaat Algera. De twee schuiven van ruim tachtig meter breed en 11,5 meter hoog zijn ieder tussen twee torens met een hoogte van 45 meter aan staalkabels opgehangen. Over de kering loopt de N210 die de Krimpenerwaard in gaat. De totale bouwkosten bedroegen ongeveer veertig miljoen gulden.

Werkzaamheden aan de voet van een van de heftorens.
De stormvloedkering in de Hollandsche IJssel is het oudste kunstwerk van de Deltawerken. De kering sluit de IJssel af tussen Capelle aan den IJssel (stroomafwaarts rechteroever) en Krimpen aan den IJssel. Omdat de Hollandse IJssel een belangrijke scheepvaartroute is, kon deze niet worden afgesloten met een dam. Anderzijds zou door een afsluiting de drinkwatervoorziening in een groot deel van Zuid-Holland zekerder kunnen worden door minder instroom van zout water in de polders. Daarom werd gekozen voor een stormvloedkering met twee beweegbare schuiven die tussen betonnen torens hangen. Normaal gesproken varen de schepen onder de schuiven door. Alleen in noodgevallen worden de schuiven neergelaten, waarmee de rivier volledig wordt afgesloten. Schepen kunnen dan nog passeren in een naastgelegen sluis (Algerasluis). In januari 1954, nog geen jaar na de Watersnood, werd begonnen met de eerste baggerwerkzaamheden. Op 22 oktober 1958 werd de Stormvloedkering Hollandse IJssel in gebruik genomen. De kering kreeg bij deze gelegenheid de naam Algerakering, naar de twaalf dagen eerder afgetreden Minister van Verkeer en Waterstaat Algera. De twee schuiven van ruim tachtig meter breed en 11,5 meter hoog zijn ieder tussen twee torens met een hoogte van 45 meter aan staalkabels opgehangen. Over de kering loopt de N210 die de Krimpenerwaard in gaat. De totale bouwkosten bedroegen ongeveer veertig miljoen gulden.

Takelwerkzaamheden door drijvende bokken. Mannen staan op een bouwdeel naar beneden te kijken.
De stormvloedkering in de Hollandsche IJssel is het oudste kunstwerk van de Deltawerken. De kering sluit de IJssel af tussen Capelle aan den IJssel (stroomafwaarts rechteroever) en Krimpen aan den IJssel. Omdat de Hollandse IJssel een belangrijke scheepvaartroute is, kon deze niet worden afgesloten met een dam. Anderzijds zou door een afsluiting de drinkwatervoorziening in een groot deel van Zuid-Holland zekerder kunnen worden door minder instroom van zout water in de polders. Daarom werd gekozen voor een stormvloedkering met twee beweegbare schuiven die tussen betonnen torens hangen. Normaal gesproken varen de schepen onder de schuiven door. Alleen in noodgevallen worden de schuiven neergelaten, waarmee de rivier volledig wordt afgesloten. Schepen kunnen dan nog passeren in een naastgelegen sluis (Algerasluis). In januari 1954, nog geen jaar na de Watersnood, werd begonnen met de eerste baggerwerkzaamheden. Op 22 oktober 1958 werd de Stormvloedkering Hollandse IJssel in gebruik genomen. De kering kreeg bij deze gelegenheid de naam Algerakering, naar de twaalf dagen eerder afgetreden Minister van Verkeer en Waterstaat Algera. De twee schuiven van ruim tachtig meter breed en 11,5 meter hoog zijn ieder tussen twee torens met een hoogte van 45 meter aan staalkabels opgehangen. Over de kering loopt de N210 die de Krimpenerwaard in gaat. De totale bouwkosten bedroegen ongeveer veertig miljoen gulden.

Takelwerkzaamheden door drijvende bokken.
De stormvloedkering in de Hollandsche IJssel is het oudste kunstwerk van de Deltawerken. De kering sluit de IJssel af tussen Capelle aan den IJssel (stroomafwaarts rechteroever) en Krimpen aan den IJssel. Omdat de Hollandse IJssel een belangrijke scheepvaartroute is, kon deze niet worden afgesloten met een dam. Anderzijds zou door een afsluiting de drinkwatervoorziening in een groot deel van Zuid-Holland zekerder kunnen worden door minder instroom van zout water in de polders. Daarom werd gekozen voor een stormvloedkering met twee beweegbare schuiven die tussen betonnen torens hangen. Normaal gesproken varen de schepen onder de schuiven door. Alleen in noodgevallen worden de schuiven neergelaten, waarmee de rivier volledig wordt afgesloten. Schepen kunnen dan nog passeren in een naastgelegen sluis (Algerasluis). In januari 1954, nog geen jaar na de Watersnood, werd begonnen met de eerste baggerwerkzaamheden. Op 22 oktober 1958 werd de Stormvloedkering Hollandse IJssel in gebruik genomen. De kering kreeg bij deze gelegenheid de naam 'Algerakering', naar de twaalf dagen eerder afgetreden Minister van Verkeer en Waterstaat Algera. De twee schuiven van ruim tachtig meter breed en 11,5 meter hoog zijn ieder tussen twee torens met een hoogte van 45 meter aan staalkabels opgehangen. Over de kering loopt de N210 die de Krimpenerwaard in gaat. De totale bouwkosten bedroegen ongeveer veertig miljoen gulden.

Takelwerkzaamheden door drijvende bokken. Twee heftorens zijn gereed, maar staan nog wel in de steigers.
De stormvloedkering in de Hollandsche IJssel is het oudste kunstwerk van de Deltawerken. De kering sluit de IJssel af tussen Capelle aan den IJssel (stroomafwaarts rechteroever) en Krimpen aan den IJssel. Omdat de Hollandse IJssel een belangrijke scheepvaartroute is, kon deze niet worden afgesloten met een dam. Anderzijds zou door een afsluiting de drinkwatervoorziening in een groot deel van Zuid-Holland zekerder kunnen worden door minder instroom van zout water in de polders. Daarom werd gekozen voor een stormvloedkering met twee beweegbare schuiven die tussen betonnen torens hangen. Normaal gesproken varen de schepen onder de schuiven door. Alleen in noodgevallen worden de schuiven neergelaten, waarmee de rivier volledig wordt afgesloten. Schepen kunnen dan nog passeren in een naastgelegen sluis (Algerasluis). In januari 1954, nog geen jaar na de Watersnood, werd begonnen met de eerste baggerwerkzaamheden. Op 22 oktober 1958 werd de Stormvloedkering Hollandse IJssel in gebruik genomen. De kering kreeg bij deze gelegenheid de naam 'Algerakering', naar de twaalf dagen eerder afgetreden Minister van Verkeer en Waterstaat Algera. De twee schuiven van ruim tachtig meter breed en 11,5 meter hoog zijn ieder tussen twee torens met een hoogte van 45 meter aan staalkabels opgehangen. Over de kering loopt de N210 die de Krimpenerwaard in gaat. De totale bouwkosten bedroegen ongeveer veertig miljoen gulden.