X-4769 38. Slotlied. Alle spelers zingen samen: 'Brouwershaven, Brouwershaven wat een droevenis die dagen. Deed ons een medisch dokter zoveel pijn? Brouwershaven Brouwershaven laat je nooit, nooit meer behagen. Door schone schijn en vrome vleierij.'

X-4768 37. De nepdokter wordt veroordeeld tot geseling met een strop om de hals, brandmerken en levenslange opsluiting in het tuchthuis. Dat roept tegengestelde reacties op. De volksvrouwen zingen: 'Ach het is toch vreselijk dat zo´n man zo´n lot moet ondergaan. Hij kwam op een voetstuk, dat werd toen zijn ongeluk. Het is zo moeilijk om als mens te blijven staan.' Maar anderen zijn blij: 'Man, dat heeft ie aan zichzelf te danken, laat die viezerik maar stevig janken. Hij met al z´n wonderpillen. Laat die vent maar stevig gillen.' De nar heeft het laatste woord.: 'Zo kwamen dag en spel ten einde, dat Maggaris dokter Kamerling was. En het was alsof zijn brandmerk voor heel Brouwershaven was'

X-4767 36. Plotseling wordt het Kamerling te heet onder de voeten. Hij wil 'op reis' met Krina en de baby. Maar op het moment dat ze met hun rijtuig willen vertrekken houdt baljuw Hocke die hen staande. 'Meneer! Uw vertrek kan niet doorgaan. Ik heb officieel bevel van de Vierschaar van Brouwershaven! Ik moet u een paar vragen stellen!' De Vierschaar blijkt namelijk een verzegelde brief te hebben ontvangen van de burgemeester van Rheinsberg, bij wie ze navraag deden. Hij verklaart dat zowel Kamerling als zijn zuster in zijn stad onbekend zijn. Ze zijn daar nooit als inwoner ingeschreven en ook op de universiteit van Duisberg studeerde nooit iemand met de naam Kamerling. De doctor probeert zich er uit te praten, maar tevergeefs. Baljuw Hocke: 'U bent aangehouden op verdenking van bedrog, misleiding, oplichting, valsheid in geschrifte en flessentrekkerij.'

X-4766 35. Ook de relatie tussen Johannes Kamerling en Krina is niet vrij van spanningen. Krina: 'Johannes, lieveling...' Kamerling: 'Wat wil je Krina? Ook verklaringen? Vertrouw je me soms ook niet?' Krina: 'Natuurlijk wel. Maar als je zorgen hebt....' Kamerling: 'Zorgen. Wat weet jij nou over zorgen? Jouw wereld is zo klein! Nu, je hebt je kind.' Krina: 'Ons kind! Je zoon is zo mooi Johannes! Ga toch eens naar hem kijken! Je bent zo veel weg. Alsof je ons ontloopt.' Kamerling: 'Ja, nou, kan ik niks aan doen. De ´zaken´ groeien me boven het hoofd'