Uw zoekacties: Notulen van de gemeenteraad Vlissingen 1992

Notulen gemeenteraad Vlissingen ( Zeeuws Archief )

beacon
1  records
 
 
7454 Notulen gemeenteraad Vlissingen
Erfgoedstuk
Pagina in notulen
Notulen van de gemeenteraad Vlissingen 1992
Titel:
Notulen van de gemeenteraad Vlissingen 1992
Jaar:
1992
Pagina:
85
Is onderdeel van:
25 juni 1992
raadsleden zijn vanaf het begin dat de procedure over die verzelfstandiging ging lopen, in kennis gesteld van datgene wat er op komst was. Ik heb zelf op de bijeenkomst dat die nieuwe structuur officieel bekrachtigd werd, nog aange¬ geven dat de raad in deze natuurlijk altijd nog zijn zegen daarover moet geven, maar dat die stichting natuurlijk wel autonoom is op een bepaald gebied om zelf te kiezen voor een bepaalde bestuursstructuur. Maar dat zien we natuurlijk wel bij meer stichtingen, want zij opereren natuurlijk toch zelfstandig. Ze worden wel gefinancierd door de gemeente en zij moeten ook verantwoording aan ons afleggen, maar daar zijn naar mijn idee heel goede afspraken over gemaakt. Nogmaals - en dat hebben we ook als visie van het college gepresenteerd - ik denk dat dit toch de lijn is waar we in de toekomst op door moeten gaan werken. Maar voorzitter, ik geloof niet dat dit - bij een K-stuk - de gelegen¬ heid is om zo nadrukkelijk hierover te discussi¬ eren. Ik denk dat dit terug moet komen in de commissie.
De voorzitter: Dat lijkt mij een aardige conclusie. Daar is iedereen het ook van harte mee eens. Dat wordt dan die pittige discussie die mevrouw De Jonge ons in het vooruitzicht heeft gesteld.
15. Afschrift schrijven van de directeur stads¬ ontwikkeling aan mevr. M.S. van Westen- Crucq d.d. 12 juni 1992 inzake straatnaam- geving Betje Wolffplein.
16. Schrijven van het Administratief Diensten¬ centrum Zeeland d.d. 18 maart 1992 inzake instelling egalisatiefonds.
Deze stukken worden voor kennisgeving aange¬ nomen.
Ter afdoening in hun handen te stellen: (Al
1. Schrijven van dhr. P. Bouwman d.d. 20 mei 1992 inzake vragen m.b.t. de boulevardbe¬ bouwing en de Plaza.
Dit stuk wordt ter afdoening in handen van het college gesteld.
TE BEHANDELEN PUNTEN
0. ALGEMEEN BESTUUR
1. Machtiging afhandelen verzoeken informatie WOB (reg.nr. 117)
2. Aanvullend krediet t.b.v. invoering Personeelsinformatiesysteem (reg.nr. 118)
Zonder discussie en zonder hoofdelijke stemming wordt overeenkomstig de voorstellen van burge¬ meester en wethouders besloten.
3. Bekrachtiging stedenband Vlissingen- Taganrog (reg.nr. 119)
Mevrouw Brouwer (PvdA): Zo, dus ik mag het
spits afbijten in dit geval. Mijnheer de voorzitter, ik ben erg blij met het stuk wat voor ons ligt. Ik wou daar de secretaris, de heer Van Nassau, mijn compliment voor maken. In die dagen hebben we zoveel beleefd en het was ontzettend moeilijk - ik heb zelf mijn aantekeningen nageke¬ ken - om daar een geheel van te maken. Dat is hem toch uitstekend gelukt. Het feit dat we nog benaderd zijn of wij nog dingen toe te voegen hadden of dat het zo in orde was, heb ik bijzon¬ der gewaardeerd. Ons bezoek aan Taganrog - en ik heb van mijn fractie opdracht gekregen om het nou eens niet te lang te maken als het over deze stad gaat - had toch iets heel bijzonders. In de eerste plaats ondervonden we een enorme hartelijkheid van de mensen. Het viel voor mij eigenlijk in drie delen uiteen waar ik steeds, ook na die tijd, over heb nagedacht. Dat was verbijs¬ tering, ongeloof en hoop. Verbijstering over de toestand zoals die op het ogenblik is. Men is uit een dictatuur van jaren en jaren gekomen en men kan zien dat het onderhoud van straten, huizen, enzovoort niet de voorrang had. Ongeloof over dat een dictatuur mensen zo ver kan krijgen dat eigen initiatief doodgeslagen wordt en dat men eigenlijk aan een soort leiband loopt. Dan wil ik daar meteen bij noemen het ongeloof dat alles aan fabrieken is opgehangen. Ik weet dat in de jaren van Stalin, tijdens de industriële revolutie, in Rusland alles aan de fabriek gekoppeld was. Dat geeft toch een idee. We hebben een fabriek gezien met 22.000 werknemers; daar was de gezondheidszorg ondergebracht, de cultuur was er ondergebracht, er waren sportclubs onderge¬ bracht enzovoort, enzovoort. Kortom, wat is er niet ondergebracht? Dat is iets wat wij helemaal niet kennen. Dat was voor mij toch ook wel een stukje ongeloof dat je zo gebakken bent aan de
- 160 -
25 juni 1992
fabriek waar je werkt. Wij kennen een grotere scheiding tussen werk en vrije tijd, denk ik. Misschien valt dat wel een beetje mee, maar mijn eerste indruk is dat toch wel geweest. Daardoor zijn er natuurlijk ook verschillende structuren ontstaan. De huizen zijn gebouwd door de fabrieken, want die zorgen ook voor de woningbouw. Heel veel en heel grote problemen die men in Rusland heeft, heeft men specifiek ook in Taganrog. Ik wil niet op al die problemen ingaan. Ik denk dat collega's van me er ook nog wel wat over zullen zeggen. Maar waar ik heel erg blij mee was, was dat na zeventig jaar de hoop niet weg was. Ik weet nog hoe ons land er na vijf jaar oorlog uitzag. Toen was er hoop om opnieuw te beginnen. Maar na zeventig jaar vind ik dat een nog grotere prestatie. Die hoop en het verlangen om vooruit te komen, is daar heel duidelijk naar voren gekomen. Dat vond ik één van de heel positieve dingen die ik gezien heb. Mensen die hoop hadden, mensen die hun straten opknapten, vrouwen die bloemetjes in de tuin gingen poten toen de sneeuw weg was en de zaak opgeruimd was. Toen zag die stad er een heel stuk fijner uit. De hoop van de fabrieks¬ directeuren was om de problemen zelf op te lossen, maar steeds kwam dan weer de vraag hen te helpen oplossingen te vinden. De scholen die we bezocht hebben, hebben bijzonder veel indruk op me gemaakt, zeker de school waar Engels geleerd werd. Daar hebben we een jongeman gezien die perfect Engels sprak. Mevrouw Poppe, de heer Koppejan en ik hebben een Hogere Technische School bezocht, waar we allerhartelijkst zijn ontvangen. Ook daar kwam de vraag om hulp bij het leren en bij het zoeken naar stageplaatsen, zodat de mensen uit Taganrog kunnen zien hoe een Westerse economie eruitziet en hoe markteconomie eruitziet. Want dat is allemaal onbekend. Men wist niet wat de afzet¬ gebieden waren en men weet niet hoe men dat moet opzetten. Ja, als je dan ziet hoeveel fabrieken er staan die om moeten schakelen van militaire industrie naar burgerl
rog nodig heeft, een stedenband met onze stad is, zodat uitwisseling kan plaatsvinden en mensen elkaar kunnen leren kennen. Maar nogmaals: van onze kant moeten wij niet te hoge verwachtingen wekken. Mijnheer de voorzitter, ik kan nog uren doorgaan, maar dat weet u onder¬ hand. Dus ik stop er nu maar mee. Mijn fractie is voor bekrachtiging van deze stedenband.
De heer Schaap (D66): Dank u wel. Tijdens het bezoek van een bestuurlijke delegatie uit de Russische havenstad Taganrog, werd op 15 februari 1990 een zusterstadovereenkomst tussen Taganrog en Vlissingen gesloten. Deze overeenkomst moest natuurlijk wel de instem¬ ming van deze raad hebben, waarna de overeen¬ komst van kracht zou worden. De gemeenschap¬ pelijke wens om vriendschappelijke betrekkingen aan te gaan, kreeg invulling door het ontstaan van uitwisselingen van vertegenwoordigingen van inwoners van Vlissingen en Taganrog op verschillende terreinen. Na het eerste bezoek van inwoners uit Vlissingen aan Taganrog bleek uit de positieve berichten dat het aangaan van een zusterstadovereenkomst zinvol zou kunnen zijn. Mijnheer de voorzitter, unaniem besloot de raad van de gemeente Vlissingen dat uit eigen onder¬ zoek ook moest blijken of genoemde zusterstad¬ overeenkomst aangegaan kon worden. De delegatie met vertegenwoordigers van alle politieke partijen kwam na het bezoek aan Taganrog unaniem tot de conclusie dat een stedenband tussen Vlissingen en Taganrog zinvol is. De zusterstadovereenkomst van 15 februari 1990 wordt daarmede bekrachtigd. Mijnheer de voorzitter, de fractie van D66 stemt hiermede van harte in, omdat tijdens het bezoek aan Taganrog gebleken is dat er grote behoefte bestaat aan samenwerking met en ondersteuning door de gemeente Vlissingen. Met name activi¬ teiten op sociaal-cultureel en cultureel vlak kunnen vanuit de gemeente Vlissingen onder¬ steund worden. Daartoe zullen zo nodig extra financiële middelen in de begroting vrijgemaakt moeten worden. Overige contacten, met name op het economische vlak, bieden mogelijkheden, al kan het gemeentebestuur daarin slechts een bemiddelende rol spelen. Mijnheer de voorzitter, ook mijn persoonlijke contacten met vertegen¬ woordigers van politie en de Democratie Party of Russia gaven mij de overtuiging dat er grote behoefte aan nauwere contacten was. D66 vraagt het college inwoners van Vlissingen waar¬ mogeli
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Zeeuws Archief
laatste wijziging 09-07-2018
1 gedigitaliseerd