Opschrift pen in bruin 'Jacobus de Witt. Pittore di Harlem.' én 'van der Herst.' op een stuk papier bevestigd aan het blad.

Herkomst:

- Graaf Jan Pieter van Suchtelen (1751–1836) (Lugt 2332)

- Privécollectie, Parijs


Dit is het enige nog bekende contemporaine portret van de schilder Jacob de Wet. Het enige andere portret is een 18de eeuwse kopie in de collectie van het Rijksmuseum waarop De Wet te zien is op ouder leeftijd. Ondanks het verschil in jaren van de Wet tussen deze twee tekeningen, zijn de overeenkomsten in de gelaatstrekken duidelijk zichtbaar, in het bijzonder de dunne boven- en volle onderlip, de kenmerkende neus, en de wat hangende ogen.


Jacob de Wet's vroegst bekende werk dateert uit 1632, het jaar waarin hij lid van de Haarlemse gilde van Sint-Lucas. Hij werd beïnvloed door Pieter Lastman en Rembrandt. Waarschijnlijk is hij zelfs in de leer geweest bij de laatste. De Wet leidde een succesvolle atelier in Haarlem. Hij was gespecialiseerd in schilderijen met bijbelse en mythologische onderwerpen. Onder zijn leerlingen waren Paulus Potter, Job Berckheyde, Jan Vermeer van Haarlem, en zijn zoon Jacob de Wet II.


Deze tekening is van oudsher toegeschreven aan Bartholomeus van der Helst. Geboren in Haarlem vestigde hij zich in Amsterdam in 1636, waar hij een succesvolle portrettist werd van de stads elite. Van der Helst schilderde verschillende portretten van collega-kunstenaars, met inbegrip van Paulus Potter en Jan Baptist Weenix. De kunstenaar is echter niet bekend als tekenaar. Hoewel J.J. de Gelder 53 tekeningen vermeldt in zijn monografie uit 1921, aanvaardt Judith van Gent in haar oeuvrecatalogus van 2011, slechts twee tekeningen, beide studies voor schilderijen. De toeschrijving aan Van der Helst wordt gehandhaafd door het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie (RKD) in Den Haag.