Kranten ( Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC) )

Oude kranten zijn bij uitstek geschikt om informatie te vinden over grote en kleine gebeurtenissen uit het verleden, maar ook vind je er veel gegevens in over personen, advertenties van bedrijven, verslagen van sportwedstrijden enz.

Hier kun je op ieder willekeurig woord zoeken in tienduizenden krantenpagina's van voornamelijk lokale kranten uit Noordoost-Brabant:

- Boxmeers Weekblad, 1868-1945 (Boxmeer en omstreken)
- De Echo, 1881-1945 (Cuijk en omstreken, Gennep en Zuid-Gelderland)
- Graafsche Courant, 1852-1949 (Grave tot Boxmeer en omstreken)
- Udensche Courant, 1910-1970 (Uden, Veghel, Erp, Boekel, Gemert en omstreken)
- Krantenknipsels Bende van Oss

De jaargangen t/m 1945 zijn online te doorzoeken en bekijken, de jaargangen vanaf 1946 vanwege auteursrecht alleen op onze studiezaal.

Let op: alle teksten zijn via ocr (optical character recognition, automatische tekenherkenning door de computer) toegankelijk gemaakt. De ocr-software maakt daarbij veel fouten. Een i of l wordt dan bijvoorbeeld als een 1 herkend. Houd hier rekening mee bij het zoeken.

Tip: veel Brabantse kranten kun je ook doorzoeken via www.delpher.nl

> Algemene hulp en zoektips

beacon
35  zoekresultaten
 
 
 
 
ECHO-1932 De Echo
Erfgoedstuk
Krantenpagina
19321012 De Echo, 1932-10-12; p. 1
Naam krant:
De Echo
Pagina:
1
Datum:
1932-10-12
Jaargang:
1932
niet gaarne op mij nemen. Ik heb er geen lust in, mij te laten wegsturen. Madame! . Mrs. Cartwright we^s diep veront- waardigd, rriaar zweeg. Zij voelde wel, dat ze lets moest antwoorden. Doch wat?.... Eindelijk sprak zij: — Gij moet u vergissen, wat de be- velen van lady Brandon betreft. Ik ben overtuigd, dat zij er prijs op stelt, de genegenheid van lord Saint Ger- rnains over zijn broertje aan te wak- keren. Het tegendeel zou me onbe- grijpelijk zijn. — O, wat dat betreft, Madaine, de arme jonge lord zal toch niet lang genoeg leven, om later zijn breeder blijken van die genegenheid te kuli- nen geven. — Genoeg; breng het^ kind maar weg. — Het kind! mompelde zij, terwijl zij de kamer verliet. Het kind! Myla- dy moest eehs hooren, dat men zoo oneerbiedig spreekt over haar zoon! Mooi gezelschap voor u, mijn schat, die kleine misvormde! Maar 't zal niet zoo heel lang duren, dat is ten- minste een troost God zal wel barmhartig genoeg zijn, om dien klel- nen ongelukkige naar den Hemel te roepen. — Mrs. Cartwright, vroeg het knaap- je, wat Wilde die vrouw zeggen? Waar. om mag ik mijn broertje niet kussen? Ik heb wel gehoord, dat ze mij armen jongen lord noemde. O ja, ik ben een arme jongen lord, dat weet ik wel, docli waarom mag ik mijn broertje niet kus sen en beminnen? Ik denk heel den dag aan hem. Ik ben veel ouder dan hij, en wil hem vertroetelen en hem allerlei mooie dingen present doen .Hij
krijgt mijn kleine poney, die zoo mak en braaf is en bovendien de schoonste stukken van mijn speelgoed. Maar op twee dingen moet hij niet rekenen: dit hier (hij toonde een klein medallion met een haarlokje en het miniatuur- portret van zijne moeder) en u, mijn lieve, goede Mrs. Cartwright! o Mijne betrekkingen met het Huis Brandon werden nu voor eenigen tijd' onderbroken. De familie vertrok naar 't vasteland. Zij wilde ,zich, naar men zeide, te Carlsbad vestigen, om er de geneeskracht van het water der wereld beroemde bronnen op den kleinen graaf Saint Germains te beproeven. Wat er- van zij — eerst na v'erloop van elf of twaalf jaar keerde zij terug op het kasteel. Ik onderhield intusschen briefwisse- ling met Mrs. Cartwright, die als gou- vernante bij den jongen graaf bleef. Ik ben nooit juist te weten gekomen wel ke hatelijkheden zij in den loop van die jaren te verduren had van den kant der markiezin,: als vergelding voor haar moederlijke toewijding aan 't welzijn van den armen knaap. Zij zinspeelde nooit op haar eigen omstandigheden en schreef altijd maar over den zoon van haar edele vriendin en weldoenster. Zij kon niet uitgespro- ken koihen over zijn kieschheid, zijn edele, diepe gevoelens, zijn waarlijk buitengewoon verstand, zijn leergierig- heid. Maar steeds nog vreesde Mrs. Cartwright, dat de arme knaap den mannelijken leeftijd of zelfs de jonge. lingsjaren niet zou bereiken. Ik heb mij, schreef ze in een harer brieven, erop toegelegd, de wijze voorschriften zijner goede moeder zoo stipt mogelijk
na te komen, en zijne ziel te sterken tegen het lijden van zijn arm lichaam. Ik geloof, dat 't mij is gelukt, hem te leeren, dat lijden met gelatenheid te verdragen. Maar, helaas! kan ik het lijden zelf doen verdwijnen? Hoe kan ik hem eenigen troost bieden temidden van zooveel ontberingen en vernede- ringen? Wat een droef bestaan! Hij hgt daar kwijnend op zijn lijdenssponde, of wordt op zijn rolzetel voorigeduwd door de lanen van die eentondge ho- ven.... (Zij bevond zich met de fa milie Brandon op een villa in Italie). Arme kleine zieke! wat moet hij afzien, terwijl de andere kinderen van zijn leeftijd al de genoegens der jeugd ge- nieten, gezond en sterk zijn. Zijn bui tengewoon verstand verschaft hem wel-is-waar zekere stille geneuchten, die aan den rijperen leeftijd eigen zijn, maar kunnen die opwegen tegen de gezonde vermaken der jeugd, tegen het vrij en vroolijk leven van zijn broer Louis? Deze is waarlijk de type van een gezonden, sterken, opgeruimden knaap. Ik kijk op dit oogenblik toeval- lig door het venster x.en zie hem van zijn Arabisch paardje springen; hij komt terug van een rit in de heerlijke omstreken Wat een verschil met zijn ongelukkigen broeder! Deze wordt door iedereen als bijna stervend be schouwd. Men maakt mij niet zelden een verwijt van de zorg, die ik aan zijn opvoeding en verstandelijke ont- wikkeling besteed. Waarom hem met zulke-dingen lastig vallen? Wat kan 't hem baten? Zulke dingen krijg ik bijna iederen dag te hooren. Doch men schijnt niet te weten, of niet te willen begrijpen, dat leeren voor hem een ge- not, een onweerstaanbare behoefte is. Ik kan u waarlijk niet zeggen, welke
gevoelens zijn ongelukkigen toestand en zijn karakter bij mij opwekken: is een mengsel van bewondering en droef heid.... In een anderen brief liet Mrs. Cart wright in antwoord op eenige vragen doorschemeren, dat lord Saint Ger mains bijna afgezonderd van zijne fa milie leefde en nooit met de markiezin in het openbaar verscheen; dat lord Louis door iedereen als de erfgraaf werd aangezien en als zoodanig be handeld; dat de markiezin zoo vast er- van was overluigd dat Saint-Germains haar of haar kinderen nooit van eenig nut zou kunnen zijn, dat zij zich niet de minste moeite gaf om zijne gelegen heid te verwerven, of de vriendschap aan te moedigen, welke hij voor zijn broeders en zusters aan den dag legde. Lady Brandon had toen vier kin deren; na Louis waren er nog drie dochters geboren. rv. Zoo waren er elf jaar verloopen toen er uit Parijs plotseling bevel kwam het kasteel in orde te brengen om de fa milie te ontvangen. Op een schoonen Juliavond kwam er een ISinge stoet rijtuigen door Carsto- nes en dra was op het kasteel der Brandons alles weer drukte en rumoer. Maar ditmaal waren het niet zoo. zeer de aristocratische gasten, die al dat leven teweegbrachten, als wel een verzameling kruipdieren zooals een humoristische schrijver ze noemt; al de schepselen, die een groote familie na een lang verblijf in den vreemde ge- ^oonlijk na zich sleept. (Wordt vervolgd).
Gevonden alinea's: 4
Organisatie: Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC)
laatste wijziging 30-05-2024
1 gedigitaliseerd
 
 
 
 
 
ECHO-1932 De Echo
Erfgoedstuk
Krantenpagina
19321022 De Echo, 1932-10-22; p. 5
Naam krant:
De Echo
Pagina:
5
Datum:
1932-10-22
Jaargang:
1932
8 — Zooals ge ziet ,ging Mrs. Cart- wright voort, leven wij in deze vertrek- ken afgezonderd van de familie; bui- ten Lilia krijgen we hier zelden iemand te zien .Lilia is blij, dat ze aan haar trotsche onderwijzeres kan ontsnappen, en ook aan haar nichtjes, die niet veel met haar op hebben. Op dit oogenblik zijn lord Saint-Germains en zijn vriendinnetje druk bezig met 't geven van allerlei instructies voor den aanleg van hun nieuwen tuin. Mrs. Cartwright was niet zeer spraak- zaam, maar daarentegen een voorbeeld van kieschheid en bescheidenheid. Ik geloof niet, dat ze mij ooit heeft ge sproken over hetgeen er in de familie Brandon omging. Maar dien dag liet zij doorschemeren, dat de markies, die niet vrij was van gemak- en zelfzucht, 't beheer van de zaken geheel aan zijne vrouw overliet; dat de markiezin daar. bij zeer willekeurig te werk ging, zich niet bekommerend om de persoonlijke rechten van de verschillende leden der familie. Waar het lord Louis betrof, werd tegen geen uitgaven opgezien; voor zijn pleiziertjes en grillen werd al het andere op den achtergrond gescho- ven. Hij was de afgod zijner moeder, die hem als erfgenaam van een reus- achtig vermogen beschouwde. Hij had reeds zijn eigen stoeterij, zijn eigen hondenpark, en hoewel nog een kind, had hij reeds de liefhebberijen en ge- woonten van een verkwister aangeno- men. Wat de meisjes betrof als deze maar
Gevonden alinea's: 1
Organisatie: Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC)
laatste wijziging 30-05-2024
1 gedigitaliseerd
 
 
 
 
 
ECHO-1932 De Echo
Erfgoedstuk
Krantenpagina
19321026 De Echo, 1932-10-26; p. 1
Naam krant:
De Echo
Pagina:
1
Datum:
1932-10-26
Jaargang:
1932
licht verwondering baart. Maar zijn buitengewone talenten en zijn goed hart bezorgden hem, in weerwil van zijn los gedrag, veler sympathie. Zoo verliepen er wederom eenige ja- ren. Lord Saint-Germains was niet meer het fijngevoelig kind uit vroegere jaren maar, hoewel steeds nog zwak en ziekelijk, een jonge man van buitenge wone wilskracht, en niet minder bui tengewone geleerdheid. Hij v/erd eindelijk meerderjarig en die gebeurtenis werd op zijn verlangen gevierd met luisterrijke feesten en voorai ook met ruime aalmoezen aan de armen van heel den omtrek. Maar hij bleef stilte ea eenzaamheid zoeken, en men kreeg hem zelden of nooit in het openbaar te zien. Lord Louis was van het college van Eton overgegaan naar de hoogeschool van Oxford. ~Ook daar toonde hij zich in hooge mate lichtzinnig, maar zijn buitensporigheden waren niet van al te aanstootelijken aard. Het voorbeeld van zijn broeder werkte heilzaam op den jongen man. Hij beminde en eer- biedigde lord Saint-Germains. VI. In het begin van Juni 18.. kwam de familie Brandon, die zes jaren ver van Carstones had doorgebracht — ik had in dien tijd niets van haar vernomen, terug op het kasteel, om er den zo mer door te brengen. Wij weten Ireeds, dat lord Saint-' Germains zich tot een man in de edel- ste beteekenis van 't woord had ont- wikkeld. Wat lord Louis betreft, die was misschien de schoonste type van de echte, de oude Engelsche aristocra- tie. Zijne moeder toonde steeds' nog dezelfde dweepzieke, jaloersche be-
Gevonden alinea's: 1
Organisatie: Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC)
laatste wijziging 30-05-2024
1 gedigitaliseerd