De bodem in de Peperstraat bestond onderin uit keizand. Op meerdere locaties in de straat lag direct hierop een laag keien, gevolgd door meerdere afwisselende ophogingslagen waartussen soms weer lagen keien voorkwamen. Bij enkele waarnemingen, vooral in het zuidelijke deel van de straat, lag op het keizand een licht (bruin) grijze laag die in de dagrapporten is geïnterpreteerd als een bouwvoor. Hierbij lag de eerste keienlaag niet op het keizand, maar op de bouwvoor, gevolgd door enkele lagen (grijs) zand met daarboven een opvolging van humeuze grondlagen.
De verschillende lagen keien zijn de restanten van enkele opvolgende wegdekken. Op meerdere plekken in de straat zijn hier doorheen ingravingen van (mest)kuilen en sloten waargenomen. De meeste van de waargenomen sloten lagen min of meer haaks op de Peperstraat. Opmerkelijk daarbij zijn twee parallelle sloten direct ten noorden van de noordelijke zijgevel van nr.29. Ten zuiden ervan ligt een aantal kleine kuilen (mogelijk paalgaten) evenwijdig aan de straat.
Iets ten noorden van de genoemde sloten liepen twee sloten met een afwijkende oriëntatie. Eén ter hoogte van nr.27 (noordoost-zuidwest), de andere ter hoogte van nr.25 (noordwest-zuidoost). De oudste straatverharding lijkt over beide heen te zijn gelegd.
Van het overgrote deel van het vondstmateriaal is de aard en de datering onbekend. Uitzondering is een bijzondere fibula die nabij de hoek met de Poelestraat in de top het keizand is aangetroffen. Deze was gemaakt van messing en betreft een imitatie van een Arabische munt (datering 12e-13e eeuw).