1996: Op de plek waar twee stadsboerderijen zijn gesloopt is gezocht naar hun vroegste voorgangers. Nr.50 bleek in oorsprong uit de tweede helft van de 18e eeuw te dateren en nr.52 uit de 17e eeuw. Dieper in de ondergrond was sprake van meerdere greppels die ongeveer evenwijdig aan de Moesstraat lagen en in de noordoosthoek een bocht naar het westen maakten. In de bocht waren paalgaten aanwezig. Deze greppels en paalsporen konden worden gedateerd in de midden/late ijzertijd en behoorden vermoedelijk bij een erf dat voor de 3e eeuw na Chr. zich verplaatste. Sporen van gebruik na deze periode zijn schaars en bestaan slechts uit enkele sloten/kuilen, een hooimijt en een esdek.

2007: De vroegste bewoningssporen ter plaatse dateren met name uit de late ijzertijd/Romeinse tijd. De bewoning lijkt zich nog voor de 3e eeuw na Chr. te hebben verplaatst waarna het terrein vermoedelijk in gebruik is geweest als akkerland. Van bewoning op deze plek is pas weer sprake na de aanleg van de vernieuwde verdedigingswerken in eerste kwart 17e eeuw.