Aanleiding voor het onderzoek is de nieuwbouw aan de Akerkstraat 20. Tijdens het onderzoek aan de Akerkstraat 20 zijn sporen gevonden uit de nieuwe tijd en middeleeuwen. De sporen uit de nieuwe tijd bestonden uit de resten van bebouwing. Gevonden zijn funderingen en een kelder van het pand dat in 2005 is gesloopt. Tot dit pand behoorden ook een gemetselde waterput, een beerput en een waterkelder. De sporen uit de middeleeuwen bestonden uit kuilen, paalgaten, een tonput, sloten en greppels. Het onderzoek grensde aan eerder uitgevoerd archeologisch onderzoek aan de Lutkenieuwstraat.
Op basis van de kaart van Jacob van Deventer uit circa 1565 kan verondersteld worden dat al eerder bebouwing in het plangebied stond. De aanwezigheid van poeren op een iets dieper niveau duiden ook op een oudere voorganger, of voorgangers. Resten van deze bebouwing zijn tijdens de bouwwerkzaamheden in de vroege zeventiende eeuw echter grondig opgeruimd. Er zijn te weinig poeren bewaard gebleven om een uit;spraak te kunnen doen over de aard, omvang of functie van de bebouwing.
In het oostelijk deel van het plangebied was sprake van een concentratie elkaar overlappende laatmiddeleeuwse kuilen van verschillende omvang en diepte die tot in het dekzand waren ingegraven. De concentratie werd begrensd door een greppel. De concentratie kuilen is geinterpreteerd als zandwinning. De begrenzende greppel paste samen met een sloot aan de westelijke zijde van het plangebied precies in het systeem van de oude middeleeuwse verkaveling van de binnenstad van Groningen. Beide watergangen waren vermoedelijk bedoeld als grenzen binnen het middeleeuwse verkavelingssysteem. Het jongste aardewerk uit deze sporen dateert uit de vijftiende eeuw. Dit duidt erop dat de oude verkaveling tot in de vijftiende eeuw in het plangebied aanwezig is geweest en de afwijkende knik in de loop van de Akerstraat niet ouder kan zijn dan halverwege de vijftiende eeuw. (vervolg zie Opm)