Aanleiding voor het onderzoek is de aanleg van een warmtenet aan de Plutolaan. Uit het veldonderzoek is gebleken dat de ondergrond in het plangebied bestaat uit kwelder- en getijafzettingen, waarin op verschillende plaatsten vegetatiehorizonten (of cultuurlagen) zijn waargenomen. Hieruit blijkt dat het gebied geschikt was voor menselijke bewoning in het verleden (ijzertijd tot en met middeleeuwen). Een fragmentje verbrande klei wijst daadwerkelijk op menselijke aanwezigheid. Aangezien het kweldergebied tot de late middeleeuwen onbedijkt was, woonden de vroegere bewoners op terpen of wierden. In twee boringen (24 en 34) werden mogelijk dergelijke terplagen waargenomen. Op diverse plaatsen werden recente sloten aangetroffen, vermoedelijk gedempt voorafgaand aan de ontwikkeling van de wijk Paddepoel. Het oorspronkelijke landschap is daarna afgedekt met een laag opgebrachte grond, waarop de huidige bouwvoor aanwezig is of de bestrating is aangelegd.
De vegetatiehorizonten en resten bevi;nden zich veelal binnen 1,5 m –mv en in één geval (boring 34) al vanaf circa 50 cm -mv. Daar de geplande maximale ontgravingsdiepte binnen het gebeid varieert tussen 1,4 en 1,9 m –mv en behoud van archeologische resten in situ derhalve niet mogelijk is, wordt vervolgonderzoek aanbevolen.
Vervolgonderzoek in de vorm van een proefsleuvenonderzoek heeft de voorkeur. Vanwege de aanwezigheid van de vele kabels en leidingen, de ligging van het plangebied direct langs een weg en de beperkte breedte van de ingreep is een proefsleuvenonderzoek echter niet praktisch. Daarom wordt een archeologische begeleiding (opgraving, variant archeologische begeleiding) aanbevolen voor alle grondroerende werkzaamheden.