Het booronderzoek wijst uit dat in het westen van het plangebied geulafzettingen aanwezig zijn. Vermoedelijk betreft het niet de fossiele hoofdgeul van de Hunze aangezien onder de geulafzettingen nog veen en intact dekzand aanwezig zijn. Mogelijk bevindt de fossiele hoofdgeul van de Hunze zich wel in het oostelijke deel van het plangebied. Binnen een afstand van 130 m van boring 1 in het
westelijke deel ligt het dekzand tenminste 1,25 m dieper in het oostelijke deel (ter hoogte van boring 3) en waarschijnlijk nog een stuk dieper aangezien hier nog niet eens veen is aangeboord binnen 7,0 m - Mv. In het oosten van het plangebied zijn getijdeafzettingen aanwezig waarmee mogelijk de hierboven genoemde fossiele hoofdgeul is dichtgeslibd. Daarboven is in een latere fase een oeverwal ontstaan, mogelijk behorend tot de (jongere) geul die zich in het westen van het plangebied bevindt.
In een aantal boringen zijn vegetatieniveaus aanwezig in de getijdeafzettingen. In boringen 3 en 8 bevindt dit niveau zich net boven de oeverwalafzettingen. In boring 7 is tevens een antropogeen (bewonings)niveau aangetroffen onder de recent verstoorde laag in de top van de getijdeafzettingen. De aanwezigheid van vegetatieniveaus in de kleiafzettingen laat zien dat er periodes waren waarin het
kleigebied bewoonbaar zal zijn geweest. De lagen kunnen verband houden met bewoning in de ijzertijd/Romeinse tijd en in de middeleeuwen.
Het dekzandniveau duikt van het westen richting het oosten weg. In het dekzand in het westen van het plangebied heeft zich wel een podzolbodem gevormd. Dat is een aanwijzing voor goede ontwatering in de steentijd. Het niveau zou in die periode bewoond kunnen zijn geweest. Dicht bij het gesloopte gebouw is de top van getijde- of oeverwalafzettingen dermate verstoord dat zich hier geen archeologisch relevante niveaus meer in bevinden. (vervolg: Zie Opm)