Fase I: Om de archeologisch interessante locaties binnen het Meerstadproject in kaart te kunnen brengen is een uitgebreid booronderzoek verricht. Het plangebied is daarbij in vier deelgebieden (A-D) opgedeeld.
Aan de hand van het onderzoek kon worden vastgesteld dat de oorspronkelijke bodemopbouw op veel plekken bewaard is gebleven. Deze bestond onderin uit dekzand waarin podzolhorizonten zijn waargenomen, gevolgd door een laag veen en een kleipakket met bovenin een bouwvoor. De bouwvoor bestaat deels uit klei en deels uit veen dat een laatste restant is van de voormalige veenlaag die ooit op het klei heeft gelegen. Het grootste deel van dat veen is in de late middeleeuwen afgegraven. De genoemde grondlagen op het dekzand zijn overigens niet overal in gelijke dikte aangetroffen en op sommige locaties misten ze geheel.
In verschillende boringen zijn vondsten gedaan die (kunnen) wijzen op menselijke activiteiten. Het gaat daarbij om (prehistorische) houtskooldeeltjes en aardewerk uit d;e late ijzertijd/Romeinse tijd, vroege- en late middeleeuwen en nieuwe tijd. Verder is een aantal locaties aangewezen als potentiële vondstlocaties van vuursteen.
Fase II: In een onderzoek ter voorbereiding van de aanleg van de nieuwbouwwijk Meerstad bleek dat in de ondergrond meerdere mesolithische vindplaatsen bewaard waren gebleven. Eén van de vindplaatsen is opgegraven. Deze lag op een uitloper van een dekzandwelving in een gebied dat rond 6500-6200 v.Chr. natter begon te worden en waarbij veengroei optrad. Delen van het terrein zijn gezeefd waarbij onder meer vuursteenmateriaal, houtskoolbrokjes en resten van verbrande hazelnootdoppen zijn aangetroffen.
Aan de hand van de verspreidingskaart van het vuursteen is in het midden van het terrein een cluster van vuursteenmateriaal aan te wijzen met in de directe omgeving mogelijk delen van nog twee tot drie clusters. Ook zijn verspreid over het terrein 33 mogelijke mesolithische haardkuilen waargenomen. (vervolg: Zie Opm)