Op het terrein van de voormalige brandweerkazerne die op zijn beurt was aangelegd op het voormalige Zuiderkerkhof, hebben meerdere archeologische onderzoeken plaatsgevonden. Langs de Coehoornsingel bestond de bodem onderin uit keileem met daarop circa 1,5m okergeel/lichtbruin tot witgrijs dekzand met roestvlekken en wortelgangen (mogelijk op 3,20-3,30m beneden maaiveld). Daarop lag met een scherpe overgang een donker grijs/zwart-bruine humeuze laag (een middeleeuwse bouwvoor), gevolgd door ophogingslagen van geel-bruin zand. Enkele greppels onder de bouwvoor bevatten vlekken van grijs-bruine grond die mogelijk de resten van een B-horizont zijn.
Langs de Ubbo Emmiusstraat lagen enkele graven direct achter de voormalige rooilijn van de achtergevels. De kisten in de bovenste 3m van de ondergrond waren vergaan, de dieper gelegen kisten bleken inclusief inhoud in perfecte staat. Op het gehele terrein was sprake van noord-zuid en oost-west georiënteerde sloten die elkaar kruisten. Deze bevonden zich in de middeleeuwse bouwvoor. Na verdieping tot onder de bouwvoor was een aantal oost-west lopende greppels in het dekzand zichtbaar. Mogelijk waren dit ontginningsgreppels waarvan een deel vermoedelijk uit de vroege middeleeuwen dateert. Verder zijn in het dekzand enkele driehoekige schopsteken, een brandvlek, kuilen en begravingen gezien.
Langs de Coehoornsingel was naast de greppels ook sprake van een oost-west georiënteerde sloot en een aantal paalkuilen. Mogelijk betrof het de resten van een huisplattegrond. Verder bevonden zich aan de Coehoornsingelzijde een waterput (datering 19e eeuw), een afvalkuil (18e eeuw), enkele graven en een aantal min of meer ronde kuilen en/of halfcirkelvormige structuren. Deze waren onderin grijs en bovenin donker bruin-zwart van kleur. De structuren werden doorsneden door de oost-west lopende sloten en zijn daarmee ouder. De sloten waren op te delen in twee groepen.