Opname waarin Tsjêbbe met een kind ‘boerenpaard, herenpaard, damespaard’ speelt. Tsjêbbe en Benno zitten op een idyllisch plekje in de tuin en praten over de Nederlandse vertaling van dertien gedichten voor een dichtbundel. Benno gaat ze voor Tsjêbbe vertalen. Benno kent geen Fries. Hoewel Tsjêbbe zijn gedichten in het verleden wel in het Nederlands heeft vertaald, kan hij er geen poëtisch, in goed Nederlands geschreven, gedicht van maken. Benno helpt hem met deze laatste stap. Ze vragen elkaar regelmatig wat een bepaalde Friese uitdrukking betekent en ‘hoe zeg je dat eigenlijk in het Nederlands?’. Er is een gedicht dat Benno niet begrijpt en dat hij daarom niet zomaar kan vertalen. Tsjêbbe heeft bewust niet voor een tweetalige Fries/Nederlandse vertaler gekozen, omdat die in het Nederlands niet los van het Fries komen. Daarom is de samenwerking met Benno Banard wel goed. Bovendien moeten zijn gedichten volgens Tsjêbbe door een dichter worden vertaald en niet door een vertaler die geen dichter is. Benno vindt zichzelf niet de aangewezen persoon om de vertaling van Tsjêbbe’s gedichten op zich te nemen, maar Tsjêbbe vindt dat Benno hiervoor de aangewezen persoon is. Benno zegt dat Tsjêbbe bekendheid heeft gekregen vanwege zijn levendige poëzievoordracht (uit noodzaak, door zijn blindheid) waarbij de nadruk op de klank ligt. In Tsjêbbe’s gedichten is alles – klank en kleur – heviger. Opnamen in het stadhuis van Brussel. Tsjêbbe signeert zijn gedichtenbundels en vertelt over de jeep met de tekst ‘always ready’ uit het gedicht ‘It doarp always ready’.

Opnamen bij Felix Meritis, internationale ontmoetingsplaats voor kunstenaars, wetenschappers, culturele ondernemers en politici, gevestigd in een pand aan de Keizersgracht in Amsterdam. Iemand vraagt Tsjêbbe wat een 'Faderpaard' nu eigenlijk is. Daarna volgt de voordracht van het gedicht ‘Faderpaard’. Na de voordracht gaat het gesprek met Tsjêbbe vooral over taal. Tsjêbbe heeft ook wel gedichten in het Nederlands geschreven. Hij draagt een gedicht voor (over Adam, Eva, goudreinet). Hij benadrukt dat de Friese taal voor hem een andere gevoelswaarde heeft dan het Nederlands. Over zijn slechtziendheid zegt hij dat de waarneming door andere zintuigen in zijn hoofd wordt verbeeld. Tsjêbbe zet een orale traditie voort. Zijn vader mocht graag verhalen vertellen (fles op tafel, pet op het achterhoofd en er eens rustig voor gaan zitten). Opname van het optreden van dichter Tsjeard Bruinja met een flamencodanseres. In de pauze signeert Tsjêbbe zijn dichtbundels. Hij zegt dat hij er tegenop zag om Nederlands te spreken. In de pauze zingt Nynke Laverman twee liedjes.

De film begint met een opname van de ‘Vliehors Express’, een grote gele vrachtwagen waarin eilandbezoekers naar de Vliehors worden gebracht. Als ze zijn gearriveerd, vindt Tsjêbbe de ruimte weer zo mooi. Het gesprek wordt enigszins overstemd door schreeuwende kinderen op de achtergrond. Tsjêbbe loopt heen en weer op de Vliehors. In de achterband van de vrachtwagen staat een gedicht gekerfd dat een afdruk achterlaat op het strand. De Vliehors is voor Tsjêbbe een soort essentie van het zijn. Dichten is een geconcentreerde vorm van waarnemen. Ze praten over ‘De leginde fan it ljocht’. In dat gedicht komen straaljagers voor, die toevallig ook op dat moment overvliegen. De opname van de terugreis met de Vliehors Express is zonder geluid. Ze keren met de boot terug naar de vaste wal. Tsjêbbe draagt het gedicht ‘De schalmei’ van Slauerhoff voor. Verhoeff vraagt waarom Tsjêbbe in het Fries dicht. Tsjêbbe heeft weliswaar Nederlands gestudeerd, maar het Fries staat dichter bij zijn gevoel en dichten is gebaseerd op gevoel. Het is ook de reden waarom Tsjêbbe zijn eigen werk niet goed in het Nederlands kan vertalen. De Nederlandse vertaling van zijn gedichten wordt geperfectioneerd door vertaler/dichter Benno Barnard.