Losse beelden van verschillende oorlogsgraven op erevelden en begraafplaatsen, zonder geluid.
Vanaf 7:51 Oorlogsgraf van een Engelse soldaat in Deersum.
Vanaf 10:30 Een rij oorlogsgraven in Ypecolsga (Ypekolsgea, Súdwest-Fryslân).
Vanaf 14:50 Erebegraafplaats Bloemendaal (Overveen) met onder andere de graven van Johannes Post, Gerrit Schuil, Folkert Bergsma en Lolle Rondaan.
Vanaf 17:30 een verkorte versie (2:40) van SHOAH, in 1986 uitgezonden door de VPRO.

Beelden van kamp Westerbork uit de Tweede Wereldoorlog, tot slot een bezoek van een school aan het kamp.

Film over de bezetter en het verzet in de Tweede Wereldoorlog. Interview met Tiny Mulder door Freark Smink, met korte verfilmingen over haar ervaringen in het verzet. Tiny was in 1991 journalist bij het Friesch Dagblad.
De film start met een inval van de Duitsers bij een gezin, een jong meisje wordt ontdekt maar de soldaten accepteren de smoes dat ze mazelen heeft.
De oorlog werd steeds wreder, er werden o.a. onschuldige burgers geëxecuteerd. Als reactie ontstond er verzet onder de bevolking. Het contact tussen verschillende verzetsgroepen werd onderhouden door koeriersters. Tiny Mulder heeft in de oorlog geallieerde piloten en anderen opgevangen en later ervoor gezorgd dat ze terug konden naar Engeland. De geallieerden wilden graag de bemanningen terug hebben omdat zij goed getraind waren.
Voor haar hulp, aan zo’n 80 piloten en andere bemanningsleden, ontving zij later de Amerikaanse Medaille der Vrijheid. Ze heeft nog contact gehad met Merlin H. Verberg, Edwin (Ed) F. Pollock, Robert (Bob) R. Scherman.
Vooral na de Spoorwegstaking werd er veel en lang gefietst door de koeriersters, wel 60-80 km op een dag. Ze brachten door weer en wind boodschappen over van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS).
Door de schaarste had men vaak geen geschikte kleding, waaronder regenkleding. Bij gebrek aan schoenen fietste men bijvoorbeeld op klompen. In de winter fietsten de koeriersters met slechte banden door de sneeuw.
Om zelf een fiets te bezitten was een ‘Freistellung’ nodig, een vrijstelling afgegeven door de Duitsers.
Eenmaal werd Tiny aangehouden door soldaten bij een controlepost, gelukkig werd er niets verdachts gevonden en kon ze doorfietsen.
Vanaf 15 of 16 jaar was een persoonsbewijs verplicht, dat had veel speciale kenmerken waaronder een watermerk en een vingerafdruk. Het was dus moeilijk te vervalsen. Omdat Tiny gezocht werd maakte ze gebruik van het persoonsbewijs van een overleden persoon; Helena Hendrika van Straaten.

Onderwerp van de film is de mislukte overval in Dokkumer Nieuwe Zijlen (Dokkumer Nije Silen). De gebeurtenissen op 14, 15 en 16 april worden uitgebreid besproken aan de hand van interviews met hoofdpersonen van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS). De Duitsers waren op de vlucht voor de snel oprukkende Canadezen. Omdat de Groninger Straatweg al bezet was, namen de Duitsers de route langs de kust. Bij de verzetsactie zijn 4 verzetsmensen en ca. 25 Duitsers omgekomen en zo’n 200 Duitsers krijgsgevangen gemaakt.
Op de dijk is een verzetsmonument geplaatst ter nagedachtenis aan de gevallenen Gerrit Bleeker, Heine de Bruin, Jacob de Graaf en Pieter Postma. Het monument bij Kollumerpomp, ontworpen door Nico Onkenhout, is 4 april 1950 onthuld. De tekst op het gedenkteken: ‘Aldfaers erf wy weitsje oer dy’.

Dan volgen een aantal langere interviews met verzetsstrijders:
0:34 De heer Van der Velde uit Burum, vanaf september 1944 actief geworden bij het verzet. De wapens van de BS waren opgeslagen boven in de kerktoren in Kollum.
0:40 Beelden van grafzerken. Bij een herdenking bij het monument worden verschillende betrokkenen geïnterviewd.
1:01.58 De heer Alserda, hij noemt de verzetsgroepen die meegewerkt hebben: Kollumerzwaag, Burum, Sabotagegroep, Kollumerpomp, Oudwoude. De commandanten waren Brens, Karst Kupers, Wenting, Pieter Dobbe en Tsjip Ho. Alserda heeft 4 weken doorgebracht in de gevangenis in Leeuwarden. De heer Ganzinga speelde, als commandant van verzetsgroepen, een belangrijke rol bij het organiseren van acties van het verzet.
1:25 Jaap Veenstra kwam bij het verzet in september 1944, hij maakte deel uit van de groep van Brens.
1:51.45 interview met Lieuwe Haagsma uit Giekerk. Hij was betrokken bij veel sabotageacties zoals het onklaar maken van spoorrails en telefoonkabels. Ook vervoerde hij gedropte wapens in een praam, afgedekt met kruiden of bieten, langs Duitse wachtposten.
2:25 Einde