A. Miedema praat mei Gelf Keulen oer syn oantinkens oan de Jongfryske Mienskip. Benammen perioade 1920-1930. Oktober 1920 fan Haren nei Mantgum, propagandagearkomste op Lucht en Fjild. Fuort skriuwer fan krite Baarderadiel wurden. De Frysksinnigens en it idealisme sprutsen Keulen oan. Mar hy hie foaral muoite mei de rjochting dy't it yn de besettingstiid naam. Keulen wie neist kriteskriuwer ek tydlik propagandalieder, en moast de finânsjen sanearje, nei't J.P. Wiersma (Koos) betanke hie as ponghâlder. Mienskipshûs wie it sintrale punt, Douwe Kalma wie der altyd, Teade Herder die de administraasje. Liedende figueren: Kalma, Herder, Keulen, J.P. Wiersma, Marten Scholten. Sjongkoar: Piet Zwart, Afke de Lange, har suster, Sjouk Bierma, Elske en Neel van der Zee, Anne Porte, Nanne Bijlsma, Anne Feenstra. Toaniel: mefr. Quarles van Ufford-Buma, Jits van der Laan. Kalma skreau stikken en oersettings. Untstean JFM: Sjouke de Zee, Piet Sipma, R.P. Sybesma, Rinke Tolman. Benammen krityk op it âld selskip. ('Efternei dûnsjen', dat wie beneden peil...) In kêst yn it JFM-reglemint oer 'grûn en produksjemiddelen yn hannen fan de mienskip' koe Keulen him persoanlik wol yn fine, mar wie úteinlik ûntaktysk. Guon út de JFM kamen letter yn oare organisaasjes as Frysksinnich nei foaren. Uterlike kenmerken: meastal gjin sterke drank, net roke, soms en fegetarysk. Begroetsjen, op kampen bygelyks: soarte Romeinske groet, opheven linkerhân en útrop Brio! Keulen wennet al mear as 40 jier bûten Fryslân, hat 11 jier wurke op 3 sekretaryen yn Fryslân, 30 jier op sekretary yn Grins wurke. Frysk lêzen: mooglik begûn mei Sljucht en Rjucht. Frysk skriuwen sels oanleard en skriftlike kursus Schaafsma en Pieksma fan Grins. As je gjin Fryske taal mear ha, is der ek gjin Fryslân mear.