Zilveren hensbeker van hoogheemraadschap Zeeburg en Diemerdijk.
Op de deksel staat "Adversus mare luctor": Mij verzettend worstel ik met de zee. De leeuw op het deksel houdt de wapenschilden van Holland en Utrecht vast als verwijzing naar de gebieden van zowel Holland als Utrecht waar het hoogheemraadschap betrekking op had.
Op de beker staan twee rijen wapenschilden. De bovenste betreft de 10 stemmende Hollandse en Utrechtse districten: Amsterdam, Muiden, Weesp, Weesperkarspel, Loosdrecht, Loenen, Kortenhoef, Breukelen, Abkoude en Nigtevecht. De rij daaronder betreft de hoogheemraden met daarbij het jaar van hun aantreden. Dit zijn dijkgraaf I.van Dussen (1715) en heemraden G.Hooft (1708), P.A. de Huybert (1717), K. Verviers (1694), D. Hooft (1708), P. Emtink (1690), Adr. van Leeuwen (1711) Elb. Mooy (1717), R. Kasteleyn (1707), Joh. Gousset (1711) Joh. van Soesdijk (1679) en secretaris G. Burghout (1714).
Onderaan de kelk staat een afbeelding van de zee met zeewezen en de vier winden. De stam is een Neptunus-figuur.
Jan Lankhorst ontwierp de figuren en reliëfs op de beker. Jan Wandelaar graveerde de wapens van gemeenten en bestuursleden zoals hij later ook deed op de kaart van dijkplichtige en waalplichtige landen.
De beker is in 1717 gemaakt voor 250 gulden ter vervanging van de gebroken glazen beker. Tot nu toe zijn nauwelijks details over het gebruik van de beker in het verleden op papier gevonden. Waterschappen gebruikten een hensbeker bij de installatie van nieuwe bestuursleden en speciale bijeenkomsten van het bestuur. Het samen uit de beker drinken was bedoeld voor de verbroedering van de bestuursleden.
Toen Holland in 1795 een voorstel deed op om ongemunt zilver verplicht in te laten leveren, heeft het hoogheemraadschap van Zeeburg en Diemerdijk het verlies van de hensbeker weten te voorkómen door 60% van de getaxeerde waarde aan Holland te betalen. Dat de beker ook betrekking heeft op Utrecht speelde een rol bij dat alternatief.