Hilbrink, bekend van werken over het verzet in de Tweede Wereldoorlog (o.a. 'De illegalen' (1989), 'De affaire Sanders' (1996)) borduurt in deze studie verder op zijn eerdere werk. Nu behandelt hij de weerslag van publiciteit op oud-illegalen. In het eerste inleidende deel blijkt integratie van oud-illegalen na de oorlog vrij probleemloos te zijn geweest. Een volgend deel behandelt thema's als 'Verleden en privacy' (de affaires Aantjes-Germaanse SS, Marten Toonder-Kultuurkamer, Prins Bernhard-SS/SA) en hoe tijdgeest en positie de maatschappellijk en persoonlijke impact ervan bepalen. In het hoofddeel drie case-studies waarbij Hilbrink meestal zelf betrokken was. Dit bevat veel voorbeelden van journalistieke onzorgvuldigheid. Toch concludeert Hilbrink uiteindelijk dat schrijvers over het algemeen gewetensvol met het verleden van oud-illegalen omgaan. Het boek bevat veel interessante bespiegelingen over oud-illegalen na de oorlog naast enkele geschiedfilosofische gedachten. De opzet niet direct helder; een case-study valt een beetje buiten het thema. Met noten, literatuurlijst, namenlijst van mondelinge bronnen en naamsregister.- Drs. B. Hummel

Methodische leidraad voor het zelfstandig verrichten van archiefonderzoek op het terrein van de Nederlandse strafrechtsgeschiedenis.