Eerste deel van serie 'blokboeken' met historische foto's uit het 60-jarige ANP-fotoarchief. Dit deel heeft verkeer en vervoer in Nederland tot onderwerp. De reeks van driehonderd merendeels zwart-witfoto's toont alle vormen van vervoer, van trekschuiten, tot (brom)fietsen, metro's, treinen, vliegtuigen, auto's en de moderne bakfiets. Ook infrastructuur (nieuwe verkeerspleinen, zebrapaden), de ANWB en de politie komen aan bod. Tevens beelden van verkeersongelukken en historische gebeurtenissen, zoals de Bijlmerramp. De serie beslaat grotendeels het tweede deel van de 20e eeuw en is in tijdsvolgorde afgedrukt. Relatief veel actuele foto's zijn opgenomen. Vrijwel alle foto's beslaan een pagina, aangevuld met een zakelijk, informatief bijschrift. De inleiding behandelt in kort bestek het ANP fotoarchief en de ontwikkeling van verkeer en vervoer. Auteurs zijn historicus en hebben meer soortgelijke publicaties op hun naam. Ze selecteerden pakkende en illustratieve tijdsbeelden. Vermakelijk, informatief boek met sentimentele waarde over een onderwerp dat iedereen aangaat.\nFrits Baarda

In 1932 werd in Nederland, naar Deens voorbeeld, de eerste Volkshogeschool (VHS) opgericht. In dit boeiende, gedegen overzichtswerk brengen de twee gezaghebbende auteurs met talrijke en concrete praktijkvoorbeelden de roemrijke geschiedenis van het volkshogeschoolwerk in kaart, met inbegrip van de belangrijkste pioniers en vertegenwoordigers. In de vorm van (tweeweekse) cursussen in internaatsverband bood de VHS (anders dan een volksuniversiteit die slechts cursussen en voordrachten verzorgde) een integraal aanbod van kennis, praktijkwerk en persoonlijke vorming voor (specifieke groepen van) volwassenen, zoals vrouwen, werklozen, arbeiders, gezinsverzorgsters en onderwijzers in de vorm van lezingen, gespreksgroepen, excursies, sport, zang en musische vorming. De VHS kende als brede educatieve en maatschappelijk verzuilde beweging een grote populariteit, stond aan de basis van burgerschapsvorming, maar haar historie was die van opgaan, blinken en verzinken. Met foto's, illustraties, bijlagen, noten, registers en bronnenoverzicht. Fraai standaardwerk!.

In een reeks - uitgaande van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis - over de postkoloniale geschiedenis van Nederland is het tweede deel verschenen dat gaat over het vestigingsproces en het verenigingsleven van de postkoloniale migranten in Nederland (het eerste deel was 'Ons Indisch erfgoed' van Lizzy van Leeuwen). Centraal staan de naoorlogse immigrantengroepen van Indische Nederlanders, Molukkers, Surinamers en Antillianen. Uitgangspunt van deze studie is een database van alle migrantenorganisaties in Nederland. Na inleidende hoofdstukken worden op chronologische wijze deze migratiestromen en hun organisatiegraad in Nederland besproken, waaronder die van de Indische Nederlanders en Molukkers in de jaren vijftig en de Surinamers en Antillianen in de jaren zeventig, de zorg voor de Ambonezen in de periode 1975-1985, de identiteit en transnationalisme in de jaren tachtig en negentig en tenslotte het integratiebeleid vanaf 1990. De studie is voorzien van een zeer uitgebreid notenapparaat, literatuurlijst en een register op personen en organisaties. Enkele foto's in zwart-wit, tabellen en grafieken ondersteunen de tekst.\nDr. J. Kroes

De dekolonisatie van de Nederlandse overzeese gebiedsdelen leidde na de Tweede Wereldoorlog tot de immigratie in Nederland van grote groepen Indische Nederlanders, waaronder Molukkers, Surinamers en Antillianen. In dit boek gaat Oostindie - hoogleraar geschiedenis - in op de integratie van deze migranten in de Nederlandse samenleving. Hij schetst daarin een beeld van de intellectuele processen rond (nationale) identiteit en gemeenschap. Zo bespreekt hij de groepsvorming en organisaties, politieke participatie, de verschillen in ontvangst van de immigratiegroepen, de verwerking van de slavernij en de verschillen in identiteit van de Indische Nederlanders, Molukkers, Surinamers en Antillianen. Ook vergelijkt hij de Nederlandse situatie met die in andere dekoloniserende mogendheden als Frankrijk, Engeland en Portugal. Een uitvoerig notenapparaat, literatuurlijst en een register van personen, organisaties en gedenkplekken besluiten deze wetenschappelijke studie, die veel vaktaal bevat en niet gemakkelijk leest. Het boek is geïllustreerd met een enkele tabel en zwart-witfoto's.\nDr. J. Kroes