Het 'glazen huis' is de laatste jaren onderwerp van veel artikelen, boeken en tv-documentaires. Daarin staan meestal de bewoners, de predikanten en hun gezinnen en in het bijzonder de domineeskinderen en hun ervaringen centraal. Dit boek gaat in de eerste plaats over het gebouw zelf. Talrijke voorbeelden van groots opgezette, fraai gesitueerde pastorieën passeren de revue. Het woongenot hield echter vaak niet over. Kou en vocht zijn regelmatig terugkerende onderwerpen. Kortom: beslist geen dubbelgeïsoleerde glazen huizen. Cultuurhistorisch is het onderwerp pastorieën interessant, want in bepaalde perioden fungeerden ze als broedplaatsen van culturele ontwikkelingen, maatschappijkritiek en verzet. Ook aandacht voor onderwerpen als studeerkamers (bibliotheken), dienstboden, misdaad enzovoort. De schrijver weet zijn verhalen smeuïg te maken met veel anekdotes over en citaten van bewoners. Voor de liefhebber van petite histoire een genoegen om met enige regelmaat een hoofdstuk te lezen. Complimenten aan de uitgever die het aandurfde om dit boek zo royaal en verzorgd uit te geven.\nA. Lindenberg

Omslagtitel.

Verhalen in dialect.