In gewichtige zaken werd schriftelijk geprocedeerd met aanspraak, antwoord, repliek, dupliek enz. ( Landregt, DL I. Tit. X art. 2). Deze stukken zijn niet in de registers afgeschreven. Zij werden ter belering aan de daartoe geadmitteerde rechtsgeleerden verzonden, nadat ervan een inventaris was opgemaakt, de stukken genummerd en het geheel verzegeld was. Soms bleef de nummering achterwege, zodat het bij het ontbreken van vele inventarissen niet altijd mogelijk was met zekerheid uit te maken of de stukken ter belering waren verzonden. Dikwijls konden echter de van de rechtsgeleerden ingekomen adviezen in deze uitkomst geven. De processtukken zijn zeer onvolledig en van de meeste procedures ontbreken verscheidene stukken. Elk proces bevindt zich in een afzonderlijk omslag; de door de rechtsgeleerden ingezonden adviezen, (sinds het laatst der 18de eeuw dikwijls geregistreerd) zijn bij de betreffende processtukken gelegd. Bij publicatie van Ridderschap en Steden van 14 April 1719 art. 18 en 19 (Nadere Reglementen n°. 2) werd tevens voorgeschreven, dat de advocaten hun rekeningen van salaris en verschot en ook die van hun principalen bij het sluiten van de processen moesten overleggen, opdat de adviseurs ook over de betaling van de kosten konden beslissen. Deze rekeningen zijn, voor zover aanwezig, tevens aan de processtukken toegevoegd. Ook de rekeningen, die na de sententie nog zijn ingekomen zijn bij de betreffende processtukken gevoegd. Een beschrijving van de processen op fiches is bij het Rijksarchief aanwezig.