Tijdens de missie werden 29 B-17s en 8 escorterende jagers door de Duitsers neergehaald. Vijf B17 bommenwerpers kwamen in Nederland neer, waaronder de Dinah Might. Op de terugweg raakte het toestel uit de formatie. Een alleen vliegende bommenwerper is een makkelijke prooi voor de vijandelijke jagers. Een Messerschmitt opende de aanval en het toestel raakte doorzeefd door een kogelregen en de linkerbuitenmotor vloog in brand. Piloot Sharpless zette deze motor in de vaanstand en het vuur ging uit. Met de propeller in de vaanstand, wat betekent dat de scherpe zijde van de propellerbladen in de vliegrichting staan, wordt de luchtweerstand zo laag mogelijk gehouden. Sharpless gaf bevel om te springen. Cassill, Lyons en Fleischbein sprongen boven Ossenzijl. Cassill was tijdens de beschieting in zijn onderbeen geraakt en werd door de andere twee uit zijn stoel geholpen. Via het noodluik onder de cockpit verlieten zij de machine. Cassill sprong als eerste, Lyons als tweede en als derde sprong Fleischbein. De overige 7 bemanningsleden bleven aan boord. De bommenwerper werd in een perfecte wheels-up landing, een noodlanding met ingetrokken wielen, in de moerassige Noordoostpolder nabij de Zuiderringweg op kavel NJ107 aan de grond gezet. Het toestel was nog vrijwel intact. John Mosteller vertelde later: "Het water stond niet hoog toen we het vliegtuig verlieten. Het stond ongeveer 1 meter hoog in het toestel, dat een kuil had gegraven bij het neerkomen. De grond was natuurlijk op zeeniveau, maar stond niet blank. We liepen 20 tot 30 minuten tot aan een werkkamp. Daar werden we door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt."