Mijn Studiezaal (inloggen)
Eerste deel van een interview met dhr. Habe Kotté door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).
Verhaal van : A. (Albertus) Habe Kotté uit Kampen
Geboren: 23 – 12 – 1928
Dienstpl. soldaat Landmacht
Aanvullingspeloton 13 – 06 – 1949. West- en Midden Java.
Voor zijn dienstplicht werkt A. als assistent bij de Landbouwvoorlichtingsdienst waar hij het goed naar de zin heeft. Aanvankelijk heeft hij uitstel voor militaire dienst gekregen i.v.m. studie aan de Middelbare Landbouwschool in Meppel.
Hij wordt echter opgeroepen voor zijn dienst en komt op in september 1948 bij het 2e reg. pantserdoel artillerie. Hij volgt samen met anderen in Wezep voor deze artillerie een opleidingsperiode voor het rijbewijs drietonners.
Om ze te kunnen verplichten tot dienst in het voormalig Ned. Indië slaagde bijna niemand voor dit rijbewijs.
Ze worden dan ook ingedeeld bij aanvullingstroepen die met de Waterman vertrekken van Rotterdam op 13 juli 1949 naar Indië, in hun militaire gegevens staat dat er een opleiding voor chauffeur was gegeven.
De aanvullingstroepen zullen op diverse plaatsen de plek moeten innemen van mensen die (soms na 3 jaar) eindelijk thuis mogen varen. De Nederlandse regering heeft dan ook nog niet (ondanks de zeer grote buitenlandse druk) kunnen besluiten tot overdracht van ONS Indië.
Na Batavia, Semarang worden ze gestationeerd op Midden-Java, Soerakarta, Pati en later weer Semarang en daarna weer Batavia het kamp van de aanvullingsplaats voor levensmiddelen, hout, kazernering e.d.ongeveer tegenover de Mr. Cornelis-kazerne aan de Berenlaan.
Bij vertrek uit Nederland worden de nieuwe troepen toegesproken door een luitenant-kolonel, die onder andere zegt dat ze niet altijd alles hoeven aan te nemen.
A onthoud met name dat deel van de toespraak en als hij dan ook in Soerakarta wordt ingedeeld als chauffeur weigert hij, wa ( Collectie Overijssel locatie Zwolle )
1214 Collectie Bewegend Beeld
Titel:
WONING - Dhr. Habekotté, deel 1 ;
Beschrijving:
Eerste deel van een interview met dhr. Habe Kotté door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).
Verhaal van : A. (Albertus) Habe Kotté uit Kampen
Geboren: 23 – 12 – 1928
Dienstpl. soldaat Landmacht
Aanvullingspeloton 13 – 06 – 1949. West- en Midden Java.
Voor zijn dienstplicht werkt A. als assistent bij de Landbouwvoorlichtingsdienst waar hij het goed naar de zin heeft. Aanvankelijk heeft hij uitstel voor militaire dienst gekregen i.v.m. studie aan de Middelbare Landbouwschool in Meppel.
Hij wordt echter opgeroepen voor zijn dienst en komt op in september 1948 bij het 2e reg. pantserdoel artillerie. Hij volgt samen met anderen in Wezep voor deze artillerie een opleidingsperiode voor het rijbewijs drietonners.
Om ze te kunnen verplichten tot dienst in het voormalig Ned. Indië slaagde bijna niemand voor dit rijbewijs.
Ze worden dan ook ingedeeld bij aanvullingstroepen die met de Waterman vertrekken van Rotterdam op 13 juli 1949 naar Indië, in hun militaire gegevens staat dat er een opleiding voor chauffeur was gegeven.
De aanvullingstroepen zullen op diverse plaatsen de plek moeten innemen van mensen die (soms na 3 jaar) eindelijk thuis mogen varen. De Nederlandse regering heeft dan ook nog niet (ondanks de zeer grote buitenlandse druk) kunnen besluiten tot overdracht van ONS Indië.
Na Batavia, Semarang worden ze gestationeerd op Midden-Java, Soerakarta, Pati en later weer Semarang en daarna weer Batavia het kamp van de aanvullingsplaats voor levensmiddelen, hout, kazernering e.d.ongeveer tegenover de Mr. Cornelis-kazerne aan de Berenlaan.
Bij vertrek uit Nederland worden de nieuwe troepen toegesproken door een luitenant-kolonel, die onder andere zegt dat ze niet altijd alles hoeven aan te nemen.
A onthoud met name dat deel van de toespraak en als hij dan ook in Soerakarta wordt ingedeeld als chauffeur weigert hij, waarbij hij zich beroept op
Verhaal van : A. (Albertus) Habe Kotté uit Kampen
Geboren: 23 – 12 – 1928
Dienstpl. soldaat Landmacht
Aanvullingspeloton 13 – 06 – 1949. West- en Midden Java.
Voor zijn dienstplicht werkt A. als assistent bij de Landbouwvoorlichtingsdienst waar hij het goed naar de zin heeft. Aanvankelijk heeft hij uitstel voor militaire dienst gekregen i.v.m. studie aan de Middelbare Landbouwschool in Meppel.
Hij wordt echter opgeroepen voor zijn dienst en komt op in september 1948 bij het 2e reg. pantserdoel artillerie. Hij volgt samen met anderen in Wezep voor deze artillerie een opleidingsperiode voor het rijbewijs drietonners.
Om ze te kunnen verplichten tot dienst in het voormalig Ned. Indië slaagde bijna niemand voor dit rijbewijs.
Ze worden dan ook ingedeeld bij aanvullingstroepen die met de Waterman vertrekken van Rotterdam op 13 juli 1949 naar Indië, in hun militaire gegevens staat dat er een opleiding voor chauffeur was gegeven.
De aanvullingstroepen zullen op diverse plaatsen de plek moeten innemen van mensen die (soms na 3 jaar) eindelijk thuis mogen varen. De Nederlandse regering heeft dan ook nog niet (ondanks de zeer grote buitenlandse druk) kunnen besluiten tot overdracht van ONS Indië.
Na Batavia, Semarang worden ze gestationeerd op Midden-Java, Soerakarta, Pati en later weer Semarang en daarna weer Batavia het kamp van de aanvullingsplaats voor levensmiddelen, hout, kazernering e.d.ongeveer tegenover de Mr. Cornelis-kazerne aan de Berenlaan.
Bij vertrek uit Nederland worden de nieuwe troepen toegesproken door een luitenant-kolonel, die onder andere zegt dat ze niet altijd alles hoeven aan te nemen.
A onthoud met name dat deel van de toespraak en als hij dan ook in Soerakarta wordt ingedeeld als chauffeur weigert hij, waarbij hij zich beroept op
Beschrijving vervolg:
deze uitspraak en het feit dat ze geen rijbewijs hebben gekregen in Nederland.
Verder had men hun vergeten een wapen te geven, dat kregen ze pas in Soerakarta.
De aanpassing aan de tropen is vrijwel ongemerkt verlopen, ook al omdat ze 23 dagen onderweg zijn en geleidelijk hebben kunnen wennen. Hij viert zijn 21e verjaardag in de tropen.
Ze gaan eerst naar het doorgangskamp Makassan bij Batavia en vandaar met de trein naar Semarang waar ze in een oud bankgebouw worden gestationeerd. Ze zijn daar blij met de nieuwe chauffeurs, maar A houd ook hier zijn poot stijf, hij is geen chauffeur. Ook de toezegging dat dat hier in Indië helemaal geen bezwaar is dat je geen rijbewijs hebt, werkt niet. De motivatie is, in Nederland geen rijbewijs toegekend, dan in Indië ook geen chauffeur.
Ze zijn nu nog maar met zijn tweeën, omdat de rest van het peloton geleidelijk op diverse plekken mensen hebben vervangen. Ze worden nu op transport gesteld met een konvooi naar Djokja en Soerakarta en treffen daar een stadgenoot, ook een Kamper jongen. Die zegt dat ze wel met hem in de wagen kunnen meerijden, maar ze moeten zich eerst melden bij de konvooi commandant. Als ze dan in de 3-tonner klimmen klinkt van alle kanten: Hé, jongens, waar is jullie geweer???
Er wordt smakelijk gelachen als ze vertellen dat ze dat helemaal nog niet hebben.
Het konvooi staat diverse keren stil, waarschijnlijk trekbommen en beschietingen. Omdat ze in de middengroep zitten hebben ze daar niet veel van gemerkt.
Het is al na de 2e Politionele Actie als ze naar Soerakarta (Solo) gaan, daar ziet A afgebrande gebouwen, kale afgebrande vlaktes, ruïnes. Hij gaat nu daadwerkelijk ingezet worden en iemand vervangen die naar huis mag. Ze krijgen nu eindelijk ook hun wapen.
Ze gaan naar het 1e en 2e Verzorgingspeloton en komen in een villawijk die bewoond wordt door Nederlandse militairen, hier worden ze gestationeerd.
Hier in deze buurt heeft
Verder had men hun vergeten een wapen te geven, dat kregen ze pas in Soerakarta.
De aanpassing aan de tropen is vrijwel ongemerkt verlopen, ook al omdat ze 23 dagen onderweg zijn en geleidelijk hebben kunnen wennen. Hij viert zijn 21e verjaardag in de tropen.
Ze gaan eerst naar het doorgangskamp Makassan bij Batavia en vandaar met de trein naar Semarang waar ze in een oud bankgebouw worden gestationeerd. Ze zijn daar blij met de nieuwe chauffeurs, maar A houd ook hier zijn poot stijf, hij is geen chauffeur. Ook de toezegging dat dat hier in Indië helemaal geen bezwaar is dat je geen rijbewijs hebt, werkt niet. De motivatie is, in Nederland geen rijbewijs toegekend, dan in Indië ook geen chauffeur.
Ze zijn nu nog maar met zijn tweeën, omdat de rest van het peloton geleidelijk op diverse plekken mensen hebben vervangen. Ze worden nu op transport gesteld met een konvooi naar Djokja en Soerakarta en treffen daar een stadgenoot, ook een Kamper jongen. Die zegt dat ze wel met hem in de wagen kunnen meerijden, maar ze moeten zich eerst melden bij de konvooi commandant. Als ze dan in de 3-tonner klimmen klinkt van alle kanten: Hé, jongens, waar is jullie geweer???
Er wordt smakelijk gelachen als ze vertellen dat ze dat helemaal nog niet hebben.
Het konvooi staat diverse keren stil, waarschijnlijk trekbommen en beschietingen. Omdat ze in de middengroep zitten hebben ze daar niet veel van gemerkt.
Het is al na de 2e Politionele Actie als ze naar Soerakarta (Solo) gaan, daar ziet A afgebrande gebouwen, kale afgebrande vlaktes, ruïnes. Hij gaat nu daadwerkelijk ingezet worden en iemand vervangen die naar huis mag. Ze krijgen nu eindelijk ook hun wapen.
Ze gaan naar het 1e en 2e Verzorgingspeloton en komen in een villawijk die bewoond wordt door Nederlandse militairen, hier worden ze gestationeerd.
Hier in deze buurt heeft
Lengte in minuten:
01:02:36
Datering:
00-00-2009
Vervaardiger:
[Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING)]Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING)
Rechthebbende:
Historisch Centrum Overijssel
Materiaal:
DVD;
Oud nummer:
BB06624
Trefwoorden:
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Zwolle
laatste wijziging 19-02-2024
