Uw zoekacties: Seijst, 2012; p. 41

titel ( Gemeentearchief Zeist )

Veel archieven hebben ook een bibliotheekcollectie. Dit is zeer divers van aard, denk bijvoorbeeld aan informatieve boeken over de regio, tijdschriften van een vereniging, programmaboekjes van verkiezingen, artikelen uit kranten en tijdschriften.

beacon
 
 
9003-42 Seijst
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
Seijst, 2012; p. 41
Titel:
Seijst
Beheerder:
Zeister Historisch Genootschap
Jaar:
2012
Pagina:
41
Is onderdeel van:
reau het bericht kwam dat joodse mensen tijdens
een razzia waren
opgepakt en op het politiebureau werden vastgehouden. Zij zouden op 23 januari om zeven uur door de ‘Sicherheitsdienst’ worden opge- haald. KP’ers werkten een plan uit om die mensen te bevrijden voor- dat ze op transport gesteld zouden worden. De officiële papieren die nodig waren om de joden op te ha- len, werden vervalst. De avond voor de overval moest ik samen met een KP’er het officiële transport bestu- deren en nabootsen. De volgende morgen reden we om een uur of zes met een Duitse legervrachtwagen naar het politiebureau. Ik had een Duits uniform aan en mijn maat het uniform van de Nederlandse Staatspolitie. Toen we beiden in het politiebureau waren, overhandigde ik de papieren aan de wachtmees- ter en snauwde en schreeuwde: “Ik kom de tien joden halen, schnell, schnell!” Ik had in het Duitse leger wel geleerd hard te zijn. De wacht- meester schrok zich wezenloos en liep met ons naar de cellen op de eerste verdieping. Ik joeg die joodse gevangenen eruit en schopte ze de trap af. Ik was er hard mee om het er zo echt mogelijk te laten uitzien. Buiten stond de vrachtauto klaar. We gaven de gevangenen een zetje de auto in en we reden weg. Overal langs de weg stonden KP’ers te sei- nen dat de kust veilig was. Op de Arnhemse Bovenweg/hoek Breul- laan werd gestopt. Toen pas vertel- den we de joden dat ze vrij waren. Ze hingen meteen om onze nek en
waren de hemel te rijk. Ze werden allen opgevangen door LO/KP’ers uit Driebergen.’ (©Anne Frank Stich- ting, Sporen van de Oorlog)
De tien bevrijde joodse gevangenen hebben de oorlog overleefd. Voor Rudi Beeskow was het veiliger op een adres in Soest onder te duiken. Opmerkelijk is dat het officiële po- litierapport geen melding maakt van deze bevrijdingsactie. De be- trokken wachtmeester werd ver- hoord, maar er volgden geen vergel- dingsmaatregelen. Waarschijnlijk schaamden de Duitse autoriteiten zich over het voorval. Tot zover zijn relaas.
Uit zijn ondergrondse contacten heeft
Beeskow vriendschappen
overgehouden die levenslang ble- ken te duren. Beeskow heeft op latere leeftijd het geluk in Austerlitz gevonden. Samen met zijn partner genoot hij daar van het leven. Aan dat genieten kwam een einde toen zijn partner overleed. Beeskow belandde in Den Dolder, eenzaam en depressief. Hij was dikwijls op de Begraafplaats Austerlitz te vin- den, bij het graf van zijn geliefde. Ik ontmoette hem daar in mijn toen- malige functie van assistent-beheer- der van de Begraafplaats: een zeer vriendelijk, bescheiden maar ook vereenzaamd mens. Gelukkig bood de plaatselijke slager Noordam hem in zijn snackbar regelmatig een warme hap aan en ook bij de kin- deren kon hij altijd terecht; aan dit
medeleven warmde Beeskow zich letterlijk en figuurlijk!
Na zijn overlijden is Rudi Karl Albert Beeskow in Austerlitz be-
graven, op 16.4.2004. Bronnen
* Dik Top, Soesterberg en omge- ving in de oorlogstijd (Alphen aan de Rijn 1995)
* Begraafregister Austerlitz *
http://www.geneaweb.nl/
* Annemiek Bal, Het Zeister verzet - de geschiedenis van Zeist in bezet- tingstijd (Rotterdam 1999)
* mevr. F. Beeskow; hr. D. Breu- nesse
Noot 1
Tijdens het gereedmaken van dit nummer van Seijst is de auteur overleden
Seijst 2012 II-41
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Gemeentearchief Zeist
laatste wijziging 15-01-2021
1 gedigitaliseerd