Uw zoekacties: Seijst, 2009; p. 20

titel ( Gemeentearchief Zeist )

Veel archieven hebben ook een bibliotheekcollectie. Dit is zeer divers van aard, denk bijvoorbeeld aan informatieve boeken over de regio, tijdschriften van een vereniging, programmaboekjes van verkiezingen, artikelen uit kranten en tijdschriften.

beacon
 
 
9003-39 Seijst
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
Seijst, 2009; p. 20
Titel:
Seijst
Beheerder:
Zeister Historisch Genootschap
Jaar:
2009
Pagina:
20
Is onderdeel van:
goeding in de kas te storten, zich verzekerden van medische hulp. Uit de opbrengst van bazaars en loterijen werden de zieken uit de grafische vakken in staat gesteld zich voorlopig in de bestaande sanatoria te laten behandelen.
Seijst 2009 1-20
Doordat de solidariteit onder de werknemers zeer groot was, groeide het door Petrus Werthweijn opge- starte werk. Dit leidde in 1922 tot de bouw van een eigen sanatorium te Eerbeek. Hoewel de capaciteit gering was, slechts negen bedden, was een eerste stap gezet op weg naar het doel: de verpleging van vakgenoten met tuberculose. Op een congres in 1931 werd besloten tot de bouw van een sanatorium en kinderhuis. Dit plan werd in 1932 gerealiseerd aan het Laantje zonder Eind te Zeist (thans Krakelingweg), waar een terrein van 6 hectare werd aangekocht, waarop het sanatorium en het kinderhuis werden gebouwd. De gelden hiervoor werden voor een deel bijeengebracht door een grote, landelijke loterij, die zo'n slordige vijftigduizend gulden opbracht, terwijl de jaarlijkse exploitatiekos-
ten betaald werden uit de heffing van contributie en de opbrengst van oud papieracties. Aanvankel ijk kende het sanato- rium een hoge bezettingsgraad. In de loop van de jaren zij n daar ruim vierdui zend mensen verpleegd. Ook het kinderhuis voorzag in een gro te behoeüe. Veel bleekneuzen kregen in de Zeister bossen weer kleur op hun wangen en menige ouder ont- ving een mooie ansichtkaart van de gebouwen met de mooie rode daken en grote ramen, met het zonovergo- ten gazon en op de achtergrond de oude bomen aa n de bosrand.
In 1950 besloot het bestuur het huis te Eerbeek uitsluitend als herstel- lingsoord te gebruiken en van de Perruis Werthweijn Stichting een sanatorium te maken. De noodza- kelijke aanpassingen aan de gebou- wen werden ook ditmaal gefinan- cierd uit de opbrengs t van loterijen, klaverjastoernooien en het inza- melen van oud papier. De Zeister typografen kwamen tot de op- richting van een Verjaringsfonds, waarbij de leden op hun verjaar- dag verrast werden met een schriftelijke gelukwens en later op de dag een persoon- lijk bezoek kregen van één van de bestuursleden. Als dank voo r alle betrokken- heid stortte de jarige vaak een bedrag in het Verjarings- fonds. Zo sneed het mes aan twee kanten! Op 11 febru- ari 1950 werd de vern ieuwde
officieel geopend als kliniek voo r longziekten. Als geneesheer-direc- teur werd de Dootnse longarts, dr. K. Magnus, aangesteld . Niet alleen de werknemers uit de grafi sche bedrij ven werden er nu verpleegd, maar ook werknemers uit andere bedrijfstakken. Het grote voordeel van de Petrus Werthweijn Stichting was de kleinschaligheid, waardoor de patiënten persoonlijke aandacht kregen wat de gemoedelijkheid en vriendelijkheid bevorderden.
Door de medische vooruitgang op het gebied van het bes trijden van longziekten in het algemeen en die van tuberculose in het bijzonder liep het aanrallongpatiënren sterk terug. Vanwege de hoge exploitatiekosten zocht het bestuur begin jaren zestig van de vorige eeuw naar alternatie- ven voor de vrijgekomen ru imtes. Dat bleek geen eenvoudige opgave, omdat een sanatorium gebonden was aan door wecrelijk bepaalde regels. Het Zeister Ziekenhuis had toen- tertijd te kampen met een lange wachtlijst. De besturen van beide
Petrus Werthweijn Stichting Peri""' Werthweljl1-SIJchtlng - Zei,' Kinde.huh
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Gemeentearchief Zeist
laatste wijziging 15-01-2021
1 gedigitaliseerd