Uw zoekacties: Seijst, 2007; p. 49

titel ( Gemeentearchief Zeist )

Veel archieven hebben ook een bibliotheekcollectie. Dit is zeer divers van aard, denk bijvoorbeeld aan informatieve boeken over de regio, tijdschriften van een vereniging, programmaboekjes van verkiezingen, artikelen uit kranten en tijdschriften.

beacon
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
Seijst, 2007; p. 49
Titel:
Seijst
Beheerder:
Zeister Historisch Genootschap
Jaar:
2007
Pagina:
49
Is onderdeel van:
meesters wachten al dan niet de tijd dodend met leuerlijk een rondje rond de kerk te rijden. In functie van her deftig bestaan van de bewoners van de buitew plaatsen stonden de herenbank in de Oude Kerk voor de heer van Zeist", het personeel, de met famil iewapen beschilderde rijtuigen, het livrei van het per- soneel maar ook de grafkelders op de Oude Algemene Begraaf- plaats aan de Bergweg. Dat al- les maakte hct zomerverblijf in Zeist aangenaam evenals de jacht op (klein) wild. Macht en aan- zien werd getoond. Voor dat schinerend bestaan op het buiten of in de stad was functioneel en als statussymbool het dienstpersoneel van groot belang. Bij de Zeister buitens, die tot rond 1900 over het algemeen alleen in de zomer bewoond werden, was eigenlijk alleen de tuinbaas (tuinman) het gehele jaar aanwezig. Hij woonde in de tuinmanswoning op het ter- rein van het buiten of in het dorp en had voor de verzorging van de tuin en hel onderhoud van het bos en de vijvers vaak de beschikking over een of meer tuinknechten of daggelders. De tuinman fungeerde in de winter ook als huisbewaarder. Het huis- personeel kwam mee uit de stad met de familie en had de zorg voor het huishouden (schrobben, wassen, koken, inkopen doen op de markt of winkel en het StO- ken van de turf). Het personeel
was inwonend. Natuurlijk was het aantal dienstboden mede be- palend voor de status van de be- woners van het buiten. Mannelijk personeel, een huisknecht vaak tevens koetsier of palfrenier, als dat aanwezig was, werkte Status- verhogend. Een gezelschapsdame, kamenier, of huisonderwijzer(es) completeerde het beeld dal def- tige of zeer vermogende L'lmilies (hoogstaangeslagen) vaak meer dan drie domestieken (huisper- soneel) in dienst hadden. Hoe hoger de rang van het personeel, hoe hoger de betaling. En wie vijf of meer personeelsleden in dienst had, behoorde tot de top van dc elite. Legaten bij testament wijzen
vaak op een bijzondere relatie tussen de heer of mevrouwen het betreffende personeelslid. Af- hankelijk van het aantal dienst- jaren kregen aJle personeelsleden bij overlijden van hun werkgever een bedrag uitbetaald, dat be- schouwd kan worden als rouw- koop (wij zouden zeggen wer- keloosheidsvoorziening) of als pensioenvoorziening, indien dit in de vorm van een levenslange lijfrente gebeurde. In de memo- ries van successie treft men daar in ZeiSt vele voorbeelden van aan. Het dienstpersoneel was duide- lijk herkenbaar aan hun kleding, hetgeen overigens ook in de hele standenmaatschappij het geval was. Bij de mannen was op de knopen van hun livrei soms het familiewapen aangebracht. Het Zeister Historisch Genootschap heeft zulke knopen in de col- lectie. De huisknecht droeg een gestreept jasje. Bij een begrafenis droeg her personeel de kist en kreeg hiervoor een fooi. Ook de pachters volgden de baar. In het
Boerderij Griften- steijn aan de Wateri- geweg van Jhr. J.E. Huydecoper, circa 1920. TH-Atlas. Fotocollectie. Speci - ale verzameling. GAl
De jachtopzieners- woning van Jhr. J.E. Huydecoper aan de Tiendweg 5B, 1984. TH -Atlas. Fo- tocollectie. Speciale verzameling.
GAl
Seijst 2007 11-49
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Gemeentearchief Zeist