Schepenakte, dus een oud-rechtelijk stuk.
Betreft geschil tussen 2 walvisvaarders over de rechten op een bepaalde gevangen walvis.

Op verzoek van Kornelis Zymonsz Muusse (zie: Muussen, Kornelis Simons) te West-Zaandam (‘Westzanerdam’) als boekhouder en Koenraat Egbertsz (zie: Egberts, Koenraad) te Twisk als commandeur van het op Groenland varend schip de Witte Olifant (‘Witte Oliphant’) verklaren Zymon Kornelisz Masereeuw (zie: Mazareeuw, Simon Kornelisz) en Pieter Hermansz Westerman, beiden van Opperdoes: ‘Dat zij deposanten met den evengemelden commandeur en op het genoemde schip in dit loopende jaar zijn geweest in Groenlant, en aldaar in ’t midden van de maant juny laatstleden, zonder alsnog den praecisen datum te kunnen bepalen, gekomen in ’t Westijs, ende bezet in eenige ijsvlarden.
Dat zijluyden dan aldaar toen in diergelijken toestant hebben ontmoet het schip genaamt de Vijf Goede Vrienden, daar commandeur op was Poulus Ruyter van Hoorn’ (zie: Ruiter, Paulus), ‘hen getuygen bekent.
Dat zij deposanten – de voorsz[eyde] twee schepen digt bij den anderen wezende – hebben aangehoort, dat derzelver commandeurs wederzijdts en onderling afspraken ende overeenquamen, dat zijluyden alle de walvissen, welke hun volk tezamen, ofte des eens alleen, vongen, zoolange die schepen beyde in de ijsvlarden bleven, en langer niet, onderdeel en in gemeenschap zouden hebben.
Dat zij deposanten ook hebben gezien en vernomen, dat de genoemde commandeurs nadat hun volk in die ijsvlarden eenen walvis hadde gevangen, dien hebben verdeelt en yder zijn aandeel genoten en naar zich genomen.
Dat de eerste walvis, welke vervolgens door der getuygen commandeur Koenraat Egbertsz volk bekomen wierde, eerst is bemerkt en benevens Kornelis Jansz Ligters volk geschoten en gevangen’ (zie: Lichter, Kornelis Jans), ‘nadat deszelfs schip verre ware uyt en buyten de ijsvlarden, waarover der beyder commandeurs overeenkomst getroffen was.’