WAT002002958 Preekstoel van de Nederlands Hervormde Kerk te Oosthuizen.
Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002958 Preekstoel van de Nederlands Hervormde Kerk te Oosthuizen.
Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002888 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002886 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002883 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002958 Orgel uit 1521 in monumentaal kerkgebouw Hervormde gemeente Oosthuizen en Hobrede.
Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002890 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002889 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002887 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002958 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002885 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002958 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002884 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002958 Orgel uit 1521 in monumentaal kerkgebouw Hervormde gemeente Oosthuizen en Hobrede.
Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002882 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002958 Preekstoel van de Nederlands Hervormde Kerk te Oosthuizen.
Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken