WAT001016789 Afscheidsreceptie Anneke van de Klei van het Da Vinci College.

'Tante' Anneke neemt afscheid van Da Vinci College.
'Als conciërge fungeer je als bumper tussen leerlingen en leerkrachten'
Mijn werk leek soms de voortzetting van mijn eigen 'huishouden.
Ik had het gevoel dat ik moeder was van een enorm groot gezin."
Anneke van der Klei- Doddema, door insiders op het Da Vinci College ook wel 'tante Anneke', of 'moeder' genoemd, keek vrijdag met genoegen terug op de tien jaar die ze als conciërge doorbracht bij het Ignatiuscollege (sinds 1 augustus het Da Vinci College).
Per 1 november is ze in de vut gegaan en vrijdagmiddag konden (oud-leerlingen,ouders en leerkrachten tijdens een receptie afscheid van haar te nemen.
Foto: Een groot aantal leerlingen en oud-leerlingen nam vrijdagmiddag afscheid van Anneke van der Klei-Doddema, conciërge van het Ignatiuscollege/ Da Vinci College.

WAT001016790 Harde eisen bij schoonmaak van vuile scholen.
Directeur Tineke Steur van basisschool De Where veegt de vloer aan.

WAT001016737 Afscheid E. Joosten van de Herman Broerenschool.

Foto: Conciërge E. Joosten: „Ik heb er 44 jaar opzitten."
Er komt een jongetje de kamer van conciërge E. Joosten binnen voor een pleister. Even later stapt er een jarige job binnen met cake. Hij mag een mooie prent uitzoeken.
Morgen zal dit voor Joosten verleden tijd zijn. Dan neemt hij na tien jaar afscheid als conciërge van de Herman Broerenschool voor moeilijk lerende kinderen. Een treurig afscheid? „Het zal een hele overgang zijn, maar ik heb gelukkig nog een heleboel te doen. En... ik zal ook nog wel regelmatig terugkomen om even een kijkje te nemen"
Oorspronkelijk was hij machinebankwerker van beroep, In de avonduren
beheerde hij 'echter de kantine' bij korfbalvereniging BEP.
Toen hij beheerder werd van :het nieuw op te zetten buurthuis Zuidoostbeemter, werd dit een volledige dagtaak.
Samen met, zijn vrouw was hij dag en nacht in het buurthuis„ Daar zijn we op een gegeven moment mee gestopt tachtig tot honderd uur per week werken is niet bepaald goed voor je gezondheid." Zijn conciërge-baan op de Herman Broerenschool volgde hierop.
„Dat was een moeilijke 'overstap", zegt Joosten. „In het buurthuis werkte je tot in de nacht met het opruimen erbij en om half tien was je er alweer.
Hier werkte ik ineens tot halfvier. In het begin zaten mijn vrouw en ik elkaar 's, middags aan te kijken van , Wat nu?"
Het was erg moeilijk om in dat ritme te komen.'' Maar spijt van deze overstap heeft hij nooit gehad. Een leuk team en de mogelijkheid om te klussen („ik ben een ontzettende doe-het-zelve" ) maakten van de afgelopen tien jaar een prima tijd.
Koffie en thee zetten, pleisters plakken en dé schoolbel luiden 'waren slechts enkele typische conciërge taken, waarmee Joosten zich de afgelopen tien jaar bezig hield. „Je hebt echt van die pieken op een dag", zegt hij. „Als alle kinderen, melk gaan drinken of in de klas eten.
En na dat eten moet ik zorgen dat ik in de keuken