WAT002003008 "De halve molen van Etersheim", Etersheimer Braakweg nummer 5.
De Etersheimerbraak is ontstaan door een dijkdoorbraak waarbij met groot geweld de oude veenlaag is weggeslagen, en er zo´n driehonderd jaar een binnenmeertje is geweest van 48 ha. Toen de Hollanders in de gouden eeuw beschikten over alle kennis die er in de wereld was op dat moment, en geld in overvloed, begonnen stoute plannen. In Oosthuizen woonde een welgestelde heer van het beroemde geslacht van Brederode die in 1632, 375 jaar geleden, ten midden van de grote inpolderingen, visrecht bezat over een klein meertje in zijn gebied, heerlickheid de Sevanck. De vis was op, en hij wist dat op de bodem van het meertje kostbare landbouwgrond lag; zeeklei in plaats van dat drassige veen. Door een betrekkelijk eenvoudige ingreep, het plaatsen van een of meerdere windmolens, het leggen van een dijk, en het aanstellen van een molenaar, kon hij de zeeklei voor zich winnen. Het waterpeil in de Etersheimerbraakpolder is zo'n vier en een halve meter onder N.A.P.
Molen van de Etersheimerbraakpolder (in de volksmond Brekermolen)
De Brekermolen heeft mogelijk niet altijd op deze plek gestaan, er zijn helaas nog geen documenten uit de tijd gevonden. Zeker is, dat de molen in 1882 Door blikseminslag volledig is afgebrand. Nadat de molen in snel tempo herbouwd is, slaat in 1886 het noodlot weer toe. Brokstukken van de molen liggen honderd meter verderop in het land, en van de vrouw van de molenaar ontbreekt ieder spoor. Gezegd wordt, dat haar geest nog steeds ronddoolt door de molen. Na herbouw bleef de molen tot 1920 in gebruik, daarna wordt besloten het polderpeil met een elektrisch gemaal bij te houden. De molen werd vervolgens van zijn wieken ontdaan en in 1930 tot op de kapzolder afgezaagd. Eind 1998 startten de initiatieven om de molen te restaureren. In 1999 werd een stichting gevormd die tot doel had de watermolen terug te brengen in een zo origineel mogelijke staat en daarbij een bezoekerscentrum te

WAT002003009 "De halve molen van Etersheim", Etersheimer Braakweg nummer 5.
De Etersheimerbraak is ontstaan door een dijkdoorbraak waarbij met groot geweld de oude veenlaag is weggeslagen, en er zo´n driehonderd jaar een binnenmeertje is geweest van 48 ha. Toen de Hollanders in de gouden eeuw beschikten over alle kennis die er in de wereld was op dat moment, en geld in overvloed, begonnen stoute plannen. In Oosthuizen woonde een welgestelde heer van het beroemde geslacht van Brederode die in 1632, 375 jaar geleden, ten midden van de grote inpolderingen, visrecht bezat over een klein meertje in zijn gebied, heerlickheid de Sevanck. De vis was op, en hij wist dat op de bodem van het meertje kostbare landbouwgrond lag; zeeklei in plaats van dat drassige veen. Door een betrekkelijk eenvoudige ingreep, het plaatsen van een of meerdere windmolens, het leggen van een dijk, en het aanstellen van een molenaar, kon hij de zeeklei voor zich winnen. Het waterpeil in de Etersheimerbraakpolder is zo'n vier en een halve meter onder N.A.P.
Molen van de Etersheimerbraakpolder (in de volksmond Brekermolen)
De Brekermolen heeft mogelijk niet altijd op deze plek gestaan, er zijn helaas nog geen documenten uit de tijd gevonden. Zeker is, dat de molen in 1882 Door blikseminslag volledig is afgebrand. Nadat de molen in snel tempo herbouwd is, slaat in 1886 het noodlot weer toe. Brokstukken van de molen liggen honderd meter verderop in het land, en van de vrouw van de molenaar ontbreekt ieder spoor. Gezegd wordt, dat haar geest nog steeds ronddoolt door de molen. Na herbouw bleef de molen tot 1920 in gebruik, daarna wordt besloten het polderpeil met een elektrisch gemaal bij te houden. De molen werd vervolgens van zijn wieken ontdaan en in 1930 tot op de kapzolder afgezaagd. Eind 1998 startten de initiatieven om de molen te restaureren. In 1999 werd een stichting gevormd die tot doel had de watermolen terug te brengen in een zo origineel mogelijke staat en daarbij een bezoekerscentrum te

WAT120000043 Foto's Archief/DSC00303_bewerkt-1