WAT002002968 Gemeentehuis van Oosthuizen.
Tegenwoordig een tandartspraktijk.

WAT002002967 Oosthuizen.

WAT002003020 Sluisbrug gezien vanaf het Fortuin.
Achtergrondinformatie: De achteruitkijkspiegel 2012 blz. 96, jaarboek Historische Vereniging Oosthuizen.

WAT002002966 Stolpboerderij langs een Ringvaart.

WAT002003018 sluis gezien in de richting van Edam, links het erg van Kochheim, foto van 1930 met nieuwe stenen brug. Huis midden achter, huis van veearts Stapel.
(achtergrondinformatie: De Achteruitkijkspiegel 2012, jaarboek van de Historiche Vereniging Oosthuizen, blz. 97)

WAT002002890 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002003017 De voormalige sluis met de benzinepomp van Kochheim. Het witte huis was de elektriciteitswinkel van Hendrik Pasterkamp en daarnaast de kapsalon van Max Kuijn, later Jan Brander.
(achtergrondinformatie: Jaarboek van de Historische Vereniging Oosthuizen, De Achteruitkijkspiegel 2009, blz.63 )

WAT002002991 Foto rechts boven, stolpboerderij aan het Westeinde te Oosthuizen.
Links boven, pand rechts; Openbare lagere school te Oosthuizen.
Links onder, pand recht; oude postkantoor uit 1907, Raadhuisstraat nummer 60.
Rechts: Nederlands-hervormde kerk van Oosthuizen, Raadhuisstraat 61.

WAT002003016 Vroeger was dit het kruispunt Molenpad en Oosteinde met op de hoek de winkel van de dames Lebbing (met het torentje).
Nu is dit het kruispunt Westerkoogstraat en Oosteinde.

WAT002002889 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002003050 Rechts onder de Ned. Herv. Kerk van Oosthuizen,
Omschrijving Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend, maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.
Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002003049 Kerk van Etersheim.
De eerste kerk van Etersheim is samen met het oude dorp verzwolgen in de toenmalige Zuiderzee. Een nieuw dorp Etersheim, inclusief kerk, werd westelijker van de oorspronkelijke ligging, binnen de bescherming van de zeedijk, opnieuw opgebouwd. Ook deze 17e- of 18e-eeuwse kerk bestaat niet meer. De stenen van deze kerk werden hergebruikt bij de nieuwbouw die eind 19e eeuw, begin 20e eeuw plaatsvond. Deze nieuwe kerk kwam gereed in 1901. In 1984 moest de toren, vanwege de bouwvallige staat, worden afgebroken. Er resteert van de toren nog slechts een afgeknot onderstuk. Links van de kerk ligt, op een hoger gelegen terrein, het kerkhof. Rechts van de kerk staat de voormalige pastorie.
Door het teruglopend aantal kerkbezoekers werd de kerk afgestoten voor het kerkelijk werk. Het gebouw deed vervolgens dienst als theater. Het gebouw is daarna geschikt gemaakt voor particuliere bewoning. Het gebouw doet tevens dienst als bed & breakfastaccommodatie.
(achtergrondinformatie: Wikipedia)
Etersheim nummer 10.

WAT002003014 Kruispunt Molenpad en Oosteinde met op de hoek het winkeltje van de dames Lebbing (met het torentje)
Thans is dit het kruispunt Westerkoogstraat en Oosteinde.

WAT002002927 Houten huis, op zij voorzien van een tweemaal overgekraagde topgevel met uitgeschulpte windveren. Aan de straat twee topgevels met uitgeschulpte windveren, die steekkapellen afsluiten. Ingangsomlijsting met verdiepte pilasters
Dit is één van de oudste en fraaiste panden uit Oosthuizen.

Bron: Wikipedia

WAT002002887 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002003085 Brug over de Beemsterringvaart te Oosthuizen.

WAT002003047 Oosthuizen, Ned. Herv. Kerk
Omschrijving Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend, maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.
Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002988 Pand links; de oude spaarbank uit 1907, Raadhuisstraat nummer 60.

WAT002002926 De Staten van Holland zagen het belang in van een directe vaarverbinding van Hoorn naar Amsterdam (via Edam). Daarvoor werden de jaagvaarten naar die steden gegraven. Omdat echter het waterpeil van de Zeevang lager lag dan dat van de Beemsterringvaart en de jaagvaart naar Hoorn was het noodzakelijk ee sluis aan te leggen voor de verbinding met Edam. Hiervoor was natuurlijk een sluiswachter nodig. De eerste officiele sluiswachter was Wouter Smit (4 juli 1749), daarbij was hij smid. Toen er meer vervoer over de weg ging, nam het belang van de sluis af. De ophaalbrug werd vervangen door een vaste brug. En nog weer later, in 1959, werd de hele sluis opgedoekt en de jaagvaart naar Hoorn gedempt om de directe verbinding van Hoorn naar Edam via de E10 mogelijk te maken.

Bron: Historische panden uit Oosthuizen, publicatie 2

WAT002003012 Kerk van Etersheim, Etersheim nummer 10.
Kerk van Etersheim.
De eerste kerk van Etersheim is samen met het oude dorp verzwolgen in de toenmalige Zuiderzee. Een nieuw dorp Etersheim, inclusief kerk, werd westelijker van de oorspronkelijke ligging, binnen de bescherming van de zeedijk, opnieuw opgebouwd. Ook deze 17e- of 18e-eeuwse kerk bestaat niet meer. De stenen van deze kerk werden hergebruikt bij de nieuwbouw die eind 19e eeuw, begin 20e eeuw plaatsvond. Deze nieuwe kerk kwam gereed in 1901. In 1984 moest de toren, vanwege de bouwvallige staat, worden afgebroken. Er resteert van de toren nog slechts een afgeknot onderstuk. Links van de kerk ligt, op een hoger gelegen terrein, het kerkhof. Rechts van de kerk staat de voormalige pastorie.
Door het teruglopend aantal kerkbezoekers werd de kerk afgestoten voor het kerkelijk werk. Het gebouw deed vervolgens dienst als theater. Het gebouw is daarna geschikt gemaakt voor particuliere bewoning. Het gebouw doet tevens dienst als bed & breakfastaccommodatie.
(achtergrondinformatie: Wikipedia)

WAT002002925 Aanzicht op de Beemsterringvaart met midden achter de Ned. Hervormde Kerk

WAT002002958 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002924 Foto van een deel van het Westeinde met daarachter de Nederlandse Hervormde Kerk

WAT002002885 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken

WAT002002958 Lang voor de bouw van deze kerk moet op dezelfde plaats reeds een kerk gestaan hebben. De beslissing tot het vernieuwen van de kerk moet genomen zijn door
Maria van Sevenbergen. Zij trad in 1476 in de rechten van de in dat jaar overleden ambachtsheer Joost van Strijen. Het koor en het transept kwamen gereed in het jaar 1511, het schip in 1518.
Rond 1575 kwam de van oorsprong rooms-katholieke (St. Nicolaas ?) kerk in gereformeerde handen. Van een beeldenstorm is te Oosthuizen niets bekend,
maar de inrichting van het interieur werd wel belangrijk gewijzigd. Zo werd bv het altaar verwijderd en het orgel buiten dienst gesteld.
De vorm van de kerk is die van een kruiskerk zonder zijbeuken. Deze plattegrond is karakteristiek voor de gotiek van de kustprovincies, met name van Noord-Holland.
De behoefte aan een kerk met meerdere altaren en het gebrek aan middelen om een meerbeukige kerk te bouwen heeft dit type waarschijnlijk doen ontstaan.
De kerk is een bakstenen gebouw met zware, eensversneden steunberen. Het is een laat-gotische, éénbeukige kerk. Koor, dwarspanden en schip hebben ongeveer dezelfde lengte. Het gebouw is getooid met een open, achtkantig torentje met peervormige bekroning. De klok daarin werd in 1511 door Gerhardus van Wou gegoten. Het kruisingstorentje, een z.g. dakruiter, gaat door voor het oudste exemplaar in ons land.

Bron: Oude Hollandse Kerken