WAT006000005 001.05 WAT006000005
Wederwaardigheden rond een parochie

Dick Brinkkemper en Thoom Veerman. Uitgave: Kerkbestuur St.-Vincentiusparochie
Volendam krijgt een eigen kapel. Volendam krijgt een eigen kerk

1825 VERBOUWING EDAMSE KERK
Pastoor Belderok van Edam (1810-1824) had besloten de kerk te vergroten en te verbeteren. Na een ziekte van enkele dagen overleed hij echter in 1824. Kapelaan Bongaerts zette het werk met kracht voort en na veel opofferingen kon het kerkgebouw op 19 mei 1825 plechtig worden ingezegend. De hoofdingang van de kerk kwam nu op de Voorhaven. De kosten van de kerk werden voor een groot gedeelte betaald uit het legaat van de heer H. van de Wetering, die in 1817 zijn aanzienlijke nalatenschap aan de R.K. kerk te Edam had vermaakt. In 1846 telde de katholieke bevolking van Edam 500 en die van Volendam 1000 zielen. De kerk in Edam was groot genoeg voor de katholieke inwoners van Edam. Maar om de Volendammers bij de Edammer parochie te houden besloot pastoor Haanraads (1843-1853) een kerk te bouwen, die waarschijnlijk nooit meer te klein zou worden. De oude kerk werd gedeeltelijk afgebroken, het overige gedeelte zou worden ingericht voor biechtkapel en pastorie.
Op 28 september 1846 legde hij de eerste steen en op 26 oktober 1847 wijdde hij de fraaie en grote parochiekerk in.
Nu konden de Volendammers wel naar een mooie kerk, maar ze moesten daarvoor 's zomers en 's winters drie kwartier lopen over een modderig pad en wankele planken. Ze begrepen dat ze er niet beter op waren geworden. Pastoor Langedijk schreef hierover 25 jaar geleden in "100 jaar parochie Volendam":

De Volendamse bevolking vormde 2/3 van de parochiegemeenschap te Edam, van de parochie van de H. Nicolaas. Ze was wel vertegenwoordigd in kerk- en armbestuur, maar niet in evenredigheid met het aantal parochianen. Het naar onze begrippen onbegrijpelijke geschiedde. In plaats van een kerk te stichten op die plaats waar de gelovigen woonden, werd de