Het "Diepgangcentrum" (vanaf 1962) is de verzamelnaam voor parochiepastoraat in Hazerswoude-Rijndijk, Koudekerk aan de Rijn en gedeeltes van Leiderdorp en Alphen aan de Rijn

Zittend vlnr.: Christianus Heijnen (kloosternaam: Bertholdus), Petrus Antonius Hubertus Maria Hennekens (kloosternaam: Avertanus), Lambertus Johannes Leuven (kloosternaam: Romaeus), Peter Augustinus Peters (kloosternaam: Johannes a Cruce)
Staand vlnr.: Jozef Paulus Theodorus Montforts (kloosternaam: Jacobus/Tiago), Cornelis Johannes Verbeten (kloosternaam: Norbertus), Matthias Johannes Baltissen (kloosternaam: Anselmus), Wilhelmus Gerardus Cornelis Vogels (kloosternaam: Liborius), Willem Johannes Egidius Zwaard (kloosternaam: Cyrillus a Matre Dei), Donatus Hubertus Maria Op den Camp (kloosternaam: Paulinus a S. Theresia), Leonardus Reinier Heijnen (kloosternaam: Ambrosius), Johannes Hubertus Reiners (kloosternaam: Augustinus), n.n. (kloosternaam Bonifacius), n.n., Petrus Josephus Hubertus Gijzelaars (kloosternaam: Gulielmus)

De kerk staat op de gemeentelijke monumentenlijst. De kerk wordt in de volksmond aangeduid als 'Scheepjeskerk'. De kerk is gebouwd in 1854 in de bouwstijl van de vroege neogotiek, ook wel 'stukadoorsgotiek' genoemd (welke bouwstijl een reactie vormde op de vroeg-19e eeuwse Waterstaatstijl). Voor het ontwerp van de kerk tekende architect G. van Vogelpoel. Aanvankelijk bevond zich aan de westzijde van de kerk een pastoorswoning. De ongeschoeide karmelieten hebben zich in 1907 in de pastoorswoning gevestigd. Deze woning werd in 1908 vervangen door de thans aanwezige pastorie (die daarna als klooster werd gebruikt). Dit gebouw werd opgetrokken in de bouwstijl van de late neogotiek. Het ontwerp was van de hand van architect H.J. Tonnaer. In 1963 werd het (éénlaagse) tussenlid tussen kerk en klooster gebouwd, met daarin entrees zowel naar de kerk als naar het klooster. Enkele jaren later, in 1969, werd aan de oostzijde een aanbouw gerealiseerd met twee bouwlagen. Dit gedeelte deed dienst als woning en kantoor. Het klooster zelf werd bewoond door de pastoor, de kapelaans van de Bernardusparochie, alsmede enkele studenten. Dit waren allen leden van de Orde van Ongeschoeide Karmelieten. Naderhand heeft het klooster enkele jaren dienst gedaan als onderkomen voor enkele klassen van de lagere school. Vanaf 1970 tot 1998 was er het 'Diepgangcentrum' in gevestigd. Vanuit dit centrum organiseerden de karmelieten cursussen voor religieuzen uit het hele land. In 2007 hebben de paters het klooster verlaten

De kerk staat op de gemeentelijke monumentenlijst. De kerk wordt in de volksmond aangeduid als 'Scheepjeskerk'. De kerk is gebouwd in 1854 in de bouwstijl van de vroege neogotiek, ook wel 'stukadoorsgotiek' genoemd (welke bouwstijl een reactie vormde op de vroeg-19e eeuwse Waterstaatstijl). Voor het ontwerp van de kerk tekende architect G. van Vogelpoel. Aanvankelijk bevond zich aan de westzijde van de kerk een pastoorswoning. De ongeschoeide karmelieten hebben zich in 1907 in de pastoorswoning gevestigd. Deze woning werd in 1908 vervangen door de thans aanwezige pastorie (die daarna als klooster werd gebruikt). Dit gebouw werd opgetrokken in de bouwstijl van de late neogotiek. Het ontwerp was van de hand van architect H.J. Tonnaer. In 1963 werd het (éénlaagse) tussenlid tussen kerk en klooster gebouwd, met daarin entrees zowel naar de kerk als naar het klooster. Enkele jaren later, in 1969, werd aan de oostzijde een aanbouw gerealiseerd met twee bouwlagen. Dit gedeelte deed dienst als woning en kantoor. Het klooster zelf werd bewoond door de pastoor, de kapelaans van de Bernardusparochie, alsmede enkele studenten. Dit waren allen leden van de Orde van Ongeschoeide Karmelieten. Naderhand heeft het klooster enkele jaren dienst gedaan als onderkomen voor enkele klassen van de lagere school. Vanaf 1970 tot 1998 was er het 'Diepgangcentrum' in gevestigd. Vanuit dit centrum organiseerden de karmelieten cursussen voor religieuzen uit het hele land. In 2007 hebben de paters het klooster verlaten

Zicht op koor en orgel. In 1901 is door de parochie, ter gelegenheid van het 50 jarig priester jubileum van pastoor Bosmans aan de kerk een nieuw orgel geschonken. Dit orgel vervangt het Noteboom cabinet orgel dat er tot dan toe gefunctioneerd had. De bestelling voor het nieuwe orgel wordt geplaatst bij de orgelbouwer Maarschalkerweerd & zoon. Maarschalkerweerd is vanaf eind 19e eeuw tot ca 1920 (haar ophefdatum) een toonaangevende orgelbouwer. Men ontwikkelt een Frans georiënteerde eigen klankkleur dat zeer goed past bij de katholieke eredienst. De kerk staat op de gemeentelijke monumentenlijst. De kerk wordt in de volksmond aangeduid als 'Scheepjeskerk'. De kerk is gebouwd in 1854 in de bouwstijl van de vroege neogotiek, ook wel 'stukadoorsgotiek' genoemd (welke bouwstijl een reactie vormde op de vroeg-19e eeuwse Waterstaatstijl). Voor het ontwerp van de kerk tekende architect G. van Vogelpoel

Hoofdaltaar na de verbouwing en modernisering halverwege de jaren 50 van de 20e eeuw. De stuc gewelven zijn verdwenen evenals het oude altaar met de houtsnijwerk panelen. Er staat nu een marmeren altaar met daarboven een groot kruis. De kerk staat op de gemeentelijke monumentenlijst. De kerk wordt in de volksmond aangeduid als 'Scheepjeskerk'. De kerk is gebouwd in 1854 in de bouwstijl van de vroege neogotiek, ook wel 'stukadoorsgotiek' genoemd (welke bouwstijl een reactie vormde op de vroeg-19e eeuwse Waterstaatstijl). Voor het ontwerp van de kerk tekende architect G. van Vogelpoel. Aanvankelijk bevond zich aan de westzijde van de kerk een pastoorswoning. De ongeschoeide karmelieten hebben zich in 1907 in de pastoorswoning gevestigd. Deze woning werd in 1908 vervangen door de thans aanwezige pastorie (die daarna als klooster werd gebruikt). Dit gebouw werd opgetrokken in de bouwstijl van de late neogotiek. Het ontwerp was van de hand van architect H.J. Tonnaer. In 1963 werd het (éénlaagse) tussenlid tussen kerk en klooster gebouwd, met daarin entrees zowel naar de kerk als naar het klooster. Enkele jaren later, in 1969, werd aan de oostzijde een aanbouw gerealiseerd met twee bouwlagen. Dit gedeelte deed dienst als woning en kantoor. Het klooster zelf werd bewoond door de pastoor, de kapelaans van de Bernardusparochie, alsmede enkele studenten. Dit waren allen leden van de Orde van Ongeschoeide Karmelieten. Naderhand heeft het klooster enkele jaren dienst gedaan als onderkomen voor enkele klassen van de lagere school. Vanaf 1970 tot 1998 was er het 'Diepgangcentrum' in gevestigd. Vanuit dit centrum organiseerden de karmelieten cursussen voor religieuzen uit het hele land. In 2007 hebben de paters het klooster verlaten

Foto gemaakt bij gelegenheid van de viering van het 12,5 jarig bestaan van de OCD Provincie te Hazerswoude. De kerk staat op de gemeentelijke monumentenlijst. De kerk wordt in de volksmond aangeduid als 'Scheepjeskerk'. De kerk is gebouwd in 1854 in de bouwstijl van de vroege neogotiek, ook wel 'stukadoorsgotiek' genoemd (welke bouwstijl een reactie vormde op de vroeg-19e eeuwse Waterstaatstijl). Voor het ontwerp van de kerk tekende architect G. van Vogelpoel. Aanvankelijk bevond zich aan de westzijde van de kerk een pastoorswoning. De ongeschoeide karmelieten hebben zich in 1907 in de pastoorswoning gevestigd. Deze woning werd in 1908 vervangen door de thans aanwezige pastorie (die daarna als klooster werd gebruikt). Dit gebouw werd opgetrokken in de bouwstijl van de late neogotiek. Het ontwerp was van de hand van architect H.J. Tonnaer. In 1963 werd het (éénlaagse) tussenlid tussen kerk en klooster gebouwd, met daarin entrees zowel naar de kerk als naar het klooster. Enkele jaren later, in 1969, werd aan de oostzijde een aanbouw gerealiseerd met twee bouwlagen. Dit gedeelte deed dienst als woning en kantoor. Het klooster zelf werd bewoond door de pastoor, de kapelaans van de Bernardusparochie, alsmede enkele studenten. Dit waren allen leden van de Orde van Ongeschoeide Karmelieten. Naderhand heeft het klooster enkele jaren dienst gedaan als onderkomen voor enkele klassen van de lagere school. Vanaf 1970 tot 1998 was er het 'Diepgangcentrum' in gevestigd. Vanuit dit centrum organiseerden de karmelieten cursussen voor religieuzen uit het hele land. In 2007 hebben de paters het klooster verlaten

De kerk wordt in de volksmond aangeduid als 'Scheepjeskerk'. De kerk is gebouwd in 1854 in de bouwstijl van de vroege neogotiek, ook wel 'stukadoorsgotiek' genoemd (welke bouwstijl een reactie vormde op de vroeg-19e eeuwse Waterstaatstijl). Voor het ontwerp van de kerk tekende architect G. van Vogelpoel. Aanvankelijk bevond zich aan de westzijde van de kerk een pastoorswoning. De ongeschoeide karmelieten hebben zich in 1907 in de pastoorswoning gevestigd. Deze woning werd in 1908 vervangen door de thans aanwezige pastorie (die daarna als klooster werd gebruikt). Dit gebouw werd opgetrokken in de bouwstijl van de late neogotiek. Het ontwerp was van de hand van architect H.J. Tonnaer. In 1963 werd het (éénlaagse) tussenlid tussen kerk en klooster gebouwd, met daarin entrees zowel naar de kerk als naar het klooster. Enkele jaren later, in 1969, werd aan de oostzijde een aanbouw gerealiseerd met twee bouwlagen. Dit gedeelte deed dienst als woning en kantoor. Het klooster zelf werd bewoond door de pastoor, de kapelaans van de Bernardusparochie, alsmede enkele studenten. Dit waren allen leden van de Orde van Ongeschoeide Karmelieten. Naderhand heeft het klooster enkele jaren dienst gedaan als onderkomen voor enkele klassen van de lagere school. Vanaf 1970 tot 1998 was er het 'Diepgangcentrum' in gevestigd. Vanuit dit centrum organiseerden de karmelieten cursussen voor religieuzen uit het hele land. In 2007 hebben de paters het klooster verlaten

De kerk wordt in de volksmond aangeduid als 'Scheepjeskerk'. De kerk is gebouwd in 1854 in de bouwstijl van de vroege neogotiek, ook wel 'stukadoorsgotiek' genoemd (welke bouwstijl een reactie vormde op de vroeg-19e eeuwse Waterstaatstijl). Voor het ontwerp van de kerk tekende architect G. van Vogelpoel. Aanvankelijk bevond zich aan de westzijde van de kerk een pastoorswoning. De ongeschoeide karmelieten hebben zich in 1907 in de pastoorswoning gevestigd. Deze woning werd in 1908 vervangen door de thans aanwezige pastorie (die daarna als klooster werd gebruikt). Dit gebouw werd opgetrokken in de bouwstijl van de late neogotiek. Het ontwerp was van de hand van architect H.J. Tonnaer. In 1963 werd het (éénlaagse) tussenlid tussen kerk en klooster gebouwd, met daarin entrees zowel naar de kerk als naar het klooster. Enkele jaren later, in 1969, werd aan de oostzijde een aanbouw gerealiseerd met twee bouwlagen. Dit gedeelte deed dienst als woning en kantoor. Het klooster zelf werd bewoond door de pastoor, de kapelaans van de Bernardusparochie, alsmede enkele studenten. Dit waren allen leden van de Orde van Ongeschoeide Karmelieten. Naderhand heeft het klooster enkele jaren dienst gedaan als onderkomen voor enkele klassen van de lagere school. Vanaf 1970 tot 1998 was er het 'Diepgangcentrum' in gevestigd. Vanuit dit centrum organiseerden de karmelieten cursussen voor religieuzen uit het hele land. In 2007 hebben de paters het klooster verlaten

De kerk wordt in de volksmond aangeduid als 'Scheepjeskerk'. De kerk is gebouwd in 1854 in de bouwstijl van de vroege neogotiek, ook wel 'stukadoorsgotiek' genoemd (welke bouwstijl een reactie vormde op de vroeg-19e eeuwse Waterstaatstijl). Voor het ontwerp van de kerk tekende architect G. van Vogelpoel. Aanvankelijk bevond zich aan de westzijde van de kerk een pastoorswoning. De ongeschoeide karmelieten hebben zich in 1907 in de pastoorswoning gevestigd. Deze woning werd in 1908 vervangen door de thans aanwezige pastorie (die daarna als klooster werd gebruikt)

Standbeeld "twee karmelieten" op stenen sokkel van beeldhouwer Nico van Leest (lage Zwaluwe) d.d. 1989. V.l.n.r. n.n., Willem Godfried Tillmans (kloosternaam: Gabriël), n.n., Ad Smits (kloosternaam Lucas), n.n.

Enkele novicen met pater Jan Willem Offermans (kloosternaam: Marcellinus). Vlnr.: Gillis Johannes Maria Vossen (latere kloosternaam: Egidius), n.n., Jan Willem Offermans (kloosternaam: Marcellinus), n.n., n.n.

Vlnr.: J.R. Keulers (kloosternaam: Hubertus), Ernest Hoofs (kloosternaam: Firminus), Petrus Antonius Hubertus Maria Hennekens (kloosternaam: Avertanus), Henri Hubert Vaessen (kloosternaam: Timotheus), Jan Willem Offermans (kloosternaam: Marcellinus), Lambertus Johannes Leuven (kloosternaam: Romaeus), Johannes Josephus Gelissen (kloosternaam: Honorius)

Vlnr.: Leonard Joseph Marie Dohmen (kloosternaam: Eugenius), Peter Willem Moonen (kloosternaam: Jozef), Jan Jozef Schols (kloosternaam:Angelus), Jan Willem Offermans (kloosternaam: Marcellinus), Adrianus Johannes Lambregts (kloosternaam: Petrus Thomas), Henricus Jacobus Joannes Sangers (kloosternaam: Albertus), Peter Augustinus Peters (kloosternaam: Johannes a Cruce). Op 30 september 1925 werd in Waspik-Boven door de toenmalige bisschop van 's-Hertogenbosch Mgr. Diepen het Rectoraat van de H. Theresia van Lisieux opgericht. De zielzorg werd toevertrouwd aan de paters ongeschoeide karmelieten. In 1926 begon de stichter, pater Johannes Josephus Gelissen ocd (kloosternaam: Honorius), met de bouw van de Theresiakerk. Op 2 juli 1927 was de bouw van de kerk en klooster voltooid en vestigden de paters zich in Waspik en richtten er een noviciaat op. Op 12 september 1927 werd de kerk plechtig geconsacreerd door Mgr. Diepen, bisschop van Den Bosch

Moderne kerk zonder toren in een multifunctioneel gebouw, die in 1977 in gebruik is genomen. Zij verving de oudere (later in 1985 gesloopte) R.K. Kerk Sint Michaël bijgenaamd "Zwaantjeskerk" in Hazerswoude-Rijndijk. De kerk is begin jaren 2010 buiten gebruik gesteld toen deze parochie werd samengevoegd met de parochie Sint Bernardus in de westelijker gelegen buurtschap Hazerswoude-Groenendijk. Enkele voorwerpen uit Het Anker, o.a. een modern Sint Michaël-kunstwerk, zijn overgebracht naar de Sint Bernarduskerk

Hoofdgebouw van het voormalige karmelietenklooster en noviciaat H. Theresia van Liseux, in een mengeling van rationalistische en neogotische stijlvormen. Het is in 1925-1927 gerealiseerd als eerste aanzet van een nooit voltooid groter geheel naar ontwerp van Phil. Donders. Het complex bestaat verder uit de aanvankelijk rectorale openbare kloosterkerk met klokkentoren, de Lourdesgrot en het H.Hartbeeld.

1e steen gelegd door provinciaal pater n.n. (kloosternaam Paulinus). Op 30 september 1925 werd in Waspik-Boven door de toenmalige bisschop van 's-Hertogenbosch Mgr. Diepen het Rectoraat van de H. Theresia van Lisieux opgericht. De zielzorg werd toevertrouwd aan de paters ongeschoeide karmelieten. In 1926 begon de stichter, pater Johannes Josephus Gelissen ocd (kloosternaam: Honorius), met de bouw van de Theresiakerk. Op 2 juli 1927 was de bouw van de kerk en klooster voltooid en vestigden de paters zich in Waspik. Op 12 september 1927 werd de kerk plechtig geconsacreerd door Mgr. Diepen, bisschop van Den Bosch

Op 30 september 1925 werd in Waspik-Boven door de toenmalige bisschop van 's-Hertogenbosch Mgr. Diepen het Rectoraat van de H. Theresia van Lisieux opgericht. De zielzorg werd toevertrouwd aan de paters ongeschoeide karmelieten. In 1926 begon de stichter, pater Johannes Josephus Gelissen ocd (kloosternaam: Honorius), met de bouw van de Theresiakerk. Op 2 juli 1927 was de bouw van de kerk en klooster voltooid en vestigden de paters zich in Waspik. Op 12 september 1927 werd de kerk plechtig geconsacreerd door Mgr. Diepen, bisschop van Den Bosch. De parochiekerk is een mengeling van rationalistische en neogotische stijlvormen. De kerk is in 1925-1927 gerealiseerd als eerste aanzet van een nooit voltooid groter geheel naar ontwerp van Phil.Donders. Het complex bestaat verder uit het kloostergebouw annex noviciaat (I), de Lourdesgrot (III) en het H.Hartbeeld (IV). Het is een éénbeukige kruiskerk, opgetrokken uit deels gesinterde baksteen met gemetselde siermotieven en enige natuursteen, afgedekt met zadeldaken met verbeterde Hollandse pannen. De kerk heeft een schip van drie vakken met smalle zijbeuken, voorafgegaan door een smallere en lagere travee met ingang en zangkoor. Deze wordt geflankeerd door twee traptorens met gemetselde en bepleisterde spitsen. Het uitspringend transept heeft een travee aan weerszijden van de viering. Het koor bestaat uit een koortravee met smallere absis, bestaande uit een travee met driezijdige sluiting, omringd door een vlak afgedekte, tweelaagse omgang

Op 30 september 1925 werd in Waspik-Boven door de toenmalige bisschop van 's-Hertogenbosch Mgr. Diepen het Rectoraat van de H. Theresia van Lisieux opgericht. De zielzorg werd toevertrouwd aan de paters ongeschoeide karmelieten. In 1926 begon de stichter, pater Johannes Josephus Gelissen ocd (kloosternaam: Honorius), met de bouw van de Theresiakerk. Op 2 juli 1927 was de bouw van de kerk en klooster voltooid en vestigden de paters zich in Waspik. Op 12 september 1927 werd de kerk plechtig geconsacreerd door Mgr. Diepen, bisschop van Den Bosch. De parochiekerk is een mengeling van rationalistische en neogotische stijlvormen. De kerk is in 1925-1927 gerealiseerd als eerste aanzet van een nooit voltooid groter geheel naar ontwerp van Phil.Donders. Het complex bestaat verder uit het kloostergebouw annex noviciaat (I), de Lourdesgrot (III) en het H.Hartbeeld (IV). Het is een éénbeukige kruiskerk, opgetrokken uit deels gesinterde baksteen met gemetselde siermotieven en enige natuursteen, afgedekt met zadeldaken met verbeterde Hollandse pannen. De kerk heeft een schip van drie vakken met smalle zijbeuken, voorafgegaan door een smallere en lagere travee met ingang en zangkoor. Deze wordt geflankeerd door twee traptorens met gemetselde en bepleisterde spitsen. Het uitspringend transept heeft een travee aan weerszijden van de viering. Het koor bestaat uit een koortravee met smallere absis, bestaande uit een travee met driezijdige sluiting, omringd door een vlak afgedekte, tweelaagse omgang

Vlnr. 1e rij: J.M. Keulers (kloosternaam: Placidus), n.n. (kloosternaam Joan Gualbertus), n.n. (kloosternaam Redemptus), n.n., J. Martens (kloosternaam: Jacobus), n.n. Vlnr. 2e rij: Petrus Kammans (kloosternaam: Baptista), Franciscus Meckina (kloosternaam: Vincentius), n.n. (kloosternaam Dominicus), Johannes Josephus Gelissen (kloosternaam: Honorius), n.n., Petrus Josephus Caenen (kloosternaam: Canisius), Servatius Claessen (kloosternaam: Gabriël), Pater Wortelboer osf. Vlnr. 3e rij: pater Agathangelus (cap), n.n., pastoor Huijbers. Op 30 september 1925 werd in Waspik-Boven door de toenmalige bisschop van 's-Hertogenbosch Mgr. Diepen het Rectoraat van de H. Theresia van Lisieux opgericht. De zielzorg werd toevertrouwd aan de paters ongeschoeide karmelieten. In 1926 begon de stichter, pater Johannes Josephus Gelissen ocd (kloosternaam: Honorius), met de bouw van de Theresiakerk. Op 2 juli 1927 was de bouw van de kerk en klooster voltooid en vestigden de paters zich in Waspik. Op 12 september 1927 werd de kerk plechtig geconsacreerd door Mgr. Diepen, bisschop van Den Bosch