Uw zoekacties: Het Kompas, Nationale, 1956-10-01; p. 2

Het Kompas, Nationale, 1956 ( Bedrijfshistorie Nationale-Nederlanden )

beacon
1  records
sorteren op:
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Pagina
Het Kompas, Nationale, 1956-10-01; p. 2
Titel:
Het Kompas, Nationale
Archiefvormers:
Nationale Levensverzekering-Bank
Datum:
1956-10-01
Jaar:
1956
Pagina:
2
Het Nationale
KOMPAS
29e JAARGANG > Nr. 3 3-maandelijkse uitgave van de Nationale Levensverzekering-Bank N.v. mede ten dienste van de ’Eerste Rotterdamsche’ Maatschappij van Verzekering n.v. Hoofdredacteur: Anthony J. D. Sips Redactieadres: Schiekade 130, Rotterdam, Telef. K 1800-82700. Correspondentie voor de Redactie gelieve men als volgt te adresseren: De Redactie ‘Het Nationale Kompas’, Postbus 796, Rotterdam. Vormgeving en Druk: A. Sijthoff n.v., Den Haag. Clichés: Chemez, Haarlem. Tegen het overnemen van artikelen bestaat geen bezwaar, mits duidelijk als bronvermelding is aangegeven: Overgenomen uit 'Het Nationale Kompas', orgaan van de Nationale Levensverzekering-Bank N. V.
INHOUD:
(S) Verlies en Winst 1 (P) Drie Miljard bereikt 2 A. Boerma, Eeuwfeest in Delfzijl ... 4 A. Boerma, Groningen en de kustvaart. . 6 (V) Stichting Vestigingsfinanciering . . 9 Mr. Dr. S. J. Fockema Andreae, Leidens Victorie 10 Naarden, Veste-sieraad in vogelvlucht . . 12 A. W. Ligtvoet, Geheimen van de piano . . 20 Eva Kompas 24 Herfst 28 Toch zekerheid voor de student ... 30 Tiel-Utrecht, Brandverzekering 1811 . . 32
Foto hiertegenover: De schoonheid van het vergaan. Ieder seizoen heeft zijn bekoring zoals deze markante bomenrij ergens in Nederland ons weet te vertellen, duidelijker dan vele woorden.
Nationale Levensverzekering-Bank n.v. Schiekade 130, Rotterdam werd opgericht op 17 januari 1863. In 1922 werd besloten een eigen huisorgaan uit te geven, dat tot en met het december-nr. 1955 verscheen onder de naam ‘Het Kompas’. Gedurende de oorlogsjaren werd de publikatie onderbroken. Met ingang van 1956 werd de naam veranderd in ‘Het Nationale Kompas’.
(S.) De herfst is een wonderlijke snaak, die geen mens met rust laat. Hij waait onze gedachtenwereld binnen en doet er de bladeren van onze herinnering opstuiven en ritselend fluisteren van gebeurtenis-sen ( gebeurtenissen ) die we meenden al lang vergeten te zijn. Dat maakt de weemoed in ons wakker om voorbije dingen en mensen, die er misschien niet meer zijn. We zijn geneigd het heden met een milder oog te be-kijken, ( bekijken, ) aangepast aan het wazige licht dat in de herfstdagen over onze wereld schijnt. En we zouden een berustende hand op de toekomst willen leggen om te talmen bij het moment, dat zoveel vrediger dan anders als een vallend blad in ons neerdwarrelt. Als een ragdun web wordt er een gevoel van tijdloosheid in ons ge-sponnen, ( gesponnen, ) waarin de fijnste vliegjes van onze verbeelding worden gevangen. En dan welt soms in ons op een helder aanvoelen van jeugd en ouderdom. Hoe zullen ooit die twee elkaar beter kunnen ontmoeten dan in stille ogenblikken als deze, wanneer in de herfstluwte van de tijd tientallen jaren worden uitgewist. Het ‘alles stroomt’ is dan een levende werkelijkheid voor ons ge-worden. ( geworden. ) In de herfst schuilt reeds een nieuwe lente, die het blad en dus ook de herfsttinten weer in haar knoppen bergt. Zo draagt ieder verlies de compensatie van een winst in zich. Er is geen uit-bundiger ( uitbundiger ) kracht dan het leven zelf. Zelfs het ijdele dromen schept reserves; stille reserves die we kunnen aanspreken als we ten einde raad zijn. Wie heeft dat nooit mee-gemaakt ( meegemaakt ) dat uit de grauwheid van verdriet, of terneergeslagenheid of gebrek aan inspiratie, uit de geheimzinnige diepte van ons zijn iets lichts omhoog kwam wellen, dat ons bevrijdde op het moment, dat we inspiratie of troost het meest nodig hadden. Daarmede putten we uit die stille reserves, die we op zo'n geluidloze herfst-middag ( herfstmiddag ) bijeen hadden gedroomd en waarvan we allang n
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer