Uw zoekacties: Personeelsblad 2N, 1974-05-01; p. 3

Personeelsblad 2N, 1974 ( Bedrijfshistorie Nationale-Nederlanden )

beacon
1  records
sorteren op:
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Pagina
Personeelsblad 2N, 1974-05-01; p. 3
Titel:
Personeelsblad 2N
Archiefvormers:
Nationale-Nederlanden
Datum:
1974-05-01
Aflevering:
110
Jaar:
1974
Pagina:
3
onderweg een bloemenkrans te hebben gekocht reden wij naar de ere-begraaf- plaats Menteng Puluh, gelegen aan de rand van de stad.
De geïmproviseerde plechtigheid aan de voet van het grote stijlvolle monument van de Divisie met in het midden het zo vertrouwde E.M.-schild was voor ons van onschatbare waarde. Misschien was er van onze militaire houding na zoveel jaren niet veel meer te bespeuren, ook al deden wij ons best, maar wij voelden ons tijdens de twee minuten stilte zeker verbonden met de jongens die onder de grote witte kruizen hun rustplaats hebben. De beleving van de groet laat zich niet verhalen, maar U kunt zich voorstellen dat zij die in een aktie of zo maar onderweg dan wel op een post, kameraden hebben zien vallen zich op dat moment afvroegen: 'Waarom zij wél en ik niet?'.
Zo verging het ook een tweetal Brabanders van het gezelschap, die van de beheerder van Menteng Puluh, een oud-KNILman die over alle gegevens van de gesneuvelden in Indonesië beschikt, vernamen dat de gevallenen van hun onderdeel in Semarang begraven waren.
Tijdens onze tocht door Java haakten zij af om daarheen te gaan. Zij vonden 61 man op een rij . ..
Het deed ons véél te zien, dat het ereveld uitzonderlijk goed wordt onderhouden. Alhoewel Menteng Puluh in een omgeving ligt waar de armsten der armen langs de kali in onder andere bordkartonnen hutjes huizen en daarin een mensonterend leven leiden - U houdt het niet voor mogelijk - ligt er geen grassprietje dwars en krijg je de indruk dat de brandende zon geen invloed heeft op de wit geverfde kruizen.
Wij Nederlanders kunnen de Indonesiërs en de Oorlogsgravendienst dankbaar zijn voor de aandacht die zij aan de ere-velden besteden.
Helaas werd het één van ons 's avonds te machtig. Hij was één van de twee kransleggers en degene die een fotorol gebruikte om de graven van zijn vrienden vast te leggen voor de nabestaanden.
In zijn hotelkamer wond hij zich zo op dat hij de film uit zijn toestel trok en zijn flitser onder zijn hak verbrijzelde. De doodnuchtere opmerking van zijn kamergenoot 'Ben jij altijd zo als je
Het monument op Menteng Puluh.
De heer H. de Visser (RDC - Ktr. Amsterdam) werd in mei 1946 met de eerste Nederlandse dienstplichtigen in de '7 December Divisie' naar Indonesië gezonden.
Dat is bijna dertig jaar geleden. De herinnering aan Indonesië heeft hem in die jaren nooit meer losgelaten en toen een reis naar Indonesië werd georganiseerd voor ex-leden van die divisie meldde hij zich meteen aan.
Zijn belevenissen tijdens de terugblik-reis legde hij vast in bijgaand artikel. Ook de daarbij afgedrukte dia's zijn van zijn hand.
3
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer