Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 42

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 42
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
42
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
francs ter beschikking van den minister van financiën gesteld zijn , om naar de be-hoeften ( behoeften ) onder de departementen te worden verdeeld . Maar wat beteekent ook hier deze som in vergelijking met de milliarden , die door vernieling , oorlogsschatting , stilstand in handel en door duizend andere oorzaken aan de bevolking werden onttrokken 1
Waarlijk , de volken moesten wel zeer onbevattelijk zijn als zulke welsprekende cijfers niet overtuigend genoeg aantoonden dat de tegenwoordige oorlogen alleszins het harde vonnis verdienen dat de vrienden des vredes daarover hebben uitgesproken . Deze weinige cijfers , die de dagbladen wereld-kundig ( wereldkundig ) hebben gemaakt , zijn ons een waar-borg ( waarborg ) dat eindelijk ook de publieke opinie met die rechtspraak zal instemmen en alle beschaafde volken den oorlog eens zullen vonnissen om voor eeuwig uit hunne lan-den ( landen ) te worden verbannen .
II
Een tweede punt dat wij wenschen te releveeren is de opmerking van de Arnh . Courant dat , als er sprake is van belooning , de duitsche soldaat daarop evenzeer recht heeft als de duitsche hoofdofficier . In Duitschland heeft men een onbegrensden eerbied of , wil men liever , diep ontzag voor den officiersstand , en daar zal de misken-ning ( miskenning ) van den duitschen soldaat , blijkende uit de belooning van zijne aanvoerders , waarschijnlijk nauwelijks opgemerkt wor-den ( worden ) . Wij Nederlanders , en met ons alle minder gedisciplineerde natiën , zien echter met andere oogen . Hoe is het mogelijk , vra-gen ( vragen ) wij ons af , dat de leden van den duit-schen ( duitschen ) Rijksdag zulk een besluit konden nemen ? Zien zij dan niet in dat door zoo te handelen , zij , tegelijk met het toewerpen van den aalmoes aan de verarmde huisge-zinnen ( huisgezinnen ) van landweermannen , het duitsche volk een slag in het aangezicht geven 1
Een natuurlijk gevolg van den jongst ge-voerden ( ge-voerden ) oorlog is , dat Duitschland zich bewust is geworden van zijne kracht . Voor den vrede van Europa kan dit zelfbewustzijn een zegen , maar ook gevaarlijk zijn . Een zegen als het toonl , den vrede waarlijk lief te hebben , als het in den geest handelt der Duitschers van wie de heer De Bosch Kemper sprak in zijne openingsrede van den Nederlandschen Vredebond in het vorige jaar . Gevaarlijk kan dat bewustzijn ook worden , want voor iemand die sterk is , is het verleidelijk om , als zich eene ongezochte gelegenheid aanbiedt , niet eens zijne krachten te toonen .
De bittere ervaringen , in den oorlog tegen Frankrijk opgedaan , hebben den Duitschers geleerd , welk een arbeid van hen door de regeering gevergd wordt ; zij hebben de volken leeren benijden , die , niet zooals zij gebonden door het militarisme , een werktuig zijn in de hand eener opper-machtige ( oppermachtige ) regeering . Langs wettigen weg zullen zij trachten hunne regeerders te doen inzien dat zij de vrijheid , die andere vol-ken ( volken ) reeds lange jaren genieten , door hun vroegeren arbeid ten volle hebben verdiend . Nog is het duitsche volk tevreden met den aalmoes , dien de regeering het toewerpt , maar van den jongsten oorlog verwachten wij heilrijke gevolgen voor de politieke ontwikkeling van Duitschland . Als de roes der overwinning voorbij is , zal men in Duitschland eene nabetrachting houden over al het gebeurde ; men zal de onbil-lijkheid ( onbillijkheid ) ontdekken in het beloonen aan den dag gelegd ; men zal gaan begrijpen dat de schadevergoeding van 4 millioen thaler , zoo al geen bespotting van de ver -
armde Duitschers , dan toch een bewijs is van miskenning van de ware behoeften des volks .
Deze onze verwachting is ons een nieuwe waarborg voor de uitbreiding van het Rijk des vredes : ook Duitschland zal , even als Engeland , België , Nederland , Scandinavië en ^ Zwitserland , in dat rijk worden opge-nomen ( opgenomen ) , want , ook in dien zin , zijn de tegen-woordige ( tegenwoordige ) oorlogen annexatie-oorlogen te noemen .
De vraag is echter of de annexatie op vreedzame wijze zal geschieden . Zal de duitsche regeering acht slaan op de ver-zoeken ( verzoeken ) van het duitsche volk en tot ontwapening kunnen besluiten , ofwel , zal zij de banden van het militarisme nog vaster toehalen om ter gelegener tijd over de volkskracht te kunnen blijven beschik-ken ( beschikken ) 1 ? Wij vreezen het laatste .
Frankrijk peinst reeds op wraak , en Rus-land ( Rusland ) dingt met Duitschland om het opper-gezag ( oppergezag ) : ziedaar twee redenen voor de duitsche regeering om in het tot nu toe ge-volgde ( gevolgde ) stelsel te blijven volharden . Maar aan de andere zijde zijn de talrijke be-hoeften ( behoeften ) des volks , de ontwikkeling van nijverheid , de toenemende gemeenschap in alle richtingen te sterk , dan dat de regee-ring ( regeering ) niet zal beseffen , dat zij ook niet tot het uiterste moet drijven . Het zal door den redelijkdenkende wel als eene onmoge-lijkheid ( onmogelijkheid ) worden beschouwd dat de krijgs-mansstand ( krijgsmansstand ) , in zijne edele beteekenis , voor ' s lands verdediging en handhaving van gezag en orde , zonder welke geen ware vrijheid mogelijk is , nog in lange of ooit zal kunnen worden afgeschaft . Maar het militarisme , datgene wat men in het Fran-sche ( Fran-sche ) Napoleonisme zoo zeer afkeurde en waardoor Europa tot een kazerne en het werkzaamste deel der bevolking tot « kanon-vleesch ( kanon-vleesch ) » veroordeeld werd , is daarvan verre verwijderd . Moge dit door de edelen allerwegen worden ingezien ; dit besef ver-hoogt ( verhoogt ) den burger en adelt den mensch !
-< S<+?C**C*?Cï ?~-
MISS FIÏÏCII ,
ÖE AHME B U H Q E , Een verhaal uit liet dagelijkse leven ,
WILKIE COLLINS .
TWEEDE GEDEELTE . ZEVEN EN DERTIGSTE HOOFDSTUK .
DE BROEDERS VERWISSELEN VAN PLAATS .
Ik had mij ten onrechte verbeeld , dat ik was voor-bereid ( voorbereid ) op alle rampen die ons konden treffen . De laatste woorden van den knecht hielpen mij uit die dwaling . Mijn somberste voorgevoelens hadden mij nooit zulk een ramp voorgespiegeld als ons nu was overkomen . Ik stond verplet terwijl ik aan Lucilla dacht en den bediende hulpeloos aanstaarde . Hoeveel moeite ik ook deed , ik was niet in staat hem een enkel woord toe te voegen .
Hij van zijn kant voelde die beklemdheid niet . Een van de zonderlingste eigenaardigheden bij de mindere klassen van ' t volk bestaat in het genot dat zij er in vin-den ( vinden ) om over hunne eigene rampen te spreken . Het schijnt dat zij zich in hun eigen schatting voelen rijzen door het voorwerp te zijn van een ongeluk van welken aard ook . Met een treurig genoegen over zijn ongelukkig lot , ij weidde de man uit over zijn toestand , als iemand beroofd van den besten meester , die de wyde wereld wordt ingestuurd om een anderen dienst te zoeken en geen
hoop heeft ooit weer zulk een betrekking te vinden als hij nu kwijt raakte . Hij wekte mij eindelijk op tot spreken , door mijne zenuwen zoolang te prikkelen tot ik ' t niet meer kon uithouden .
» Is mijnheer Oscar alleen heengegaan ?» vroeg ik . // Ja , mevrouw , geheel alleen ."
( Wat was er van Nugent geworden ? Ik stelde te veel belang in Oscar om op ' t oogenblik daarnaar te kunnen vragen .)
// Wanneer is uw meester vertrokken ?// vervolgde ik . // Langer dan twee uur geleden .// // Waarom hoor ik dat nu eerst ?// // Mijnheer Oscar had mij bevolen ' t niet te vertellen tot van avond .//
Ter neer geslagen als ik reeds was , voelde ik mij den moed geheel en al ontzinken toen ik dat vernam . Het bevel aan den bediende gegeven kwam mij voor een voorbedacht plan te zijn , niet alleen om ongehinderd uit Dimehurch te vertrekken , maar ook om ons onwetend te laten van zijn oponthoud .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer