Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 186

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 186
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
186
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
2
BE OLIJFTAK .
ga»^—«Miag Lirr t ,' ' i i ' i m i
en de hemel zal u den noodigen tijd schen-ken ( schenken ) om boete te doen .»
De welluidende en plechtige stem van den grijsaard drong door in het hart van Frans ; hij meende de stem van zijn goeden engel te hooren,_die in zijne cel gekomen was om hem te beschermen . Zijne wangen werden dooreen lichten blosgekleurd ; zijn oog werd . vurig , en na een oogenblik van strijd wierp hij zich voor den priester op de knieën .
« Neen , eerwaarde vader ,» riep hij uit , « neen , het is geen schuldige die voor u te voet valt ; ik heb den toorn des hemels niet verdiend , ik ben uw medelijden niet on-waardig ( onwaardig ) . Gij verschijnt mij te midden mijner wanhoop als de hand Gods die mij uit den afgrond komt verlossen . Bij het zien van uw kleed , is mijn Christelijk geloof weder ge-heel ( geheel ) bij mij ontwaakt . Ik had een hoog spel gewaagd , ik heb het verloren ; thans , op het oogenblik dat het verderf mij bedreigt , strekt gij de hulprijke hand naar mij uit . Neen , ik ben geen misdadiger , hoewel ik onder val-sche ( val-sche ) kleeding in dit kamp ben gekomen , waar ik reeds de afschuwelijkste tooneelen heb aanschouwd ; beklaag mij , mijn vader , want ik ben .... eene vrouw !»
Toen zij deze woorden gesproken had poogde de biechtelinge haar gelaat in hare handen te verbergen . De priester v/as een stap terug getreden , maar bij naderde spoe-dig ( spoedig ) de arme vrouw die hij met medelijden tot zich trok .
« Sta op , mijne dochter , en zeg mij alles . Spreek zacht , want men zou ons kunnen hooren , en gij hebt mij zeker veel te zeggen , meer dan uw zwak hart kan dragen . Wie zij t gij ? Waar van daan komt gij , en waartoe die gevaarlijke vermomming ? Waarom zijt gij in dit kamp ? Waarom bevindt zich het schaap te midden der bloeddorstige wolven ? O ! de profeet Daniel was veiliger in den leeuwenkuil dan eene vrouw onder deze bar-baarsche ( bar-baarsche ) horden . Gij licht zeker krachtige redenen die u er toe hebben kunnen bren-gen ( brengen ) de uwen te verlaten en op deze gevaar-lijke ( gevaarlijke ) plaatsen uw leven te wagen , ( e midden dezer krijgers wien het Woord Gods te dik-wijls ( dikwijls ) ongeloovig laat !»
De gevangene , door de voorafgegane aan-doeningen ( aandoeningen ) uitgeput , liet zich op een steen neervallen , waaraan hare ketenen waren geklonken en begon haar verhaal met eene zwakke stem die vaak door tranen werd ver-smoord ( versmoord ) .
« Ik heet Catherina , en ik ben eene inwoon-ster ( inwoonster ) van de stadOstende , die sedert langen tijd door de Spaansche troepen wordt bele-gerd ( belegerd ) . Mijn man heet Herman , hij is zee-officier ( zee-officier ) in Hollandschen dienst . Ach ! eer-waarde ( eerwaarde ) vader , er zijn weinig mannen met een hart als het zijne . Hij wordt door zijne meerderen geacht , door zijne minderen g eerbiedigd , door zijne vrienden en bloed-verwanten ( bloedverwanten ) bemind en door zijne vrouw aan-gebeden ( aangebeden ) , die haar leven zou willen geven om hem te redden . Ik was de gelukkigste vrouw en moeder van geheel Vlaanderen vóór dien ongelukkigen oorlog die ons land is komen teisteren . Eenige dagen geleden was Ostende in wanhoop , ei ' was gebrek aan levensmiddelen . De gouverneur deed alle moeite om den moed zijner soldaten staande te houden , die dagelijks verflauwde . Mijn man slaagde er in , met behulp van eenige anderen , even dapper als hij , tot drie malen toe levensmiddelen in de stad te brengen , ondanks de Engelschen , die de haven bezet houden . Zijn laatste reis was hem nood-lottig ( noodlottig ) ; hij werd gevangen genomen , gewond , en op dit oogenblik zucht bij tusschen deze muren , en de dood zal heden ochtend een einde maken aan zijne smarten .»
Het woord stierf weg op de lippen van de ongelukkige vrouw , de priester legde zijne hand op haar voorhoofd en zeide met eene bevende stem tot haar : « Wees sterk , mijne dochter , en vervolg uw verhaal ; ik ken uw
man , ik heb hem menigmaal zoo al geen hoop , dan toch troost gebracht . Gisteren heb ik hem nog gezien , hij is bijna genezen ;. hij heeft mij over u gesproken , over zijne beminde vrouw . Vrees niets ; zijn vonnis is nog niet uitgesproken , want niemand kent den wil van den generaal vóór mij , die zijn biechtvader ben .»
Catherina drukte in vervoering de handen van den eerwaarden vader aan hare lippen . « O ! geliefde hand , riep zij uit , gij hebt zeker de zijne gedrukt , gij zult hem geze-gend ( gezegend ) hebben zooals gij mij zooeven deedt , gij zijt een pand dat ons vereenigtinweerwil van deze sombere , muren . Gij zijt een wel-dadige ( weldadige ) balsem voor mijn hart , gij versterkt mijn geloof in de Voorzienigheid . Hoor mij dus tot het einde toe aan , mijn vader .
« Een der schippers , die al zwemmende ont-snapt ( ontsnapt ) was , bracht de tijding van de gevan-genneming ( gevangenneming ) van mijn man in de stad . Dadelijk stond mijn besluit vast , de vrouw moet haar echtgenoot volgen , zij moet getrouw blijven aan de beloften die zjj voor het altaar heeft afgelegd . Ondanks mijne ouders , die mij wilden tegenhouden , en die mij met de wreedste kleuren de smarten schilderden die ik zou moeten verduren , sliep ik geen uur vóór dat ik het plan ten uitvoer kon brengen dat ik had opgevat , ik haalde niet vrij adem vóórdat ik mij voor de poorten der stad bevond en dat ik mijn treurigen tocht ondernam om mijne trouw te staven .»
« Maar zeg mij eindelijk , wat is uw doel ?» vroeg de priester .
« Ik heb alles verkocht wat ik bezat ,» ver-volgde ( vervolgde ) Catherina , « ik heb eene tamelijk groote som verzameld , die zich op dit oogen-blik ( oogenblik ) in mijn reiszak bevindt , ondermijn bed , in de herberg . Met die som hoopte ik de Duitsche soldaten om te koopen , die , vol-gens ( volgens ) algemeen zeggen , inhaliger dan wreed zijn , en daardoor een middel te vinden om mijn man Ie redden . In geval ik niet slagen zou , wilde ik een voetval doen voor don gene-raat ( gene-raat ) , ik zou hem alios aangeboden hennen wat ik bezat om het losgeld voor mijn Her-man ( Herman ) te betalen . En indien van dien kant mijne verwachtingen ook werden teleur-gesteld ( teleurgesteld ) , zou ik ten minste de gunst hebben afgesmeekt de gevangenis en de ketenen , het lijden en den dood met mijn man te deelen . En nietwaar , mijn vader , indien gij niets kunt doen om ons te redden , zult gij verwerven dat mij deze laatste gunst worde toegestaan ? Gij zult eene arme vrouw daar-door ( daardoor ) gelukkig maken .»
Het hoofd der jonge vrouw viel op hare borst en de priester , die haar diep aangedaan en liefderijk gadesloeg , zeide : « De lieer is barmhartig voor hen die zwak zijn , Hij doet de kracht van den arend in het hart der duive opkomen , en de moed van den leeuw in de borst van hot lam ,» zeide hij met zalving .
« Sedert hoe lang zijt gij getrouwd ?» vroeg hij .
« Sedert drie jaar .»
« En de Heer heeft uwen echt gezegend ?»
De jonge vrouw sloeg de oogen ten hemel . « Ik heb bij mijne zuster een armen H jongen achtergelaten , die nauwlijks loopen kan .»
« Gij zijt moeder , en gij kunt uw kind verlaten ?»
« Wat is het kind in vergelijking met den vader ? Wat is het kind zonder den vader ? Och ! mijn arme lieve Willem ! mijn hart brak toen ik mij van hem moestlosrideken , maar zijn klein rood mondje riep vergeefs óm zijnen vader ; hij versterkte mij in mijn voornemen om den armen gevangene te bevrijden . De Heer beschermt diegenen , die klein en zwak zijn , niet waar , eerwaarde vader ? En ik heb niets te vreezen voor mijn kind .»
« Maar wat zal er van dien armen kleine worden , wanneer gij met uwen echtgenoot omkomt , wanneer de stad stormenderhand
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Regionaal Archief Rivierenland
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd