Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 163

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 163
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
163
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE O L IJ F TAK .
3
ze jn zijn bek , en droeg ze over den weg heen naar de weide . Een verachtelijke glimlach voor den man , die z ich met zulk een oude-vrijers-bezighcid kon vermaken , krulde Amy's lip toen zij hem gadesloeg .
// Wel , kindlief ,» riep de dokter , die op eens opkeek , // hebt gij mij al vergiffenis geschonken ?//
// " Vergiffenis ! waarvoor mijnheer ?// vroeg Anna , af-gemeten ( afgemeten ) .
// Dat ik gelachen heb over uwen eenvoud , toen gij dacht dat ik van morgen waarlijk boos was .//
// Daar dacht ik al niet meer aan ,// was het trotsche antwoord .
// Da's goed ,» zeide hij , // reik mij de hand .// Amy legde baar hand in de zijne , en meer dan ooit hinderde haar zijn tergende glimlach toen hij haar hand vatte . Om te bewijzen dat zij niet meer boos op hem was , en dat haar hart overvloeide van vriendschap-pelijke ( vriendschappelijke ) gevoelens , zeide zij op den zooeven besproken hond wijzende : // Wat een leelijk dier !//
// Het valt inderdaad niet te ontkennen dat hij leelijk is , het is een familiegebrek ,// zei Dr . John , terwijl bij stilstond om het dier te streelen . // Arme Trip's vader was leelijk en zijn moeder — als de beleefdheid mij ver-gunt ( vergunt ) het te zeggen — was op zijn hoogst van middel-matige ( middelmatige ) schoonheid . Maar weet ge , hij is zeer trouw , gehecht , en dankbaar voor de minste kleinigheid . En ' t is gedeeltelijk juist omdat hij zoo leelijk is dat ik hem houd . //
// Hoe kan dat een reden zijn , Dr . John ?// // Om mij te herinneren dat dikwijls een goed hart klopt onder een leelijk uiterlijk , dat schoonheid iemand het recht Diet geeft , den minder bedeelde te verstooten , en dat geen van Gods schepselen doelloos in de wereld kwam .//
// Een verwijt , Dr . John !// zei Amy onderdanig .
//" Neen ,// antwoordde de dokter , » een les , als ge wilt .
Jaren geleden was ik onderwijzer in de natuurkunde in
een hospitaal , en mijn oude gewoonte van lessen geven
drijft nu en dan nog wel eens boven . Maar laat ons naar
" Dimien gaan . //
Toen Amy den trap opging om baar hoed en shawl
af te leggen , ontmoette zij jufvrouw Dolly , met een
hoogroode kleur , en met een groot , grof voorschoot aan .
/' Kijk eens , kind ,// zei de kleine oude jufvrouw , // dit
zal van nu af uw kamer zijn .//
Toen Amy de aangeduide kamer binnentrad , bevond zij dat daarin alle meubelen stonden , die zij in haar eigen kamer thuis had gehad , en boven den schoorsteen hing de beeltenis van haar vader , juist op de piekwaar haar oog dadelijk bij haar ontwaken op moest vallen , zooals dit jaren lang het geval was geweest .
// Wie heeft dat gedaan ?// vroeg zij hevig aangedaan . // Dr . John dacht dat gij ' t gaarne zoo zoudt hebben , en hij had van ochtend uw meubelen hierheen gebracht ,'/ antwoordde jufvrouw Dolly , terwijl zij haar een ruwe teekening liet zien , waarop de plaats der verschillende voorwerpen in de kamer was aangeteekend , voor dat zij waren overgebracht . » Ik hoop dat ' t u bevalt , kindlief ." Amy viel haar zonder eenig antwoord te geven om den hals , en dacht met bitter zelfverwijt , aan het gevoel van minachting waarmee zij Dr . John de grashalmpjes van het wandelperk had zien oprapen ! Nu wist zij hoe ze daar gekomen waren .
Een andere verrassing wachtte haar in de zitkamer , want haar schilders-ezel stond in den hoek , terwijl Dr . John bezig was de snaren van haar geliefkoosde piano in orde te brengen .
» Ach , Dr . John , vergiffenis . Het spijt mij zoo dat ik — dat —// Zij kon niet uitspreken .
/' Spijt , waarover mijn kind ?// ze ? Dr . John vriendelijk ; maar Amy kon geen woord uitbrengen .
// Als men berouw gevoelt over een misslag is men half op weg tot verbetering ,// ging de spreker voort . // Ik verlang niet te weten over welken misslag gij berouw gevoelt ; maar zoodra gij er een hebt ontdekt , moet gij dadelijk trachten die fout te verbeteren . En als ge nu uw tranen niet afdroogt en lief en vriendelijk thee komt drinken word ik woedend en zal ik ' t heele huis doen
sidderen en beven , en den nacht in ' t hospitaal door-brengen ( doorbrengen ) !//
Amy bedwong met moeite haar tranen , en beloofde zichzelve in stilte dat zij hem nooit weer te haastig zou beoordeelen of slecht over hem denken zou . En toch deed zij ' t weer . Wij leggen onze gebreken niet maar zoo op eens af door ' t besluit van een oogenblik . Wie zou niet zonder gebreken zijn als ' t er zoo meê ging ? En Amy , die niets zag dan zijn handelingen , zijn kleine kwellingen , zijn onmeedoogende indeeling van haar vrije uren , zijn willekeurige beschikking over baar tijd en de zekere dwingelandij die hij over haar uitoefende , en niet begreep , dat hij met dat alles slechts beoogde haar diepe smart dragelijker te maken , door haar minder tijd tot peinzen te laten , en door den weldadigen invloed van andere denkbeelden den geest te sterken , die door de ijdele , nut telooze • smart zou zijn beneveld en verzwakt — was daarover ten uiterste verontwaardigd . Zij hadden gemiddeld zes maai daags verschil , waaruit natuurlijk dagelijks zeven verzoeningen voortsproten , want Dr . John had stellig verklaard geen gepruil te dulden . En toen de zomer nu bijkans voorbij was , keerde de blos terug op Amy's bleeke wangen en de glans in haar oogen , want — het leed was bijkans geleden , en Reginald zou terugkomen .
In het sanctum sanctorum , bekend onder den naam van // Bromkamer » — Dr . John's kamer in het huis — en die zulk een gemengde en verwarde verzameling van voorwerpen bevatte , als in eenig vertrek onder de zon te vinden was , bevond zich onder anderen een grootekooi , het . verblijf van een lief kanarievogeltje , zuiver geel , be-halve ( behalve ) een donker vlekje op ieder vleugeltje ; en op dat vogel-tje ( vogeltje ) was de dokter zeer gesteld . Hij kon daarmee uren lang op zijn koddige , liefelijke wijs staan spelen , en met het diertje spreken als met een redelijk wezen . Gewoonlijk riep hij Amy en jufvrouw Dolly om het beestje te zien en zijn schranderheid te bewonderen , maar stond haar niet toe verdere gemeenschap met dien lieveling te hou-den ( houden ) , dan bestaanbaar was met de meest verwijderde en eerbiedige bewondering . Toen Amy op zekeren dag daar-over ( daarover ) nadacht , vond zi ] op eens eene manier uit om zich op Dr . John te wreken over eenige wezenlijke of inge-beelde ( ingebeelde ) grieven , en dadelijk voerde zij baar besluit uit . lederen dag als haar kweller naar het hospitaal was gegaan , begaf zij zieh naar de Bromkamer , en oefende op het vogeltje al de aantrekkelijke listen uit , die eene vrouw ten dienst staan als zij wil — een tamelijk aan-zienlijk ( aanzienlijk ) getal , als ik mijn weinige ondervinding mag gelooven . Het gelukte haar . Langzamerhand begon het kleine diertje haar te kennen , op haar komst te wachten , en haar te begroeten met het lieve zachte gefluit , waarmee het Dr . John verwelkomde . Het liet zieh door haar uit de kooi nemen ; neen meer , het ging op haar vinger zitten , en pikte het zaad dat zij tusschen haar vooruit-gestoken ( vooruitgestoken ) lippen hield . Amy verheugde zich zeer bij de gedachte aan het misnoegen van Dr . John , en liep naar beneden met het diertje in de hand om ' t aan jufvrouw Dolly te laten zien . Die waardige dame
" Uit den grond zijns harten ,» zei deze , die juist ongemerkt was binnengekomen . » 0 , boe lief — hoe be-wonderenswaardig ( bewonderenswaardig ) is uw medelijden en uw zelfver-loochening ( zelfverloochening ) !"
" Ik zei ' t u immers wel ,» riep Amy tot jufvrouw Dolly , zoo onnoozel als ze kon , hoewel Dr . John's voorgewende dankbaarheid en gemaakte aandoening haar van haar stuk brachten ; " ik wist wel dat Dr . John het zou begrijpen .//
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Regionaal Archief Rivierenland
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd