Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 155

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 155
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
155
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
3
> e jaloezie had zich van AH meester gemaakt , en terwijl it vroeger in zijn huis hartelijk welkom werd geheeten , « voelde hij thans blijkbaar berouw mij , een Christen-hond ( Christenhond ) , inde geheimen van zijn harem te hebben ingewijd . Ik kon dien nacht niet slapen . Langzaam kropen de ur en voorbij en ik telde ze allen . Eerst tegen den morgen liel ik in een korte onrustige sluimering , waarin ik door verschrikkelijke droombeelden gekweld werd . Wat ik jedroomd had wist ik mij niet te herinneren ; maar met een angstschreeuw ontwaakte ik , doodelijk verschrikt . Het was mij niet mogelijk weer te gaan slapen ; ik stond op en was spoedig gekleed . Het was nog vroeg , ik verlangde naar de frissche lucht en besloot te gaan wandelen .
Toen ik , buiten gekomen , de heerlijke morgenlucht inademde en met verrukking het uitspansel aanschouwde , dal nog met de teedere kleuren van de ochtendschemering geverfd was , herinnerde ik mij op eens dat ik van Nafoosa gedroomd had . Het was een van die zeldzame oogenblikken in eens menschen leven dat de liefelijke harmonie van alles wat ons omringt ons onwillekeurig doet zeggen : welk een genot is het toch , te leven ! De herinnering aan mijn droom maakte echter eensklaps aan die gemoedsstemming een einde . Ik snelde voort ; instinctmatig volgde ik de richting van de mij zoo goed tekende woning van Ali . Zij lag op een aanzienlijken afstand verwijderd , doch spoedig bevond ik mij op de sombere plek , waar op dien eersten avond de honden mij zoo ongastvrij hadden verwelkomd . Thans hielden zij zich rustig , bijzonder rustig . Er heerschte een doodsche stilte ; nu en dan slechts kwam een somber uitziend Muzelman voorbij of eene vrouw , in haar ceiar gehuld , die zachte klaagtonen liet hooren . Ik begreep dat er iets bijzonders moest zijn voorgevallen , doch had den moed niet daarnaar te vragen .
Ik was bij de bewoners van het huis genoeg bekend om ongevraagd den donkeren trap te beklimmen . Boven gekomen , vond ik de deur geopend — een ongewoon verschijnsel in de woning van een Muzelman . In het " èersiu vertrek vond ik eenige mannen en vrouwen , die ( luisterend met elkander spraken . Een hunner , ik geloof dat het een van Ali's broeders was , naderde mij , maar ik ging hem voorbij zonder acht op hem te slaan of naar hem te luisteren toen hij mij toesprak . De volgende deur vond ik gesloten : zij leidde tot de vertrekken der vrouwen . Na een kort oponthoud werd zij van de binnen-zijde ( binnenzijde ) geopend , en dadelijk na mijn binnentreden weder gesloten . Ik vroeg naar Nafoosa ; maar nauwelijks had ik eenige schreden voorwaarts gedaan of ontroerd stond ik stil . Daar lag zij , uitgestrekt op den divan,"Nafoosa !» raaar zij verroerde zich niet . " O God , Nafoosa dood !?» Keen , dat was geen slaap . Die vaalbleeke kleur , die bloedvlek op haar kleed — ik keerde mij om ; zóó kon ik Nafoosa niet zien .
Eerst later vernam ik alles wat er gebeurd was . Ali had zijne bedreiging gestand gedaan ; zijn wraak was zeker en verschrikkeiijk geweest . Hassan , die op de afwezigheid van Ali had gerekend , had den vorigen avond gekozen om Nafoosa heimelijk te ontvoeren . Zeker zou hij geslaagd zijn , ware Ali niet onverwachts teruggekeerd . Maar Ali stond achter hem , toen hij op ' t afgesproken uur op Nafoosa's komst stond te wachten . Zij kwam , het arm kind , niet bewust dat , behalve haar beminde , ook haar eehtgenoot daar was , met de hand aan ' t ge-vest ( gevest ) van het wrekende moordtuig . Een handdruk , één blik vol liefde en toewijding nog — en zij lag dood aan Ali's voeten : de pijn was slechts kort geweest , zooals zij voorzegd had . Hassan en Ali streden op leven en dood en voor beiden was die strijd een genot . Doch zij werden gestoord en beiden gevangen genomen . Ali onderging een zeer lichte straf , daar in het Oosten de trouweloosheid van eene vrouw bijna elke misdaad rechtvaardigt ; en bij een andere vrouw zocht hij troost voor ' t gemis van Nafoosa . Hassan verliet onmiddellijk na het gebeurde Cairo , en geen zijner vrienden heeft later iets van hem vernomen . Wel werd door sommi-gen ( sommigen ) verteld dat hij zich van ' t leven beroofd had , maar anderen zeiden dat hij naar Mecca was getogen om daar
voor zijne zonden boete te doen : met zekerheid wist echter niemand te zeggen wat er van hem geworden was . De tijd , waarin het kleine treurspel gespeeld werd , is lang voorbij : de personen , die daarin eene rol hebben vervuld , liggen waarschijnlijk reeds allen in ' t verre Oosten begraven ; maar mij staat , de herinnering nog steeds voor den geest en overal op mijne wegen vervolgt mij het bekoorlijke beeld van Nafoosa .
[ Vrij naar het Engelsch .)
Cï^CÏ^CïKÏ^CS *
DE TYEOLEE KALKALPEÏÏ .
( Met eene afbeelding .)
«>-§• -&€-»-
De begaafde Duitsche schrijver Gustav Rasch geeft de volgende beschrijving van deze bergketen , op bijgaande afbeelding voorgesteld .
In drie groote afdeelingen strekt het Alpengebergte van ' t Westen heen naar Tyrol en loopt alsdan door dat land in den hier afgebeelden vorm naar het Oosten voort . De middenketen daarvan uit gekristalliseerden granietach-tigen ( granietachtigen ) grond bestaande , heeft eene breedte van omstreeks twintig uren ; noordwaarts wordt zij door verscheiden even-wijdig ( evenwijdig ) loopende ketenen van louter Kalkalpen begeleid , terwijl zuidelijker een eveneens evenwijdig loopende lijn verscheiden takken van de Zuidelijke Alpen vormen , welke uit graniet , porfier , dolomiet , lei , rood en zwart zand bestaan . Deze drie bergreeksen , in ' t midden de centrale keten , in ' t noorden en zuiden de evenwijdig daarmee loopende ketenen , worden door diepe , van ' t westen afloopende dalen afgescheiden , welke de groote hoofd-dalen ( hoofddalen ) vormen , en staan slechts door lage ruggen met elkander in verband .
De Kalkalpen onderscheiden zich in hunne hoogte , gestalte en bekleeding , alsmede door hunne dalen , geheel van de Centraalalpen . Terwijl deze laatsten een enkele , op zich zelf staande bergketen uitmaken , welke door geen waterweg hoegenaamd doorsneden wordt , hebben de aldaar ontspringende en afstroomende wateren in de Kalkalpen diepe scheuren geslagen , waardoor zij neêr-vlieteu ( neêrvlieteu ) . Terwijl de dalvorming in de Uralpen gemeenlijk een regelmatige is , is die in de Kalkalpen meestal een verwarde , ja loopt in de hoogere partijen gansch en al op onzekere wijs uit . De daltrappen , welke wij overal in de dalen der Centraalalpen aantreffen , worden in de Kalkalpen bijkans geheel gemist . In de Kalkalpen is de beek zelden de draad , die door den doolhof der vallei henen en daar uitvoert ; hij gaat plotseling in den spiegel van een meer of in een droog kiezelbed , of in ' t zand te loor ; op geheel onverwachte wijze wordt de vroegere rich-ting ( richting ) van het dal omgesprongen , de weg gaat niet meer door de aanvankelijke hoofdscheur , die op eens naar de hoogte uitloopt in eene onbereikbare kloof , die slechts met steenbrokken en gruis en sneeuw gevuld is , maar door een zijkloof , welke aan het dal een gansch andere richting geeft , of er openen zich plotseling uitgangen naar alle zijden , of slechts het toeval als ' t ware voert in een hooger in plaats van in een dieper gelegen nieuw bekken . De ijszeeën en sneeuwvelden van de Centrale keten vindt men zelden in de Kalkalpen , daar de Alpenkalk niet gunstig voor de gletschervorming is . De sneeuw houdt niet aan de gladde kalkrots , zoodat zij niet tot ijs kan overgaan , terwijl de reeds vermelde grond-soorten ( grondsoorten ) van het Urgebergte de vocht aantrekken , ver-weeren ( verweeren ) en zóó de sneeuw opzuigen , wier overgang tot ijs aldus mogelijk wordt gemaakt . Met den wasdom gaat het op de ruwe kalkrotsen evenzoo , zoodat deze kaal zijn .
Hoe verschillend van aanzien zijn dan ook de tafereelen die het hooge gebergte ons aanbiedt in de Centraal-alpen ( Centraalalpen ) en in de Kalkalpen ! In de Centraalalpen zijn de bergvormen zacht gewelfd , afgerond , de ruggen en kanten afgeslepen en rond ; een prachtige , uit groene veld -
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Regionaal Archief Rivierenland
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd