Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 139

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 139
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
139
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE O LU F 1 A K .
3
oricekend licht wist te plaatsen . Hij is de eerste geweest die in de wetenschap der staathuishoudkunde geheel nieuwe gezichts-punten ( gezichtspunten ) heeft aangewezen , die haar tot een hooger standpunt heeft opgevoerd door het maken van vergelijkingen tusschen de cul-tuur ( cultuur ) van den grond in verschillende hemel-streken ( hemelstreken ) , door het hijeenbrengen van gege-vens ( gegevens ) , met betrekking tot de opbrengst van verschillende producten en den invloed daarvan op de beschaving en geschiedkun-dige ( geschiedkundige ) ontwikkeling der volkeren , en door het trekken van gevolgen voor de toekomst dier volkeren .
{ Wordt vervolgd .) t^SC^&xSg **^
II SS PIJ OH ,
BE ABME B L I H B E . Een verhaal uit het dazelijkwh leven .
DOOR
WILKIE COLLINS .
T W E E DE GE DEEL TE . VIJFTIGSTE HOOFDSTUK .
HET EINDE VAN DE EEIS .
Er verliep een korte poos .
Lucilla's eerste overheerlijk gevoel van herinnering door lanraking was voorbij . Haar geest had zijn evenwicht herkregen . Zij maakte zich los van Oscar en wendde zich tot mij , met de onvermijdelijke vraag , die ik wist dat het samenleggcn hunner handen moest volgen .
*■ -. ÏL^-M ot ' oclf mt dat ?"
De ontdekking van Nugent's trouweloosheid , de op-heldering ( opheldering ) van het noodlottige geheim van Oscar's gelaat en niet het minst de verdediging van mijn eigen gedrag
jegens haar , dit alles was samengevat in het antwoord ,
Lial op die vraag moest worden gegeven . Zoo behoedzaam , ïoo kiesch , zoo verschoonend als ik kon , ontdekte ik kar de geheele waarheid . Hoe die schok haar aandeed , tertelde zij mij toen noch immer . Met haar hand in Oscar's
I hand , met haar gelaat tegen Oscar's borst verborgen ,
i
listerde zij naar mij , en viel mij van ' t begin tot aan ' t einde met geen enkel woord in de rede . Van tijd tot tijd zag ik haar beven , nu en dan hoorde ik haar zuchten . Dat was alles . Niet voor dat ik ophield — niet dan na een lange poos gedurende welke O'-car en ik haar in sprakeloozen angst gadesloegen — lichtte zij langzaam hoold op en verbrak zij het stilzwijgen .
« Goddank !' hoorden wij haar met nadruk bij zieh-zelve ( ziehzelve ) mompelen , — « Goddank , ik ben blind !»
Dit waren haar eerste woorden . Zij vervulden mij met afgrijzen . Ik riep haar toe dat zij die zou terugnemen .
Bedaard legde zij weder haar hoofd tegen Oscar's borst .
« Waarom zou ik ze terugnemen ?" vroeg zij . // Denkt ge dan dat ik hem zoo mismaakt als hij is zou willen zien ? Neen ' Ik wil hem zien — en ik zie hem ! — zooals mijne verbeelding hem mij schetste in de eerste dagen van onze liefde . Mijn blindheid is ecne zegening voor mij . Zij heeft mij mijn vroeger heerlijk gevoel « ergeven bij zijne aanraking ; zij doet mij mijn eigen geliefkoosde beeltenis van hem — het eenige beeld dat ' k ooit wenschte te zien — onveranderd en onveranderlijk Muouden . Gij zult blijven denken dat mijn geluk van ffl ' jn gezicht afhangt . Ik denk met schrik terug aan " etgeen ik heb geleden terwijl ik mijn gezicht , had — ffll jn eenig streven zal zijn dien ellendigeu tijd te vergeien .
Ca » h°e weinig kent gij mij ! O , welk een verlies zou
voor mij zijn , als ik hem zag zooals gij hem nu ziet !
Verplaats u in mijn toestand , als ge kunt , dan zult ge niet langer praten van mijn ongeluk — maar van mijne aanwinst ."
# Uw aanwinst ?» herhaalde ik . " Wat hebt ge dan gewonnen ?»
" Geluk ,» was haar antwoord . " Mijn leven bestaat in mijne liefde . En mijne liefde bestaat in mijne blindheid ."
Ziedaar de geschiedenis van haar geheel bestaan , in twee woorden saamgevat !
Als gij haar stralend gelaat had gezien , terwijl zij het in de opgewondenheid harer rede ophief ; als gij u hadt herinnerd ( zooals ik mij herinnerde ) wat haar dokter had gezegd van den losprijs , dien zij onvermijdelijk moest betalen voor het herstel van haar gezicht — wat zoudt gij haar dan hebben geantwoord ? ' t Is zeer best moge-lijk ( mogelijk ) dat gij zoudt gedaan hebben wat ik deed . Dat is te zeggen : gij zoudt hebben toegestemd dat zij beter dan gij moest weten welke de voorwaarden waren voor haar geluk — en haar wellicht in ' t geheel niet hebben ge-antwoord ( geantwoord ) .
Ik liet Oscar en Lucilla alleen om samen te praten en wandelde eens de kamer op en neer om bij mij zelve te overwegen wat ons nu te doen stond .
Dat was zoo gemakkelijk niet te zeggen . De weinige inlichtingen die mijn lieveling mij had gegeven , was al wat ik bezat . Nugent had zonder aarzelen zijn wreed bedrog tot het eind toe doorgezet . Hij had in de kerk valschelijk aangifte gedaan van zijn huwelijk in zijns broeders naam , om in naam van zijn broeder een huwe-lijks-verlof ( huwelijks-verlof ) te erlangen . Meer wist ik niet van zijne handelingen .
Terwijl ik er nog over peinsde , hakte Lucilla den Gordiaanschen knoop door .
" Waarop wachten wij hier ?» vroeg zij . " Laat ons vertrekken — om nooit weer naar deze gehate plaats terng te keeren !"
Juist toen zij opstond , ontstelden wij allen door een zacht kloppen aan de deur .
Ik beantwoordde het geklop . De vrouw die Lucilla naar het hotel had gebracht verscheen op nieuw . Zij scheen bevreesd te zijn ver van de deur ■ wc ^ te gaan . Terwijl zij geheel binnen de kamer stond , keek zij Lucilla gejaagd aan en zeide : " Kan ik u spreken , miss ?"
" Gij kunt alles zeggen wat gij wilt voor dien heer en die dame ," antwoordde Lucilla . " Was is er ?»
» Ik vrees dat wij achtervolgd zijn , miss ."
" Achtervolgd ? Door wie ?"
" Door de kamenier van mevrouw . Ik zag haar , al een poosje geleden , naar het hotel opkijken — en toen sloeg ze op een drafje den weg in naar huis — en dat is nog ' t ergste niet , miss ."
« Wat gebeurde er dan nog ?"
" We hebben ons vergist in de treinen ,» hernam de vrouw . » Er is een trein uit Londen , dien we niet in het spoorboekje hebben opgelet . Beneden hebben ze mij verteld dat hij binnen een groot kwartier aankomt . Wees nu zoo goed , miss , en ga met mij terug , anders vrees ik dat men ons zal vinden ."
" Gij kunt dadelijk teruggaan ,» zei Lucilla .
" Alleen ?"
" Ja . Ik dank voor uw geleide hierheen — maar ik blijf hier ."
Nauwelijks had zij wcêr tusschen Oscar en mij plaats genomen . toen de deur zachtjes van buiten werd ge-opend ( geopend ) . Een lange , magere , beverige hand sloop door de opening , vatte de bediende bij den arm en trok haar naar buiten in den gang . In haar plaats trad een man met zijn hoed op de kamer binnen . Die man was Nugent Dubourg .
Hij bleef op dezelfde plaats staan die zooeven door de dienstmeid was verlaten . Hij keek naar Lucilla ; hij keek z'yu broeder , hij keek mij aan .
Er kwam geen woord over zijne lippen . Daar stond hij , tegenover de vriendin die hij had belasterd en tegenover den broeder dien hij had verraden . Daar stond hij — met zijn oogen op Lucilla gevestigd , die tusschen ons zat - met het bewustzijn dat alles voorbij was ;
met het bewustzijn dat de vrouw voor wie hij zich zelven had verlaagd , voor altijd van hem gescheiden was . Daar stond hij , in de hel die hij zich zelven had bereid — terwijl hij zijne martelpijnen stilzwijgend verduurde .
Bij ' t binnenkomen van zijn broeder was Oscar op-gestaan ( opgestaan ) en had zijn arm om Lucilla heengeslagen . Nu trad hij een stap vooruit naar Nugent , terwijl hij zijne verloofde steeds onder zijne hoede hield .
Hl volgde hem en liet geen oog af van zijn gelaat . Ik vreesde nu niet langer voor hetgeen hij doen zou . Lucilla's heilzame invloed had den sluimerenden demon , die in hem verborgen was , gevonden en uitgedreven . Oplettend maar niet bevreesd , wachtte ik om te zien hoe hij zich in de gegeven omstandigheden zou gedragen . // Nugent !» zeide hij zeer bedaard . Nugent liet het hoofd op de borst zakken en gaf geen antwoord .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Regionaal Archief Rivierenland
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd