Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 134

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 134
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
134
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
6
BE 0 L IJ F T A K .
liet papier aan haar lippen ; plaats , bode , De la Vernelle , alles rondom haar henen vergat zij . Om zijn gevoel den vrijen loop te laten , verliet De la Vernelle de kamer .
" En waar hebt gij hem gezien , die u dit papier ter hand stelde ,» vroeg zij levendig aan den knaap .
/' Op vijf of zes mijlen van hier , te paard op eene heide waar ik mijne beesten liet grazen . Hij keek overal rond alsof hij iemand zocht . Ik dacht dat hij verdwaald was en sprak hem aan . // Kent gij iemand die een boodschap naar Yilleberquier kan doen ?» vroeg hij mij . Ik herinnerde me dat ik hem meer gezien had .
// Zoo ik u er een dienst mede kan doen , volgaarne ,// antwoordde ik . // Zoo ? gij zijt een moedige jongen.//Toen scheurde hij een blaadje uit zijn zakboek en schreef er op wat ge gelezen hebt . — Moet ik op antwoord wachten , vroeg ik ? — Neen , ik moet verder ; morgen weet ik niet waar ik zijn zal . — Hij gaf mij liet papier over : als je maar geen ongeluk overkomt , zei hij me !»
» Van wege de Pruisen die overal rondzwerven ? O ik ben niet bevreesd , ik ken de streek ... die mij wil krijgen moet al goed ter been zijn of te paard zitten ! Ik zal door de bosschen heensluipen als een haas die zijn hol opzoekt . Toen heb ik mij n beesten aan de zorg van mijn makker toevertrouwd en nu ben ik hier .»
» En hij , . . . was hij in uniform ?//
» Dat geloof ik ! Den sabel op zijde en zilveren knoopen aan het vest . Een mooi officier en die er uitziet alof hij voor niets bang is !»
// Dat is het juist wat mij beangst maakt !// zeide Made-leine ( Madeleine ) tot zich zelve .
Maar hoe bezorgd zij ook was , tevreden was ze tevens . Met , hare vingertoppen greep zij nogmaals het papiertje dat zij bij zich had gestoken : hij leefde , hij dacht aan haar , hij had haar geschreven , zij zou hem wederzien . Voor eenigen tijd was zij weer gelukkig . Joeg de oorlog haar ook afgrijzen aan , zonder dien zou zij toch niet geweten hebben hoe lief zij haar Paul had . Die verschrikkelijke schok was noodig geweest om haar al de innigheid harer liefde te doen beseffen . En zoodra de vrede zou zijn ge-teekend ( ge-teekend ) , was haar vast voornemen niet te dulden dat hij meer eenig gevaar loopen zou . De kleine herdersknaap vertrok , men begrijpt wel , niet dan nadat hij een flink maal gekregen had , waaraan hij met den eetlust aan een veertienjarigen borst eigen , alle eer aan deed , terwijl ook het vroolijk gevoel dat hij op eerlijke wijs een schoon goudstuk verdiend had , zijn eetlust geenszins verflauwen deed . Madeleine ging naar hare slaapkamer en sloot de deur af om in stilte den brief nog eens te lezen en te herlezen . Was ' t briefje niet lang , zij vond er honderde dingen in die ' t hartje goed deden .
Aan tafel was zij des middags opgewekt vroolijk . « Wat ziet ge er van daag mooi uit !» zeide Alice tot haar .
// Ik gevoel mij ook gelukkig ,» antwoordde Madeleine , terwijl zij het meisje omarmde . De la Vernelle betoonde haar een eerbied zonder gemaaktheid en zonder koelheid ; zij was hem er dankbaar voor en toen zij hem bij toeval naderde , fluisterde zij hem toe :
// Het toeval heeft u bekend gemaakt met een familie-geheim ( familiegeheim ) ; éen woord van u heb ik echter onthouden . Gij zult mij toestaan u eenmaal te herinneren dat gij beloofd hebt mijn vriend te zijn .»
» Ik ben het reeds , mejufvrouw , en zelfs zoo dat ik hoop dat ge nimmer mijne vriendschap noodig zult hebben .»
Toen ' s avonds de thee werd rondgediend , trad dezelfde jagerkapitein wien Madeleine een talisman meegegeven had , binnen . Zijne houding was als die van een ree : buigzame , fijne leden , vlug en krachtig , een sierlijk profiel , een levendigen blik , lange werkbrauwen en onversaagdheid in ' t sprekend gelaat . // Zoo ,» riep de Selligny uit , // daar is kapitein Chaufer ... Hij heeft zeker een avontuur in den zin !»
// Dat hangt slechts van u af ... want , in de afwezigheid van den generaal , moet ik van u verlof daartoe vragen .»
// Kolonel , riep mevrouw de Eleuriaux , sla hem alles toe wat hij begeert , onder voorwaarde echter dat hij niemand doodt ... Wilt ge ook een kopje thee , kapitein ?» » Met genoegen , een enkel .//
Hij trok den kolonel ter zijde in een hoek , en sprak zachtjes , maar met levendige gebaren tot hem .
// Mijnheer De la Vernelle had toch gelijk toen hij mij van morgen zeide , dat uwe gebaren zelfs den Provencaal doen kennen , kapitein !» sprak mevrouw de Eleuriaux .
» En mijne sabelhouwen dan !» voegde de kapitein er bij , zonder het hoofd om te draaien .
Met zulk een vuur en een overdaad van gebaren zette hij toen het onderhoud voort dat hij in vijf minuten meer woorden ratelde dan een Vlaming kan doen in eene geheele maand .
De kolonel knikte goedkeurend met het hoofd . // Ik wed dat gij ' t hem toestaat ?» vroeg De la Vernelle .
« Gewis !... Neem meê wie ge wilt . Maar niet te ver , hoort ge ... We hebben bevel ontvangen niets van ern-stigen ( ern-stigen ) aard te ondernemen , geen waagstuk ..!»
» En zou er dan voor de mobielen bij dit tochtje geen plaatsje zijn , kapitein ,» vroeg De la Vernelle .
Voor de infanterie , niet koramandant ... Maar als gij lust hebt voor u zelf te zien hoe de jagers van kapitein Chaufer de kunst verstaan , dan noodigt de Provencaal u er gaarne toe uit .»
In den ochtendstond zag Madeleine , uit haar venster , een escadron jagers wegrijden , met kapitein Chaufer aan ' t hoofd en De la Vernelle aan diens zij . De ochtend was opwekkend en helder ; ' t morgenrood bescheen de heldere dauwdroppels die als edelgesteenten flikkerden aan de takken der struiken , één glinsterend stralenkleed lag over het geboomte uitgespreid . De paarden trappelden van ongeduld en de boerenmeisjes , die het linnen wasch-ten ( wasch-ten ) in het riviertje de Beuvron , stonden op om beter te kunnen zien . De jagers wierpen haar kushandjes toe , waarover zij zich allen geweldig vroolijk maakten ; De la Vernelle keerde het hoofd om , zag Madeleine aan haar venster staan en salueerde haar ; met de hand groette zij hem terug . De troep sloeg den hoek om en men hoorde nog alleen het gekletter der wapenen en het gehinnik der paarden .
Des avonds van denzelfden dag , ten zeven uur , keerde De la Vernelle terug . De tocht was slechts ten halve geslaagd ten gevolge van de domheid van een dorps-maire ( dorps-maire ) die de Eransche jagers voor uhlanen had aangezien en daarom de klokken had doen luiden en de trommels roeren om zijne onderhoorigen voor het naderend gevaar te waarschuwen . In plaats van eene volkomen verkenning te kunnen ondernemen , had de troep , van alle kanten om-singeld ( omsingeld ) , ten gevolge van dat rumoer , den aftocht moeten blazen en na een kort maar vinnig gevecht slechts eenige gevangenen kunnen medevoeren .
» En onze kapitein Chaufer ,» vroeg mevr . de Eleuriaux .
// Dien heb ik al vloekende en zwerende achtergelaten , gereed om alle maires in het departement te doen fusil-leeren ( fusil-leeren ) .»
» Ik zal hem met genoegen aan het diner zien ,» riep de barones uit . » Dan zullen we zijn verhaal hooren , althans zoo de kolonel hem dit vergunt .»
» Hij zal aan u , mevrouw , rapport doen ! Eenige oogen-blikken ( oogen-blikken ) later , trad de kapitein binnen . De spijt gaf aan zijn zuidelijken tongval een nieuwen klank . » Dic ezel !» riep hij uit , // zonder hem , was al de viseh in de fuik geraakt .»
» Nu , zeven of acht gevangenen op eens is toch een mooie vangst , kapitein . Wie zijn het ?»
// Blauwe dragonders , die geen woord Eransch verstaan . Da's een buitenkansje voor een Procencaal ! Nu zal mevr . van Linthal weer wat werk hebben om zich met hen te onderhouden . Het zijn lange , knoestige kerels uit Silezië ! Maar wat een ongeluk , zoo'n goed plan dat uitloopt op het oppakken van maar een stuk of wat dragonders !»
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer