Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 115

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 115
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
115
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
3
Gij sluit een tijgerin in een kooi , die u alleen opvreet wanneer ze hongerig is , en geen andere uitkomst ziet om in de behoeften van haar arme kleine jongen te voorzien — en gij laat het andere , veel gevaarlijker dier , overal onbelemmerd haar spel drijven , onder be-scherming ( bescherming ) van de wet ! Ja , ' t is gemakkelijk te zien dat de mannen de wetten maken . Wacht maar . De vrouwen sullen zich weldra doen gelden ! De tijgerinnen op twee beenen zullen ' t hard te verantwoorden hebben , als wij eens in ' t Parlement komen !
Den vierden van de maand schreef de hoofd-opziener mij een briefje . Er waren al nadere berichten omtrent den vermisten Oscar !
De blauwe man was te Genua geland , en was weder gezien aan het station van den spoorweg die naar Turijn loopt . Daarop waren er verschillende telegrammen naar Turijn gezonden . Intusschen , en voor ' t mogelijke geval dat de vermiste persoon over Marseille naar Engeland mocht terugkeeren , werden eenige lieden , van eene per-soonlijke ( persoonlijke ) beschrijving van hem voorzien , op verschillende publieke plaatsen geposteerd , om alle reizigers , die over land of zee kwamen , op te nemen — en mij er van ken-nis ( kennis ) te geven , zoodra de echte reiziger zou verschijnen . Mijn vorstelijke hoofd-opziener onderwierp dit plan al weder aan mijne overweging — en wachtte op mijne toestemming — en kreeg die , met mijne bewondering op den koop toe .
Er verliepen weder verscheidene dagen — en mijn goede vader dobberde nog steeds tusschen beter en erger .
Mijn arme zusters lieten het hoofd in wanhoop hangen . Als gewoonlijk kwam alles op mijne schouders . Dag op dag scheen mijn terugkeer naar Engeland hoe langer hoe meer verwijderd te worden . Ik kreeg geen enkel woordje van mevrouw Einch terug op mijn schrijven . Dit hinderde en verdroot mij reeds op zich zelven . Lucilla was mij bijna geen oogenblik uit de gedachten . Meer dan eens drong mijne ongerustheid mij , het er op te wagen en haar te schrijven . Doch steeds stelde zich hetzelfde beletsel in den weg . Na hetgeen er tusschen ons was gebeurd , was ' t mij onmogelijk rechtstreeks aan haar te , , i , zonder dat ik mij eerst mijn vroegere plaats in hare achting had verzekerd . En dit kon ik alleen doen door in bijzonderheden te treden , die ik haar niet zou hebben durven ontdekken .
En wat aangaat aan miss Batchford te schrijven , ik h?d het geduld der oude dame reeds op de proef gesteld voor mijn vertrek uit Engeland . Als ik ' t nog eens waagde , zonder betere verontschuldiging voor deze tweede vermetelheid dan mijn eigen ongerustheid , bestond er veel kans dat deze onverbeterlijke royaliste mijn brief in ' t vuur zou werpen en haar republikeinsche correspondente met een minachtend stilzwijgen zou be-handelen ( behandelen ) . Grosse was de derde en laatste persoon van wien ik eenige inlichting mocht verwachten . Maar — moet ik oprecht zijn ? — ik wist niet wat Lucilla hem kon hebben verteld van de verwijdering tusschen ons ; en mijn trotschheid ( bedenk als ' t u belieft , dat ik een onbemiddelde vreemdelinge was ), verzette zich tegen het denkbeeld om mij aan eene mogelijke vernedering bloot te stellen .
Op den elfden van de maand begon mij de onzekerheid echter zoo ondragelijk te worden , en ik ging zoodanig gebukt onder die pijnlijke twijfelingen nopens hetgeen Nugent in mijne afwezigheid mocht doen , dat ik op goed geluk af besloot aan Grosse te schrijven , ' t Was immers mogelijk , dacht ik , — en het dagboek zal u doen zien dat ik niet verkeerd dacht — dat Lucilla hem enkel over mijn treurigen tocht naar Marseille had gesproken en het overige geheel verzwegen . Juist had ik mijn lessenaar geopend — toen onze huisdokter de kamer binnentrad , en de heugelijke tijding bracht , dat hij eindelijk voor ' t herstel van mijn goeden vader kon instaan .
" Kan ik naar Engeland teruggaan ?» vroeg ik levendig .
" Niet zoo dadelijk . Gij zijt zijn geliefkoosde verpleegster — gij moet hem langzamerhand gewennen aan de gedachte dat gij heengaat . Als gij een overijlden stap doet , zou hij weer kunnen instorten .//
// Ik wil niets overijld doen . Maar zeg mij alleen wanneer ik gerust — volkomen gerust — kan heengaan ?//
« Over een week .//
// Den achttienden ?»
// Ja . n
Ik sloot mijn lessenaar . Binnen een paar dagen mocht ik hopen in Engeland te zijn , even gauw als Grosse's antwoord op mijn schrijven te Marseille zou kunnen komen . Onder deze omstandigheden zou ' t beter zijn te wachten totdat ik veilig en onafhankelijk , in eigen persoon de nasporingen kon voortzetten . Bij vergelijking van den datum zult gij zien dat , als ik toen geschreven had , het toeh reeds te laat zou zijn geweest , Het was nu de elfde ; en Lucilla had den vijfden met Nugent Ramsgate verlaten .
Gedurende al dien tijd werden onze nasporingen naar Oscar slechts met een onbeduidend bericht beloond — en zelfs dat onbeduidende bericht scheen mij nog niet geloofwaardig .
Men zeide dat men hem in een militair hospitaal had gezien — het hospitaal van Alessandria , in Piemont , geloof ik — werkzaam onder de heelkundigen , die de zwaar gekwetste soldaten verpleegden , die den grooten slag van Frankrijk en Italië tegen Oostenrijk hadden overleefd . ( Let wel , dat ik schrijf over het jaar achttien honderd negen en vijftig en dat de vrede van Villa Franca eerst in Juli van dat jaar werd get eekend .) Eene bezigheid . als ' t verplegen van zieken was zoo geheel tegenstrijdig met Oscar's karakter , dat ik dit bericht als valsch beschouwde .
Den zeventienden van de maand , was mijn pas in orde , en had ik reeds , in ' t vooruitzicht van den volgenden dag naar Engeland terug te keeren , het grootste gedeelte van mijne bagaadje gepakt .
Hoeveel moeite ik mij ook had gegeven om mijn vader aan het denkbeeld te gewennen , bleef hij zoo hardnekkig weigeren mij te laten vertrekken , dat ik mij genoodzaakt zag eene soort van overeenkomst met hem te sluiten . Ik beloofde , zoodra de zaak die mij noopte naar Engeland te gaan , in orde zou zijn , naar Marseille terug te keeren en hem naar zijne woning te Parijs te vergezellen , zoodra hij in staat zou zijn om te worden vervoerd . Op die voorwaarde kreeg ik verlof om te vertrekken . Hoe arm ik ook ware , wilde ik liever de dubbele reiskosten dragen , dan nog langer onwetend te blijven van hetgeen er te Ramsgate — of wellicht te Dimchurch — gaande was . Nu ik my niet langer over mijn vader bezorgd behoefde te maken , weet ik niet wat mij ' t meest kwelde — mijn verlangen om mij met mijne zusterlijke vriendin te verzoenen , of mijne onbestemde vrees voor het kwaad dat Nugent mocht hebben gesticht gedurende mijne afwezigheid . Herhaaldelijk vroeg ik mij zelve af , of miss Batchford al dan niet mijn brief aan Lucilla zou hebben gegever . Herhaalde malen was ik benieuwd of ik zoo gelukkig was geweest Nugent in zijne ware ge-daante ( gedaante ) te ontmaskeren en Lucilla voor Oscar te behouden . Tegen den middag van den zeventienden ging ik alleen uit om de frissche lucht in te ademen en de winkels te bezichtigen , ' t Komt er niet op aan of zij van hoogen of lagen stand , of zij mooi of leelijk , jong of oud is — eene vrouw heeft altijd genoegen om voor winkels te blijven staan kijken .
Ik was nog geen vijf minuten uit geweest , toen ik mijn vorstelijken hoofd-opziener ontmoette .
« Hebt gij al eenig bericht voor mij van daag ?// vroeg ik . // Nog niet .»
// Nog niet ?// herhaalde ik . // Gij verwacht dus be-richten ( berichten ) ?//
// Wij verwachten vóór van avond de komst van een Italiaansch schip ,» antwoordde de hoofd-opziener . // Wie weet wat er nog gebeurt .//
Hij maakte eene buiging en ging been . Ik had geene groote verwachting van zijne woorden . Er waren reeds zoovele stoombooten te Marseille aangekomen , zonder eenig bericht van den vermisten man te brengen , zoodat ik al zeer weinig waarde hechtte aan de aankomst van een Italiaansch schip . Doch , daar ik niets te doen had en
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Regionaal Archief Rivierenland
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd