Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 101

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 101
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
101
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
5
LAAI ZE DAN MAAR WEKll NAAK . HUIS GAAN . — ( Blz . 3 .)
haar boeken op den grond geworpen . De verontwaar-diging ( verontwaardiging ) , door deze twee belcedigingen opgewekt , riep luide om een offer — en ( daar niemand anders ziek op dat oogenblik in hare nabijheid bevond ) koos zij mij daartoe uit . Miss Batohford ontdekte voor de eerste maal dat zij te veel op haar schouders had geladen , door zich met de geheele verantwoordelijkheid voor haar nicht te Ramsgate te belasten .
» Ik wil de geheele verantwoordelijkheid niet op mij nemen ,» zeide tante . » Op mijn ouderdom is die geheele verantwoordelijkheid te zwaar . Ik zal aan uw vader schrijven , Lucilla . Ik heb hem altijd veracht , en zal hem altijd blijven verachten , zooals ge weet . Zijn politieke en godsdienstige meeningen zijn ( in een geestelijke ) in één woord onuitstaanbaar . Maar toch is hij uw vader ; en ' t is mijn plicht , na hetgeen die lompe Duitscher nopens uw gezondheid heeft gezegd , aan te bieden u naar uw vaders huis te laten terugkeeren — of ten minste de toestemming van uw vader te erlangen om onder mijne hoede te blijven . Deze handelwijs ontheft mij , zooals ge ziet , in ieder geval van de geheele verantwoordelijkheid . Ik doe daarmede niet in ' t minst aan mijne waardigheid te kort . Ik weet wat mij past . Ik zou het gastvrije aanbod van uw vader bij gelegenheid van uw bruiloft , hebben aan-genomen ( aangenomen ) , — indien mijne gezondheid zulks had toege-laten ( toegelaten ) en de bruiloft ware ge-houden ( gehouden ) . Daaruit volgt immers uit den aard der zaak , dat ik uw vader mag mededeelen wat de geneesheer aangaande uw gezondheid heeft gezegd . Hoe lomp wee hij dit ook moge hebben gedaan , het is de mee-ning ( meening ) van uw dokter — en als zoodanig brn ik verplicht daar-van ( daarvan ) mededeeling te doen .»
Daar ik maar a-1 te wel wist
hoe bitter de tegenzin van tante voor vader door hem wordt beantwoord , deed ik mijn best om miss Batehford van haar besluit te doen afzien , zonder het kwaad nog erger te maken , door haar te ver-tellen ( vertellen ) welke de ware redenen waren die mij zoo deden spre-ken ( spreken ) . Het kostte mij veel moeite eer ik ' t van haar gedaan kon krijgen dat zij het voorgenomen schrijven over mij een dag of twee zou uitstellen — en wij
wenschten elkander goeden nacht ( de driftige buien van tante duren nooit lang ) alsof er niets tusschen ons was gebeurd .
Dit kleine voorval in de geschiedenis van dien avond leidde voor ' t oogenblik mijn gedachten af van Oscar's wonderlijk gedrag . Maar toen ik hier weer alleen in mijn kamer kwam , heb ik er over nagedacht , of eigenlijk er onophoudelijk van gedroomd ( zulke akelige droomen ! — Ik zou ze niet kunnen neerschrijven !) Hoe zal hij er uitzien als wij elkander van daag weer ontmoeten ? Wat zal hij zeggen ?
Hij had gisteren gelijk . Ik ben koel tegen hem , er heeft eene verandering bij mij plaats gegrepen ten aanzien van hem , eene verandering waarvan ik mij zelve geen rekenschap kan geven . Mijn geweten beschuldigt mij nu ik alleen ben — en toch , God weet ' t , het is mijn schuld niet . Arme Oscar ! Arme Lucilla !
Ik heb nooit zoo sterk verlangd hem te zien , sedert ik mij op deze plaats bevind als ik nu naar hem verlang . Hij komt somtijds wel ontbijten . Zou hij ' t van ochtend ook doen ?
O , mijn oogen doen mij zeer ! En hoe onophoudelijk dringt die mist naar binnen . Als ik eens't venster sloot , en nog een poosje naar bed ging ?
Negen uur . — Een half uur geleden kwam de meid binnen en wekte mij . Als naar gewoonte ging zij naar het venster om het open te zetten . Ik hield haar tegen .
» Is de mist opgetrokken ?» vroeg ik .
Het meisje keek mij verwonderd aan . " Van welken mist spreekt u , miss ?"
• Hebt ge ' t dan niet gezien ?»
" Neen , miss .»
» Om hoe laat z'yt ge opgestaan ?»
« Om zeven uur , miss .»
Om zeven uur had ik nog in mijn dagboek zitten schrijven , en toen was de mist overal in de kamer . De lieden uit den minderen stand zijn toch erg onverschillig voor de verschijnselen in de natuur . In de dagen van mijn blindheid had geen der bedienden of boeren mij ooit iets verteld nopens de gezichten rondom Dimchurch . Zij schenen geen oogen te hebben voor iets dat buiten het bereik van de keuken of van den beploegden grond viel . Ik stond op , nam de meid zelve naar het venster en opende het .
» Daar !» zeide ik . » Is hij niet nog even dik als eenige uren geleden ? De mist is immers zoo duidelijk als ik hem ooit gezien heb !»
Het meisje keek verwonderd voor-en achteruit , nu eens naar buiten , dan weder naar mij .
» Mist ?» herhaalde zij . » Vraag excuus , miss , ik zie niets anders dan dat ' t een mooie heldere dag is .»
« Helder ?» herhaalde ik nu op mijne beurt .
» Ja , miss !»
" Wilt ge mij vertellen dat ' t helder is over de zee ?"
" De zee is mooi blauw , miss . Van verre en dichtbij kan men de schepen zien .»
" Waar zijn de schepen ?"
Zij wees uit het venster in eene zekere richting .
" Daar zijn er twee , miss . Een groot schip met drie masten . En een klein , vlak daarachter , met eene mast .»
Ik keek in de richting van haar vinger en spande mijne oogen in om te zien . Al wat ik kon onderscheiden was een dikke grauwe mist , met iets als een kleine vlek of stip er in , op de plaats , die de meid aan-duidde ( aanduidde ) , als de plek waar de schepen zich bevonden .
Het schoot mij voor de eerste maal te binnen dat de duisternis , die ik aan den mist toeschreef , in werke-lijkheid ( werkelijkheid ) niets anders was dan de dofheid in mijn eigen oogen . Voor ' t oogenblik was ik een weinig ontsteld . Ik ging van ' t venster af , en zocht de beste uitvlucht die ik vinden kon voor de meid . Zoodra ik haar kon
wegsturen , deed ik het , en bette mijne oogen met een van Grosse's oogwatertjes en probeerde toen op nieuw deze regelen te schrijven . Tot mijn genoegen kan ik nu beter zien te schrijven dan van ochtend vroeg . Maar toch is ' t mij eene waarschuwing om wat meer te letten op Grosse's vermaningen , dan ik tot nu toe gedaan heb . Zou ' t ook mogelijk zijn , dat hij iets in mijn oogen heeft gezien , dat hij mij niet durfde vertellen ? Gekheid ! Grosse is er de man niet naar om niet ronduit te durven spreken . Ik heb mijn oogen vermoeid — da's alles . Komaan , laat ik nu mijn boek dicht slaan en naar beneden gaan om te ontbijten .
Tien uur . — Ik wil mijn dagboek nog eens even openen .
Er is iets voorgevallen dat ik bepaald in deze ge-schiedenis ( geschiedenis ) van mijn leven moet opteekenen . Ik ben zoo verdrietig en boos . De meid ( die leelijke babbelaarster ) heeft aan tante verteld wat ik van morgen met haar heb gesproken . Miss Batehford heeft dadelijk alarm ge-slagen ( geslagen ) , en heeft volstrekt , niet alleen aan Grosse , maar ook aan vader willen schrijven . In zijne verbittering tegen tante , zal hij of den brief onbeantwoord laten , of haar beleedigen door een onbeleefd antwoord . In ieder geval zal ik er den last van dragen : het gekrenkte ge-voel ( gevoel ) van tante — dat zich niet aan vader kan lucht geven — zal in mij een zeer geschikten steen des aanstoots vinden . Ik ben reeds zenuwachtig en ge-drukt ( gedrukt ) , en het vooruitzicht om in een nieuwen familietwist ge-mengd ( gemengd ) te worden , jaagt mij den schrik op ' t lijf . Ik heb waarlijk lust om van Miss Batehford weg te '. oopen , als ik daaraan denk .
Geen taal noch teeken van Oscar ; en tot nu toe geen berichten van hem .
Twaalf uur . — Nog ééne beproeving was noodig om mijn leven hier geheel ondragelijk te maken . Die beproeving is niet uitgebleven .
Zooeven ontvang ik een brief van Oscar . Hij meldt mij dat hij heeft besloten met den volgenden trein van Rams-gate ( Ramsgate ) te vertrekken . De vol-gende ( volgende ) trein vertrekt over veertig minuten ! Goede God ! wat moet ik beginnen ?
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer