Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 99

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 99
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
99
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
3
«- dat uw woorden een verwijt bevatten ten aanzien van de behandeling mijner nicht ?»
« Ja , mevrouw , dat is mijne bedoeling . Ondanks de < rezonde zeelucht , gaat mejufvrouw uw nicht achteruit . Ik beb haar naar deze plaats gezonden , om een blozend gelaat en eene gezonde dikie te krijgen . En hoe vind ik haar nu ? Ze heeft niemendal gekregen — ze is verschrik-kelijk ( verschrikkelijk ) bleek en slap . In die frisschc lucht kan er maar ééne reden voor haar bleekheid bestaan . Ze kniest over ' t een of ander . En is dat kniezen goed voor de oogen ? Wel , verduiveld ! ' t is zoo slecht voor de oogen als er maar iets slecht kan zijn . Als ge niets beters voor haar kunt doen , laat ? ze dan maar weer naar huis gaan . Op die manier verspilt gij uw geld voor niet hier in dit logement . »
Nu wendde tante zich tot mij en sprak op trotschen toon :
// Gij begrijpt , Lucilla , dat ' t onmogelijk voor mij is zulk een taal anders te beantwoorden dan door de kamer te verlaten . Als gij mijnheer Grosse tot bezinning kunt brengen , zeg hem dan dat ik geneigd ben zijne veront-schuldigingen ( verontschuldigingen ) en ophelderingen schriftelijk te ontvangen .» Onder ' t uitspreken van deze trotsche woorden met den meesten nadruk , werd miss Batchford nog een duim langer , en stapte met opgeheven hoofd de kamer uit .
Grosse sloeg geen acht op de beleedigde dame : hij stak de handen in zijn zakken en keek op nieuw uit het venster . Zoodra de deur was gesloten , trad Oscar te voorschijn uit den hoek waarin hij zich , niet zeer beleefd , had nedergezet toen wij de kamer binnentraden .
// Ben ik hier noodig ?» vroeg hij .
Grosse was op ' t pur.t die vraag nog onvriendelijker te beantwoorden dan zij was gedaan — toen ik hem door een blik den mond sloot.'»Ik heb u iets te zeggen ," fluisterde ik hem in ' t oor . Hij knikte , wendde zich daarop tot Oscar en vroeg :
" Woont gij hier in huis ?»
» Ik logeer in ' t hotel op den hoek .»
» Ga dan naar uw hotel en wacht daar tot ik bij u kom . »
Tot mijne groote verwondering verdroeg Oscar dien gebiedenden toon . Zonder een woord te spreken nam hij afscheid van mij en ging de kamer uit . Grosse trok een stoel naar mij toe en zette zich vertrouwelijk en vaderlijk naast mij neder .
/' Welnu , kindlief ," zeide hij . " Waarover hebt ge toch zitten kniezen sedert ik u voor de laatste maal hier zag ? Vertel alles maar ronduit aan papa Grosse . Komaan ! voor den dag er meê !»
Ik geloof dat hij zijn kwade luim aan Oscar en tante had uitgelaten . Hij zeide die woorden op meer dan vriendelijken — ik zou bijkans zeggen teederen toon . Zijn woeste oogen schenen achter zijn brilglazen zachter te worden ; hij vatte mijne hand en streelde die om mij aan te moedigen .
Ik heb in deze bladzijden verschillende dingen neer-geschreven ( neergeschreven ) , die ik hem onmogelijk kon toevertrouwen . Met die noodzakelijke uitzonderingen — en zonder het pijnlijke onderwerp van mijne veranderde betrekking met mevrouw Pacrolungo aan te roeren — bekende ik hem ronduit hoe vreeselijk ik mij zelve ten opzichte van Oscar veranderd vond , en hoe veel minder gelukkig ik mij met hem gevoelde ten gevolge van die verandering . " Ik ben niet ziek zooals gij denkt ,» zeide ik . » Ik ben alleen innerlijk teleurgesteld , en een weinig gedrukt wanneer ik aan de toekomst denk ." Nadat ik op die wijze mijn hart voor hem had uitgestort , meende ik dat nu de tijd daar was om de vraag te doen , die ik besloten had tot hem te richten zoodra ik hem zou weerzien .
" Het herstel van mijn gezicht ,» zeide ik , « heeft mij tot een geheel ander wezen gemaakt . Heb ik door de aanwinst van het gezichts-zintuig het zinUiig van ' t gevoel verloren dat ik bezat terwijl ik blind was ? Ik zou zoo gaarne weten of ik dit weer zal terugkrijgen wanneer ik eenmaal aan mijn nieuwen toestand gewoon ben geraakt ? Ik zou zoo gaarne weten of ik ooit weer zoo veel prijs zal stellen op Oscar V gezelschap , als in de dagen voor mijne genezing — de gelukkige dagen , papa Grosse , toen ik het algemcene medelijden opwekte ,
en toen iedereen over mij sprak als de Arme Miss Einch ?»
Ik had nog meer te zeggen — maar ( zonder het te willen , daar ben ik zeker van ) viel Grosse mij hier plotseling in de rede Tot mijne verbazing liet hij mijn hand los , en wendde zijn gelaat van mij af , alsof hij mijn blik niet kon verdragen . Hij liet zijn dik hoofd op zijne borst vallen . Hij hief zijn groote behaarde handen op ; schudde die droevig en liet ze daarna op zijn knieën zinken . Dit vreemde gedrag en het nog vreemder stil-zwijgen ( stilzwijgen ) waarmede het gepaard ging , deden mij zoo onaan-genaam ( onaangenaam ) aan , dat ik op eene verklaring daarvan aandrong . // Wat scheelt u ?» vroeg ik . " Waarom geeft gij mij geen antwoord ?»
Eensklaps sprong hij op en sloeg zijn arm om mij heen , met eene verwonderlijke teederheid voor een man , die anders zoo ruw was .
//' t Is niets , lieve schat ,» zeide hij . » Ik ben uit mijn sfeer zooals men ' t noemt . Uw Engelsch klimaat i ? soms moeielijk te verdragen voor een vreemdeling zooals ik . Maar kom ! Ik ga een wandelingetje maken om mij wat op te knappen en zal zien dat ik u weer met een opge-ruimd ( opgeruimd ) gelaat onder de oogen kom .» Na deze vreemdsoor-tige ( vreemdsoortige ) verklaring stond hij op , en deed zijn best om een antwoord te geven — een zeer gek antwoord — op de vraag die ik hem had gedaan . * Wat die andere zaak betreft ,» zeide hij , " ja , waarlijk , ja . Gij hebt den spijker op den kop geslagen , ' t Is , zooals gij zegt , dat uw ge-zicht ( gezicht ) in plaats van uw gevoel is getreden . Wanneer uw gezicht en uw gevoel aan elkander gewend zijn , zal uw gezicht blijven staan en zal uw gevoel terugkeeren tot , zijn vroegere hoogte ; het eene zal tegen ' t andere opwegen ; gij zult weer voelen als van te voren ; en gij zult zien zooals ge vroeger niet deedt , alles te gelijk , alles heel prettig als vroeger . Ziedaar hoe ik er over denk . Laat mij nu gaan wandelen om mijn kwade bui kwijt te raken . Ik beloof u als een heel ander menseh terug te komen . Tot ziens."dan , kleine Eiench , tot ziens !»
Terwijl hij dat alles in een vreeselijke haast zeide , alsof hij verlangend was weg te komen , gaf hij mij een kus op ' t voorhoofd , nam zijn kalen hoed op , en liep de kamer uit .
Wat moest dat beteekenen ?
Zou hij nog denken dat ik ernstig ziek ben ? Ik ben te lusteloos om mijn hersens te vermoeien door te trachten mijn goeden ouden dokter te begrijpen . Het is een uur ' s morgens en ik moet nog alles schrijven wat er later op den dag gebeurde . Mijn oogen beginnen mij pijn te doen ; en ' t is vreemd , ik heb ter nauwernood de laatste twee of drie regels kunnen zien die ik heb geschreven . Zij zien er uit alsof de inkt flauw is geworden . Als Grosse wist wat ik op ' t oogenblik uitvoer ! Zijn laatste woorden , voordat hij naar zijn patiënten te Londen terugkeerde , waren : » Niet meer lezen ! niet meer schrijven ! totdat ik terug kom !» ' t Is heel gemakkelijk zoo te spreken . Maar ik ben zoo gewoon geraakt aan mijn dag-boek ( dagboek ) , dat ik er niet buiten kan . En toch moet ik nu ophouden — en wel om een zeer geldige reden . Hoewel ik drie brandende kaarsen op tafel heb staan , kan ik waarlijk niet meer zien te schrijven . Naar bed dus ! Naar bed !
( Noot . — Ik heb met opzet Lucilla's dagboek niet willen afbreken , totdat mijn uittreksel daarvan zoover was gevorderd . Hier houdt de schrijfster op en laat mij de kans schoon om eenige opmerkingen in ' t midden te brengen , over zaken , die dienen vermeld te worden , en waarvan zij zelve ( oen nog geen kennis droeg .
Gij hebt gezien hoe het getrouwe instinct van mijn arme lieveling gedurig tracht het wreede bedrog te ontdekken dat op haar is gepleegd — maar vergeefs . Ondanks haar zelve , deinst zij terug voor denman die haar tracht over te halen om met hem weg te loopen — hoewel hij zich als haar verloofde voordoet . Ondanks haar zelve ontdekt zij de zwakke plaatsen in de beschul-diging ( beschuldiging ) die Nugent tegen mij aanvoert — het gemis aan voldoende redenen voor de handelingen waarvan hij mij beschuldigt , en de groote onwaarschijnlijkheid dat ik ( zonder er iets bij te winnen ) zou samenspannen om
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
Organisatie: Regionaal Archief Rivierenland
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd