Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 74

De Olijftak ( Regionaal Archief Rivierenland )

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 74
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
74
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:

DE
OLIJFTAK .
Straks , vallen den Tyran een reeks van steden af : Een Held heeft zulks bestierd , zijn moed zal ' t ovrig waagen : Hem wordt die zorg vertrouwd , hij ziet zijn pooging slaagen .
Men strijdt , men overwint , maar ach ! hij daalt in ' t graf ! Een doodelijke schoot ontrooft Vorst Willem ' t leeven , En Neèrland schijnt met hem den laatsten snik te geeven .
Maar neen , diezelfde slag , die overmaat van druk , Doet Bato's moedig kroost in nieuwen iever gloeijen . De zwakheid bukk ' voor ' l lot als de onheilstormen groe'rjen ,
Grootmoedigheid schept kracht zelfs uit het ongeluk : Geen leed verwint hun moed , geen krijg van tachtig jaaren , En Spanje , zelf verbaasd , moet Neèrland vrij verklaaren .
Met recht wordt dan alom van uwe vreugd gewaagd ; Geluk , grootmoedig Volk , uw hei Ij aar is hei-boren ! Gij kunt uw feestzang thans op blijder toon doen hooien .
Dan toen gij de eerstemaal die Eeuw vernieuwen zaagt : Door ' t heir van Lodewijk rampzalig overrompeld , En in den naarsien nacht van angst en schrik gedompeld .
Thans hoort de Batavier geen droeven oorlogskreet , Thans kunt ge met gejuich , met vreugderijke klanken , Den grooten Hemelvorst voor uw verlossing danken ,
Wijl gij de wondren telt die Hij voor Neèrland deed .: En hem , door wiens beleid Hij u dit heil wou schenken Met liefde , met ontzag , met dankbaarheid gedenken .
Zoudt gij dien Prins , dien Held , zoo vol grootmoedigheid . Dien vader van den Staat , dien temmer der Tyrannen , Zijn deugd , zijn teedre zorg , uit uw geheugen bannen ?
Kom , nooden wij zijn schim op ' t feest door u bereid ! Ligt zal ze aan ' s Hemels trans nog juichen in de liefde , Waarmee de erkentenis ons aller hart doorgriefde .
« Indien ge in uw verblijf , de plaats van ' t glansrijk licht , « Nog denkt , verheven ziel , aan uw doorluchtig leeven ; « Zo Neèrland , door uw moed van ' t wreedst geweld ontheven ,
« In dat volzalig oord nog zweeft voor uw gezicht : « Daal neer dan , met den reij van die beroemde Helden , « Die hier zoo luisterrijk uw pogingen verzeldcn !
« Aanschouw met hen ...» maar hoe ! bespeurt ge . o Vaderland ! Dien glans die u bestraalt , dien drom der Cherubijnen ? Hij is ' t , ik zie een Held op ' t wolkgevaart verschijnen ,
De groote Brederode is aan zijn rechterhand , Wijl Egmond , Hoorn , Lumei , onsterffelyke naamen , Boisot en Batenburg , zich om zijn schim verzaamen .
« o Gij ! wiens naam met eerbied ons bezielt . « Gij , die om Neèi lands heil met zooveel leeds moest kampen , « Gij mogt het eind niet zien van dien orkaan van rampen ,
« Daar ge ons op ' t wreedst , helaas ! op ' t onverwachtst ontvielt : « De grondslag was gelegd van ' t welzijn deezer Staaten , « Maar ' t ovrig moest ge uw Kroost al zuchtende overlaaten .
« Wat heeft het Neèrlandsch Volk naa dien geduchten slag , « Die Helden , zijne zaak grootmoedig zien beslechten ; « Daar ' t Mauri is zege op zege op Spanje zag bevechten ,
« Daar ' t Frederik Hendriks arm alom verwinnaar zag ! « Hoe heerlijk heeft het niet uw glorierijke Neeven . « Welk nieuw gevaar ons dreigde , uw voetspoor naa zien streeven !
« Zie nu datzelfde Volk dat nog zijn liefde u biedt , « De vluchten van zijn moed . van uwe wijsheid plukken : « Zijn Vrijheid wel gestaafd , zijn Koopvaardij gelukken .
« Daar ' t welvaard , aanzien , vrede , en alle heil geniet . « Zie uw doorluchtig huis , ten top van eer gereezen , « De wellust en de hoop der vrije Landen weezen .
« Wie weet of Hij , wiens oog steeds waakt voor ons Gewest . « U thans de duurzaamheid dier voorspoed niet doet blijken ! « U toont , dat Neèrlands heil zal wankien noch bezwijken ,
« Zo lang ' t op Godsvrucht , Deugd en Eendragt blijft gevest ; « Ach ' t blijf , het blijve in stand tot ' s waerelds laatste stonden , « Wie krenkt het , als het rust op deeze onwrikbre gronden ?
« Hoe groot uw heil ook zij in een volmaakter Spheer , « Zoudt gij dit oogenblik niet schatten op zijn waarde ? « o Willem ! maar gij deinst , uw schim ontvliedt deeze aarde ,
« Wat noopt u :» ««' t Is genoeg , kom ( zegt ge ), ik eiscli niet meer , «« Dit schouwspel , ' t schoonst misschien dat ooit de deugd kon loonen , «« Zal in de Heemien zelf mijn wellust nog bekroonen . »»
1772 .
I
MISS FIJT OH ,'-
BE ABME BlffiöE .
Kon verhaal uit het dagelijksch loven .
WILKIE COLLINS .
TWEEDE GEDEELTE . VEERTIGSTE HOOFDSTUK . — ( rereofy .)
SPOREN VAN HUGEN !.
Daar ik het doel had bereik !, waarmede ik mij naar de studeerkamer had begeven , deed ik geenerlei poging om hem terug te houden . Het weinige gezond verstand dat de man in zijn beste dagen bezat , was geheel ver-ward ( verward ) door den schok dien het plotselinge vertrek van Lucilla had teweeggebracht op den hoogen dunk van zijn eigftn gewicht . Dat hij zich mei zijn dochter zou verzoenen voordat het volgende kwartaal van haar bijdrage voor de huishoudelijke uitgaven zou zijn ingetreden — daaraan twijfelde ik geen oogenblik . Maar ik was el-even ( eleven ) zeker van dat hij zich tot dien tijd in zijn belee-digde ( belee-digde ) waardigheid zou handhaven door ie weigeren , hetzij persoonlijk of schriftelijk , zich in eenige betrekking te stellen met Ramsgate . Gedurende het korte tijdsverloop van mijn afwezigheid uit Engeland , zon miss Batchford even onwetend worden gelaten van de gevaarlijke positie van haar nicht tegenover de tweelingbroeders , als Lucilla zelve . Dat was alles wat ik verlangde te weten . Ik had nu niets anders meer te doen , dan onmiddellijk maat-regelen ( maatregelen ) te nemen .
Maar we'.ke m.-uitrcgelen zou ik nemen ?
Op ' t oogenblik zag ik slechts éénen weg . Wanneer
Grosse zou verklaren dat Lucilla volkomen hersteld was voor dat ik uit Frankrijk terugkeerde , was ' t best e dat ik doen kon , miss Batchford in staat te stelle ;; in mijn plaats de waarheid aan te licht te brengen zonder eenig gevaar voor ontijdige ontdekking . Met andere woorden , zonder de oude dame in ' t geheim te nemen , vóórdat de tijd was gekomen waarop het gerust kon worden ontdekt .
Deze schijnbaar ingewikkeldemoeielijkheid was gemak-kelijk ( gemakkelijk ) uit den weg te ruimen door ( voor mijn vertrek ' twee brieven te schrijven in plaats van een .
Den eersten brief schreef ik aan Lucilla . Zonder eenige zinspeling op haar gedrag jegens mij , zei Ie ik haar , zoo uitvoerig mogelijk en met inachtneming van de grootste kieschheid , haar verhouding tegenover Oscar en N uiteen ; en beriep mij daarbij ten bewijze van de waar-heid ( waarheid ) mijner verklaringen op haar betrekkingen op de pastorij . " Ik laat . het geheel aan uw goedvinden over ,» voegde ik er bij , '/ mij al dan niet een antwoord te schrijven , e waarschuwing die ik u bij dezen geef op de proef , en als ge u mocht verwonderen , waarom die zoo lang is uitgesteld ! vraag dit dan aan Herr Grosse , die er de geheele verantwoordelijktieid van draagt .// Hiermede eindigde ik , daar ik , na de behandeling my door Lucilla aangedaan , besloten had mij niet meer jegens haar te rechtvaardigen , maar die rechtvaardiging aan de feiten over te laten . Ik beken ik was te diep gegriefd door haar gedrag — lioewe ! ik er Nugent al de schuld van gaf , om een enkel woord ter mijner verdediging in te brengen .
Nadat ik dezen brief had verzegeld , schreef ik aan Lueilla's tante , ' t Was geen gemakkelijk werk aan miss Batchford te schrijven . De minachting waarmee zij de opinie van mijnheer Finch in politiek en godsdienstzaken beschouwde , werd bijkans geëvenaard door den grooten afkeer dien zij voor mijn republikeinsche denkbeelden gevoelde . Ik heb tcch reeds vroeger gezegd dat een verschil van meening over politiek tusschen de conser-vatieve ( conservatieve ) oude dame en mij op een twist tusschen ons beiden uitliep , die ten gevolge had dat zij van dien tijd af haar deur voor mij sloot . Hoewel ik mij dat levendig herinnerde
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer