Deze grote rozenkrans werd door de zusters Franciscanessen van Aerdenhout aan de riem van het habijt gedragen. Aan de rozenkrans is een crucifix bevestigd en een medaille met het opschrift "Heil. Franziscus v. Assisi B.F.U." en aan ommezijde "O Maria, ohne Sünde empfangen, bitte für uns, die wir zu dir unsere Zuflucht nehmen".

De pop draagt het habijt van een geprofeste zuster.

De schoenen werden 's nachts gedragen om naar het nachtkoor te gaan. Ze waren warm en maakten niet teveel lawaai.

Deze krans hing aan het habijt. Een van de drie rozenhoedjes werd gezamelijk in de kapel gebeden, de resterende twee werden door de zusters afzonderlijk gebeden tijdens het werk.

Gedragen door zuster Willibrorda van Nunen (1919-2013).

Bij de tijdelijke professie ontving de geprofeste zuster het insigne met het wapen van de congregatie, terwijl de priester zegt: "Ontvang Zuster dit insigne, als het bijzondere teken van uw verbondenheid met de Stichting". Het wapen van de congregatie bestaat uit het Dominicaans wapen en daarin een kelk als symbool van het Allerheiligst Sacrament, waaraan de congregatie was toegewijd. Van de insignes dragen er drie de initialen van zusters: "Hieronijma M.R., 7 November 1919 [= Hieronyma M. Roovers]; Hyancintha M. v.d. S.d.l.C. [= van der Schans de la Croix], 3 November 1927; Imelda W.G., 21 Nov. 1938 [= Imelda W. Guinée]".

Bij de tijdelijke professie werd de ring, nadat deze door de priester was gezegend, aan de rechterhand van de geprofeste zuster gestoken. Daarbij sprak de priester het volgende gebed: 'Ik verbind u met Jezus Christus, den Zoon van den hemelsen Vader, die u naar ziel en lichaam vlekkeloos beware, opdat gij de bruid van Jezus zijn moogt en genoemd worden; indien gij Hem getrouwd blijft op aarde, zult gij door Hem gekroond worden in de hemel'. Het betreft de ringen van de volgende zusters: "J.A.K. 1 Nov. 1919; R.H.S. 31-5-1923; M.M. v.d. V, 31-5-1923; W.H. v. N, 10 mei 1949; C.B.B. 25 Nov. 1956".

Riem, zwart strikje, rozenkrans en halsketting. Deze voorwerpen werden gedragen op het habijt. Halskettinkje met in zwart-wit emaille het wapen van de zusters. Het kettinkje werd geschonken bij de professie.

Een zwart habijt met een sluier (met ondermuts), die gedragen werden met een strikje, een riem, een rozenkrans en een halsketting met wapen. De sluier met ondermuts is middels een knoopje te bevestigen aan de kraag van het habijt.

Een wit habijt en kap met zwart kruisje, gedragen samen met een zwart strikje, een riem, een rozenkrans en een halskettinkje. Aan de hals van het habijt is een kraagje bevestigd dat verwijderd kan worden.

Het gebedssnoer bestaat uit vijf groepen van elk tien kleine kralen, de zogenaamde 'tientjes'. De tientjes worden van elkaar gescheiden door grote kralen, viertien in totaal. Op elke kleine kraal wordt het 'Weesgegroet' gebeden, op elke grote kraal een 'Onze Vader'. Deze volledige rozenkrans heeft een aanhangsel met twee grote kralen, drie kleine kralen en de congregatiepenning van de redemptoristen. Op een zijde is Jezus de Verlosser afgebeeld met de tekst "Copiosa apud eum Redemptio" (bij Hem is overvloedige verlossing, psalm 130). Dit is de wapenspreuk van de congregatie. Op de keerzijde is de stichter Alphonsus de Liguori (1696-1787) afgebeeld. Op de grote kralen van het aanhangsel wordt wederom het 'Onze Vader' gebeden, en de drie kleine kralen het 'Weesgegroet' ter ere van Maria.

Zwarte toog (1) aan de voorzijde van de kraag met twee haakjes en ogen vast te zetten. Aan beide zijden van de toog zit een diepe zak op heuphoogte. Naast de zak zit een opening in de toog die de gebruiker ervan toegang geeft tot zijn broekzak. Aan het einde van de aangezette mouwen zitten drie knopen. De binnenzijde is voorzien van voering tot over het middel. Op de rechterborst twee binnenzakken; een grote en een kleine. Aan de binnenzijde is tevens een lint stof van zak naar zak bevestigd dat diende als ophangmogelijkheid. Aan de boord kan een (wit) boordje bevestigd worden. Alleen priesters droegen een wit boord aan de buitenzijde van de kraag. De grote binnenzak op de borst dient om het kruis dat de redemptoristen om de hals dragen in te steken. De toog wordt in minimaal drie soorten stof vervaardigd: een dikke zwarte stof voor de winter, een dunne zwarte stof voor de zomer en een witte stof voor de missionarissen die werkzaam zijn in missielanden. Om de toog wordt een singel bevestigd waaraan de rozenkrans is geregen. De sluiting van de singel wordt na bevestiging naar de rug geschoven. De rozenkrans wordt met hulp van de medaille die bij het kruis hangt onder het zeggen van begeleidende zinnen om de singel geslagen, bijvoorbeeld: Wie zich verheft, zal vernederd worden. Wie zich vernedert, zal verheven worden. Bij de eerste zin wordt de rozenkrans voor de singel langs opgeheven en achter de singel weer naar beneden getrokken. Bij de tweede zin wordt de rozenkrans weer achter de singels langs opgeheven, over de singel geslagen en vastgemaakt met een haakje. Onder de toog draagt men 'gewone kleding', onder andere een pantalon, met daaronder zwarte schoenen. In een van de pantalons staat de naam A.J.A. Burgers (3). Op het hoofd draagt men soms een grote zwarte hoed of een zwarte bonnet (met drie opstaande ribben). Over de toog draagt men soms een zimarra (ook wel: simarre of samaar), een mantel die alleen door de paters als jas wordt gedragen..

1 = prent met 44 verschillende zusters: 'Ordres religieux costumes de femmes'; 2 = prent met 50 verschillende mannen: 'Ordres religieux costumes d'hommes'. Beide prenten hebben het opschrift 'Tableau historique d'après le P. Helyot, et autres autorités'. Een Nederlandse versie van de prent met de mannenkleding is aanwezig onder nummer VW-B017-018.

Prent met 50 verschillende mannen. Opschrift van de prent: 'Geestelijke orden mannenkleeding. Historisch tafereel volgens P. Helyot en andere gezaghebbende schryvers'. Père Hélyot was de auteur van 'Histoire des ordres monastiques, religieux et militaires, et des Congregations seculieres de l'un & de l'autre sexe, qui ont esté establies jusqu'à present' (Paris 1714-1719). Dit werk is in verbeterde en vermeerderde editie verschenen als 'Dictionnaire des ordres religieux ou histoire des ordres monastiques, religieux et miltaires' (Paris 1847-1859). Elk van de vier delen bevat een groot aantal afbeeldingen van de verschillende kleding. Achterop de lijst een sticker met daarop de tekst "Kunsthandel Borzo 's-Hertogenbosch". Een Franse versie van de prent is aanwezig onder nummer VW-Z141-025.

Een schort van witte katoen, zonder mouwen, om over het habijt te dragen.

Op de achterzijde staat de afkorting van de congregatie F.M.A. (Filiae Mariae Auxiliatricis: Dochters van Maria Hulp). Het kruis werd aan een grijs koord gedragen dat aan de V-vormige hals van het habijt bevestigd was.

Dit slabvormige kledingstuk werd onder het habijt gedragen. Aan de onderkant zijn knopen bevestigd.

Werd gedragen met een collaar (kraag).

Zwarte mantel met aan de bovenzijde een lus en houten klosje als sluiting. Aan de binnenzijde van de achterzijde van de kraag is een wasetiketje bevestigd met daarop o.a. het nummer 30. Alle zusters binnen de communiteit hadden een eigen nummer dat ze in hun kleding en andere wasbare zaken naaiden ter herkenning. Nummer 30 behoorde toe aan zuster Paula van den Barselaar. Aan de binnenkant van de schoudergedeeltes zijn twee lusjes bevestigd. De mantel werd gedragen als de zusters naar buiten gingen. De wollen stof is dezelfde als in eerdere tijden voor het habijt werd gebruikt. De mantel werd uitgereikt op het moment van de inkleding.

De rozenkrans werd gedragen aan het koord om het middel.

De witte onderkap - of hul - met ronde kraag (1) is voor overdag, die met rechte kraag (2) voor 's nachts. De zwarte sluier (5) werd gedragen door geprofeste zusters.

De sandalen werden door de zusters Clarissen-Capucinessen zelf gemaakt. De stukjes was werden gebruikt om het touw gemakkelijker door het leer te kunnen trekken.

Half lang zwart habijt. Gedragen met riem, paarse stropdas met daarop een speld. Buitenshuis werd hierop een pellerine (schoudermanteltje) en zwarte hoed gedragen. In de kapel werd een witte koormantel over het habijt gedragen en op het hoofd een paarse sluier. Een habijt met plooien aan de voorzijde (1), twee habijten zonder plooien aan de voorzijde, één zonder zakje op de linkerborst (2) en één met zakje op de linkerborst (3). Van de habijten zonder plooien zijn de uiteinden van de mouwen verstelbaar in lengte.

De stoffen gordel werd op den duur vervangen door een leren riem, omdat de stoffen gordel snel kapot ging. De zusters van priorij Fons Vitae hebben altijd een leren riem gedragen.